Richard Dawkins is in eerste instantie een bioloog en hij ligt uiteraard niet lekker bij de creationisten en dat is enerzijds misschien zijn kracht, maar ook zijn zwakte. Hij is reactionair, niet visionair… Van religie als persoonlijke keuze heeft hij niet veel verstand, hij richt zich op de massa, vooral en met name het Amerikaanse volk… En wat dat betreft zit hij in de goede hoek, omdat het patriottistische volk daar te “lui” is of geen noodzaak kent om zelf eens op onderzoek uit te gaan en kritisch te kijken naar hun christelijke normen en waarden… Dawkins had zich wat mij betreft echter beter met biologie bezig kunnen blijven houden, want van de esoterische en gnostische verhoudingen (Meester – leerling) begrijpt hij weinig. Bijna de helft van zijn boek probeert hij aan te tonen dat een (hoofdzakelijk christelijke, joodse en islamitische) godheid volgens hem niet kan bestaan en zelfs een waanidee is. Hij probeert dat standpunt op bijna hysterische wijze kracht bij te zetten, terwijl ik van mening ben dat hij net zo min als ik of wie dan ook kan “bewijzen” dat er een god is of niet… Hij valt wat dat betreft door de mand als een echte atheïst… Ik ben geen atheïst, ook al schaar ik mezelf voor het gemak en de duidelijkheid onder de ongelovigen… Ik geloof ook niet in een god die ergens in het heelal je goede en slechte daden zit bij te houden in een systeem waar Echelon jaloers op zou kunnen zijn. Maar dat betekent niet dat ik het bestaan van iets “goddelijks” helemaal zou uitsluiten… Nee… Het woord “god” roept echter verkeerde associaties op, dus laat ik het de Existentie noemen… Het Bestaan… Ik ga daarover trouwens niet redeneren, omdat ik van mening ben dat ons kleine denkhoofdje, waar we zo aan zijn gehecht, te klein is om het heelal te bevatten…
Dawkins leunt zaar op de filosofie van Hume, die hij beschouwt als zijnde de meest waarachtige denker van deze tijd… Ook komt Darwin en de evolutietheorie uiteraard aan de orde, en de cirkel is weer compleet om ten strijde te trekken tegen de gelovigen… Ik ben van mening dat Dawkins de vinger legt op een aantal zere plekken waar zeer zeker wat aan gedaan zou moeten worden, maar hij is erg beïnvloed door de hedendaagse politiek en machtsstromingen in de wereld… Het terrorisme wordt bijna beschouwd als een ernstige uitwas van een geloofsbelijdenis, en in zekere zin is dat wel waar, maar niet de gehele waarheid… Want hoeveel gelovigen bestaan er niet die NIET worden beïnvloed door het extremisme? Hij vraagt zich niet af hoe agressief de Verenigde Staten daadwerkelijk is en wat dit voor een kwaad bloed heeft gezet in het Midden-Oosten en diverse andere landen… Als het de USA niet behaagt, wordt een land gewoon platgebombardeerd… Ik ga terrorisme niet goedpraten, maar Dawkins zou zich ook eens af kunnen vragen hoe het toch komt dat denkende mensen zich lenen voor terroristische daden… Is dat uitsluitend een oorzaak van godsdienstige indoctrinatie? Of zijn er nog andere motieven…
Ik ben er van overtuigd dat de meeste gelovigen alle bloedige daden in naam van welke god dan ook net zo goed betreuren als de ongelovigen. Wat dat betreft strijdt Dawkins tegen molens als een Don Quichote, want iedereen weet precies wat een ander pijn doet… Daarom benadruk ik opnieuw dat Dawkins een reactionair is, een biologische reactionair wel te verstaan, die meer verdeeldheid zaait dan dat hij iets oplost. Hij kan wel samen met de rest van de atheïsten opgelucht adem halen dat ze het geloof van de waarheid hebben gescheiden, maar het is en blijft een vrij intellectuele gang van zaken… En het is en blijft toch de vraag waarom er toch zo veel mensen gelovig zijn, zelfs in het verleden geloofden diverse volkeren die geografisch strikt van elkaar waren gescheiden in diverse goden… Waarom? Wat mij betreft vervalt hij in zijn boek God als Misvatting in de aloude tegenstelling wetenschap versus godsdienst. Door godsdienst als een gevaarlijk waanidee te etiketteren zul je weinig respect scoren bij gelovigen… Dat wil deze meneer waarschijnlijk ook helemaal niet bereiken… Maar wil je een dialoog hebben met gelovigen, dan zul je dat anders moeten aanpakken… Ik zeg niet dat ik dat wel doe, ik bestrijd ook een aantal mijns inziens achterlijke opvattingen over een aantal zaken die door het geloof worden aangehangen en waarvan mij duidelijk is dat ze schadelijk zijn… Dawkins kiepert echter alle geloof in een god over boord, en ik blijf altijd nog een achterdeurtje openhouden naar persoonlijke waarachtigheid die je religie zou kunnen noemen, maar dat is dan strikt persoonlijk… Ik ben niet zo geïnteresseerd in de massa…
Laatst bewerkt: 26 dec 2007