Ik viel me ook direct op hoe ontzettend slecht ik in 'ouderwetse' games a la Mega Man geworden ben (of hoe makkelijk games tegenwoordig zijn). Ik heb werkelijk nog geen een robot master verslagen! Ik heb het uitgeschreeuwd af en toe uit pure frustratie, heerlijk.
Wat ook zo mooi is, is dat ik nog altijd na een paar game overs tegen mezelf zeg: 'en nu gaat het lukken, full focus', om vervolgens eea. te snel te willen doen en na 2 schermen al weer dood te gaan. Precies zoals toen ik jonger was.
Het level van Tornado Man sprong qua design overigens boven alles uit voor mij tot nu toe. Hoe je je sprongen moet timen op de bewegende platformen, wind mee, wind tegen: ik zeg briljant!
Omdat ik het continue game over gaan na een tijdje behoorlijk zat was (ik weet, ik weet, zwakkeling) heb ik ook Duke Nukem 3d maar eens gedownload. Daarmee zit ik inmiddels in de derde episode. Wat een verademing om gewoon te kunnen strafen, en om rond te kunnen kijken met het rechter pookje!
Dit weekend maar eens een tijdje goed voor Megaman gaan zitten. Kan het niet hebben dat het steeds niet lukt. Terwijl ik Megaman 1 (gameboy) en deeltje 2 op de nes gewoon netjes heb uitgespeeld als 8 jarig mannetje toentertijd.
Ik heb stiekempjes wel op gamefaqs de ideale kill volgorde afgekeken, ik word oud I guess...
Klik om te vergroten...