Als je een beetje een drukke slayer game speelt, moet je eerst op zoek naar een tweede wapen, want die poep-SMG is geen drol waard. Helaas voor jou ben je vaak dood voordat je bij een tweede wapen bent. Verder kan je leuke head to head games spelen waarin je eerst gekilled wordt door een rocket, en je de rest van de game je tegenstander niet meer ziet.
Of misschien is het wel leuk in ascention. Je tegenstander heeft de rocket en een sniper en zit lekker boven in die sniping spot en er is helemaal niks wat je ertegen kan doen, want je spawned steeds aan de andere kant van de map, zodat hij een perfect zicht op je heeft en je dus absoluut niet bij de tweede sniper kan komen. Normaal zou ik zeggen, gooi een granaat op zn ass, maar helaas, je gooit als een wijf (10 meter ofzo

).
Of je krijgt van die gezellige totaal nutteloze gametypes zoals Oddball FFA en King FFA. Wat moet je daar nou mee. In team games, oke, maar FFA is echt niks voor die gametypes.
Je speelt de meerderheid van je games in maps die je niet leuk vindt, en gametypes die je niet leuk vindt. Als je team slayer doet, quitten er standaard 1 of meer mensen waardoor de teams lekker ontwricht zijn en er geen hol meer aan is.
De shotgun schiet met random damage. Soms schiet ik iemand 2 keer in de rug, point blank, en leeft ie gewoon nog, om vervolgens mij in 1 schot te killen van 15 meter afstand ofzo

Hetzelfde geldt voor de n00bstick aka het zwaard.
Ook gezellig zijn de rocketwhores. In Halo 1 kon je ze makkelijk aan met je pistol. Geen rocket die mij 3 keer kapot kreeg achter elkaar. Nu blaas je iemand vanaf 5 meter kapot met de rocket en ben je zelf niet eens dood. Ik kan zo nog wel ff doorgaan, maar ik ga lekker slapen. Moet weer vroeg op.
Conclusie is in ieder geval:
Halo ownt Halo 2 gewoon enorm hard in z'n bump-mapped aars...
Klik om te vergroten...