Mmmm… Ik heb een tijdlang gewegen in deze topic, maar misschien maar weer eens een draadje oppikken… Ik merk dat veel mensen het geloof in een god een lege dop vinden, een pressiemiddel en dat de mensheid er mee om de tuin is geleid…
Archaïsche religies
Religies zijn – voor zover ik dat kan beoordelen – ontstaan uit een soort onvrede en ongerichtheid van de natuur waaruit wij blijkbaar ook voortkomen… In het verleden waren samenlevingen anders ingericht… Ik kan er moeilijk over oordelen, omdat wat we hebben aan geschreven geschiedenis mijns inziens niet ver genoeg teruggaat om te beoordelen hoe men toentertijd leefde... Het is wel opvallend dat overal ter wereld godsdiensten zijn ontstaan, blijkbaar was dat de “psychologie” van die dagen… Religie heeft veel raakvlakken met filosofie… Onze bakermat was de Griekse filosofie en de Westerse wereld is er mee verweven qua cultuur….
Normen en waarden
Blijkbaar zijn wij niet volmaakt, we zoeken echter wel naar de volmaaktheid… We gaan van onszelf uit of van de samenleving waarin we opgroeien en leven… Religies leveren in hun zogenaamde heilige boeken onder andere een normen en waarden stelsel: doe dit en laat dat… Maar de natuur is ongerept en chaotisch, ook wij mensen hebben die duizenden jaren aan ontwikkeling nog immer in onze genen zitten… Normen en waarden werden en worden hoog aangeslagen… Woede, hebzucht, jaloezie, lust, hebzucht en ga zo maar door zijn monsters zonder waarde geworden, omdat ze klaarblijkelijk schadelijk zouden zijn voor een bepaalde samenleving op een bepaald moment…
Verdringing
Eigenlijk zijn alle godsdiensten verbasterd, ze leveren een groot aantal verhalen en regels die mensen zouden moeten naleven… Ik zeg niet dat het altijd verkeerd is, maar het wordt wel vaak dusdanig geïnterpreteerd dat het zelfs schadelijk kan zijn… Een kind wordt geboren als een bruisende energie, het kent feitelijk geen maatschappelijke remmingen… Die worden via opvoeding, school, en de hele ons omringende samenleving opgedrongen… Blijkbaar is dat ons lot, dat we moeten leren hoe we moeten functioneren in de maatschappij zonder elkaar de hersens in te slaan…
Het maatschappelijke ideaal
Ondanks dat alles, is er nog steeds oorlog, onenigheid, jaloezie, hebzucht, woede en ga zo maar door… Het probleem is, dat we ons ego vormen als maatschappelijke eenheid en een brave burger spelen, terwijl dat ego ook een schaduw heeft… De Freudiaans/Jungiaanse psychologie staat hier bol van… Het onbewuste is één van de grootste “ontdekkingen” van Freud en Jung… Ook waarachtige religie erkent dat god en duivel (donker en licht) symbolen zijn voor het ego en de schaduw… Dat wat we niet mogen uitleven, wordt onderdrukt maar onderdrukking betekent niet dat een emotie of neiging weg is… We doen alsof het niet bestaat en onder invloed van de ons omringende normen en waarden ontkennen we het van kinds af aan… We onderdrukken een enorm scala aan “negatieve” emoties en dergelijke om te kunnen voldoen aan het maatschappelijke ideaal…
Dr. Jeckyll and Mr. Hyde
Vanuit de oudheid is dit al een probleem, maar de huidige samenleving staat er ook bol van… De grote fout van de verbasterde godsdiensten als onder andere het christendom is, dat het niet alleen “negatieve” neigingen onderdrukte, maar de gelovige werd vanaf de Middeleeuwen ook gedwongen om de eventuele gedachten of fantasieën over seks, woede, lust, enzovoort te onderdrukken… Gevolg: de schaduw als ontkende energie in de mensen is nog groter geworden… Wat gebeurt er met energie die niet gebruikt en zelfs onderdrukt wordt? Die gaat zich toch een uitweg zoeken, want alles in deze wereld zoekt balans… Iets wat ontkend en onderdrukt wordt, gaat vanuit de kelder van je onbewuste ongemerkt de kop opsteken… Dit wordt prachtig verwoord in de roman Dr. Jeckyll and Mr. Hyde van Stevenson...
Abraxas: God en Duivel
Negatieve emoties zijn altijd een probleem geweest van samenlevingen… Omdat men niet weet hoe het te kanaliseren en te integreren wordt het gewoon onderdrukt… Een kind moet luisteren naar zijn ouders en zijn of haar eigen driften onderdrukken anders kan het geen gehoorzaam lid van de samenleving worden… Dat is het probleem… Waarachtige religie is niets anders dan een medicijn voor (jong)volwassenen om weer eenheid te brengen in het leven… Door het negatieve in kaart te brengen, door het te erkennen zonder dat het je leven blijft en gaat vergiftigen in de kelders van het onbewuste… Daarom zijn symbolen als god en duivel ontstaan… Dit is ontworpen om duidelijk te maken wat het ego is, en wat het teweeg brengt… In een oude Griekse religie had men Abraxas als god-duivel… Men geloofde niet in het dualisme van onder andere het christendom… In Abraxas waren god en duivel een éénheid, net zoals dat in het Ying-Yang symbool uit het Oosten het geval is… Dit is waarschijnlijk onverteerbaar voor starre christenen, maar Abraxas staat dichter bij de waarheid dan hun god en duivel ooit kunnen bewerkstelligen in het geloof… Want het klopt niet dat god en duivel gescheiden van elkaar zijn… God staat voor het licht… Ik zie mensen denken: dan is god dus in de persoon het ego en de duivel de schaduw… Helaas, nee… Het is precies omgekeerd: het ego is de persona, de schijnheilige die maatschappelijk aangepast is… Jij als brave burger die netjes zijn belasting betaalt… Ik zeg niet dat het slecht is en dat je nu dus maar de straat op moet gaan om je anarchie uit te leven… Nee… Het gaat om de erkenning dat iedereen goed en kwaad in zich draagt… De schaduw is god en het licht staat voor de duivel… Het ego is het bewuste stukje wat we hebben gecultiveerd… We vinden dat wij gelijk hebben en dat de ander eigenlijk alles fout doet… Ik stel het nu zwart/wit, maar zo wordt er geredeneerd… Maar wat we in een ander zien aan fouten, die hebben we zelf… Dat is nu juist het onderdrukte gedeelte van onze persoonlijkheid… We projecteren op de ander wat we zelf onderdrukken… En uiteraard overdrijven we ook nog en lijkt het er op dat we zelf “gelijk” hebben, of “beter” zijn c.q. functioneren…
Stil zitten of niet stil zitten, dat is de vraag
Vandaar dat bepaalde religies meditatie hebben ontworpen, zoals het Boeddhisme… Als je stil gaat zitten, en het ego zijn grip langzamerhand verliest, komt vanzelf het onbenutte en onderdrukte gedeelte van je persoontje in actie… Vandaar dat het niet goed is om zonder voorbereiding zomaar stil te gaan zitten en je het licht voor te stellen teneinde Verlicht te worden of zo… Nee… De Westerse mens is zo gestresst en gehaast dat het beter is om eerst catharsis toe te passen… Als je een Meester zoekt en hij zegt meteen dat je maar stil moet gaan zitten, moet je je eens achter de oren krabben of je niet bij de verkeerde persoon bent aangeland… Eerst moet je je waanzin zijn gang laten gaan, weliswaar gecontroleerd… Ik heb al eerder aangegeven dat het slaan op kussens een ware bevrijding kan zijn voor degene die zijn woede heeft onderdrukt… En eigenlijk hebben we dat allemaal, want we mogen wel mopperen tegen elkaar, maar verder is niets geoorloofd… Meditatie brengt blokkades in het bewustzijn en moet je leren hoe je “negatieve” kant (de schaduw) werkt… Mensen die Verlicht genoemd worden zijn degenen die door alertheid, bewustzijn en zelfonderzoek er achter zijn gekomen dat ze ook een dief in zich dragen, een moordenaar, valsheid, en ga zo maar door… Dat gaat met vallen en opstaan en is zeer zeker niet gemakkelijk… Want het ego wil niet graag onttroond worden, die wil de leiding houden… Je bent je hele leven getraind door de samenleving om vooral naar het maatschappelijke ego te luisteren… Maar het ego is een leugenaar… Echter door erkenning van het “slechte” en onontwikkelde emoties die altijd zijn onderdrukt, wordt eenheid bereikt en word je als het ware een Abraxas… Op het Orakel van Delhpi staat de volgende waarheid: Ken Uzelve… Dat is het moeilijkste wat er bestaat voor het individu…
“Was het maar zo eenvoudig! Was het maar zo dat er slechte mensen bestonden die ergens in het geniep euveldaden bedreven, zodat we ze enkel hoefden af te zonderen en te vernietigen. Maar de scheidslijn tussen goed en kwaad loopt dwars door het hart van ieder mens. En wie is bereid een deel van zijn eigen hart te vernietigen?” Alexander SoltzjenitsynKlik om te vergroten...