[geloof] Wat vinden jullie ervan? [Deel 2]

1: Atheïsme is geen geloof.

2: Atheïsme is ook geen groep want iedereen word als een atheist geboren.

3: Er zijn wel over 100 verschillende soorten geloven dan kunnen die kinderen beter hun leertijd ergens anders aan besteden. Want ze worden er nou niet echt wijzer van als ze later ouder worden.

Maarja, we hebben éénmaal hier een meningsverschil over.

 

WTF? Damn dan moet jij echt geen stap zetten in Afrika of Azië ofzo. Amerikanen onderontwikkeld .

 

Eerlijk gezegt heb ik ook geen respect voor het geloof, gelukkig mocht ik kiezen of ik mee wou naar de kerk of niet. Maar d'r zijn een hoop kinderen die gedwongen worden en het maar moeten accepteren omdat (zogenaamd) de ouders altijd beter weten.

Ik weet dat kinderen niet altijd voor zichzelf kunnen kiezen, maar kinderen dwingen bij een sekte vind ik walgelijk.

 

Wat betreft het overwinnen van religie (zo zie ik dat) zijn Amerikanen zwaar onderontwikkeld, ja. Amerika is by far het meest religieuze westerse land.

 

Atheisme is wel een geloof en zeker een groep. Je gelooft in het niet-bestaan van een god of iets wat daar voor door kan gaan.

Ik zou de agnost typeren als iemand zonder geloof omdat zei geen enkel standpunt innemen dat hij/zij niet kunnen bewijzen.

De atheisten nemen wel een standpunt in dat ze niet met absolute zekerheid kunnen bewijzen, ook niet met argumenten. Ik bedoel: je kunt wel met argumenten vrij makkelijk elke religie onderuit halen, maar atheisme is meer dan dat. Atheisme is het absoluut uitsluiten van elke godheid, en dat vereist een bepaald geloof dat logische argumenten overstijgt.

Dat iemand als atheist geboren wordt is onzin natuurlijk. Alsof atheisme geen keuze is.

 

Hahaha, blox blox blox blox, het lijkt wel of ik Bert Dorenbos hoor praten.

Atheisme is wellicht een groep (maar dan zouden we daar even eenzelfde definitie voor moeten opstellen voordat we daar over gaan bakkelijen), maar zeker geen geloof.

Volgens jou redenering ben ik (en jij waarschijnlijk ook) een "a-kabouterist" een "a-spidermanist" een "a-spagettimonsterist" etc, maar moeten we respect hebben voor mensen die bijvoorbeeld wel in kaboutertjes geloven.

M.a.w.: op het moment dat ik een a-kabouterist ben, ben ik een gelovige omdat ik "niet met absolute zekerheid kan bewijzen" dat kaboutertjes niet bestaan en dat "vereist een bepaald geloof dat logische argumenten overstijgt".

Dus per jou definitie, als je een onzinnig geloof (pleonasme?!) (wat per definitie nergens op gebaseerd zou zijn, anders is het geen geloof meer) niet gelooft, dan ben je een gelovige. :

Dit is waarom ik me altijd kapot erger aan die EO grefo's, zij denken dat het de taak is van niet-gelovigen om aan te tonen dat God niet bestaat. Terwijl het natuurlijk de taak is van gelovigen om aan te tonen dat ze waarheid spreken.

 

Van het weekend voor het eerst, en voor het laatst in m'n leven in een kerk geweest..

Ging uit respect voor m'n schoonfamilie mee maar man oh man, wat een gebazel, de hele tijd terugkomen op onrelevante dingen.

Maar respect voor de mensen die wel geloven uiteraard.. Ik snap het nut er niet van in om alles te mogen doen omdat je toch aan God kunt vragen of hij het je vergeeft.

 

Bert dorenbos? Ik ben zelf een atheist. Ik ben het alleen oneens met jouw definitie van het atheisme. Ik zie dat je dawkins hebt gelezen, (spaghetti-monster) maar je mist mijn punt volledig. Specifieke gevallen weerleggen, zoals de voorbeelden die jij opnoemt (spaghetti-monster, kabouters, spiderman) is niet moeilijk en vereist inderdaad weinig geloof, maar kan met gerichte argumenten wel onderuit gehaald worden. Dat gaf ik ook al aan:

'je kunt wel met argumenten vrij makkelijk elke religie onderuit halen, maar atheisme is meer dan dat'

Alleen, als atheist weerleg je niet alleen die absurde voorbeelden die jij en dawkins aandragen, weerleg je niet alleen elke bestaande religie, maar weerleg je ook nog iets anders: als atheist geloof je in geen enkele god, in welke vorm dan ook. Zelfs al zou die god los staan van elke bestaande religie dan nog zou je er niet in geloven. Dat laatste: dat geloven in geen enkele god, (of iets wat maar in de buurt zou kunnen komen van die definitie) is een geloofsovertuiging.

Ik ben een atheist omdat ik geloof dat een god niet bestaat.

 

Een atheïst is iemand die niet in God gelooft, niet iemand die gelooft dat God niet bestaat.

Zo zie ik het althans. In de Van Dale staat dat een atheïst iemand is die het ontstaan van God ontkent, en dat vind ik dus bullshit. Een atheïst houdt zich er gewoon totaal niet mee bezig of er een God bestaat. Als je gelooft dat God niet bestaat, ben je op dát punt inderdaad gelovig. Maar nog niet religieus, wat sommige figuren 'ons' nog weleens in de schoenen proberen te schuiven.

 

Ik Vind de Van Dale altijd wel vrij betrouwbaar wat definities aangaat. Ik vind jouw definitie dicht tegen agnosticisme aanschuiven. Het is onze wereld niet eenmaal zo dat vrijwel niemand zich aan de vraag of god bestaat kan ontrekken. In mijn ogen heb je dan drie keuzes:

Je gelooft in een god (in een religieus systeem of daarbuiten)
Je stelt dat je er geen uitspraken over kan doen. (om welke reden dan ook)
Je gelooft niet in een god

(Ik zie verschil niet tussen iemand die niet in in god gelooft of iemand die gelooft dat god niet bestaat. Andere zinsstructuur maar identiek qua betekenis, lijkt mij.)

Kies je voor het eerst of het laatste dan hang je een geloofsovertuiging aan. Kies je voor het middelste dan uiteraard niet. Maar je kunt je afvragen of agnosticisme uberhaubt een keuze is, natuurlijk. Daarbij: om je in de huidige wereldmaatschappij te willen ontrekken aan die geloofsvraag is dom en laf. Ik heb nog meer respect voor religeuze gelovigen dan voor agnosten.

Ik vind atheisten ook niet religeus, maar ze hangen wel een geloof aan. Een religie heeft buiten het geloof ook altijd rituele kenmerken die je in het atheisme niet terug ziet, daarom zou ik atheisme niet als religie willen zien.

Maar wij als atheisten geloven wel met overtuiging in het niet-bestaan van een god. Wat is daar mis mee? We hebben betere redenen om dat te geloven dan alle huidige religies, maar we moeten ons zelf niet voor de gek houden en stellen dat we weten dat er geen god bestaat. Want dat kunnen we niet. We kunnen slechts met grote overtuiging daarin geloven.

 

Mmmm… Het is allemaal zo simpel als wat… De één gelooft niet in een god en de ander wel… Vervolgens gaan ze elkaar met “argumenten” bestoken of er inderdaad een god bestaat of niet… En die argumenten kunnen “godsdienstig” of “wetenschappelijk” van aard zijn, maar het blijven argumenten… En natuurlijk zal de wetenschapper allerlei zogenaamde “bewijzen” aanvoeren waarom volgens hem of haar een god niet zou kunnen bestaan in het “wetenschappelijke” systeem… Datzelfde geldt voor de “gelovige” die uiteraard allerlei zogenaamde “bewijzen” van hogerhand zou kunnen aanvoeren waarom een god wel zou bestaan… Het principe is identiek: vergelijkingen maken die in jouw denken passen, die het menselijke ego aanspreken…

Ik geloof zelf niet in een god, maar dat betekent niet dat ik iets zou kunnen “bewijzen”… Als het in je menselijke ego past, is het waar, zo niet dan zul je gaan strijden waarom het niet waar zou zijn… Dit is een mechanisme waar nooit een einde aan komt… Een standpunt is een simpel standpunt, maar of dat de werkelijkheid benadert, is zeer de vraag… De wetenschap beweert dat het dichter bij de werkelijkheid staat dan godsdienst… Maar het is en blijft een standpunt… Een mening… Ik zeg niet dat de wetenschap geen praktisch nut heeft, dat heeft het zeker… Totdat de wetenschap god wil gaan wegredeneren… Dat is precies hetzelfde als dat de traditionele creationisten proberen om de wetenschap weg te redeneren door vast te blijven houden aan het argument (het standpunt) dat de schepping slechts zes dagen in beslag zou nemen… Misschien is dat eigenwijze menselijke ego wel het probleem… Dat ego wat altijd maar strijd wenst om zichzelf te bevestigen… Dat ego dat er niet tegen kan als het geen “gelijk” kan krijgen… Dat ego…

 

Ik dus wel. Sterker nog, dit is wat mij betreft het middelpunt van de discussie.

 

Theoretisch gezien wordt je als een atheist geboren. Als iemand nog nooit van een God heb gehoort of gelezen dan bestaat die denkbeelden van een God ook niet. (Ofterwel God bestaat dan niet)

 

je heb toch van die christenen die reclame borden ophangen "GOD BESTAAT"

Atheisten ergeren zich daaraan en hangen er een bord onder, "GOD BESTAAT NIET"

wat is dan het verschil? ze zijn allebei bezig met hetzelfde, het maakt ook niet uit wie er als eerste het bord ophangt, want andersom kan het ook. In feite is het niet meer dan elkaar proberen te overtuigen van hun gelijk, vaak zonder enige vorm van respect voor elkaar, lekker arrogant en ook vrij zinloos en dom, het komt neer op een welles nietes kinderachtige discussie, terwijl feitelijk niemand weet wie er gelijk heeft.

Volgens mij begint de discussie pas inhoud te krijgen als je snapt dat je het antwoord niet weet, dat besef is namelijk geen geloof maar wel waarheid.

Een baby die net geboren is hoor ik niet roepen 'god bestaat niet' of 'god bestaat wel'
Die baby kijkt je raar aan en zal denken waar heb je het over? en beseft waarschijnlijk wel dat hij of zij het ook niet weet. Dat is ook een theorie en vind ik wat logischer dan die hierboven.

 

Ik erger me er i.i.g wel aan als ik weer naar huis ga vanuit Ridderkerk en zie langs de weg zo'n bord staan met God = Liefde.........Bulschlaga

 

Een baby is gewoon een atheïst, omdat hij niet gelooft dat er een God bestaat. Dus ben je volgens de definitie een atheïst. Dit doet verder niets af aan de discussie, maar het is wel zo. Als je het niet kent, kun je het dus ook niet geloven. Daarvoor hoef je het niet uit te spreken toch?

 

Je scheert iedereen over twee kammen. Alsof iedere chistelijke zich ergert aan alleen de atheistische borden of andersom. Ik vind ze beide nogal triest. Alsof iemand zijn wereldbeeld door zon bordje gaat veranderen.

 

als iemand tegen jou zegt dat er om de hoek van jou straat een patatkraam is, terwijl je daar nooit hebt gekeken of bent geweest, wat is dan jou mening daarover?

1 je kan dan zeggen dat klopt, en vertrouwen dat die ander jou goed inlicht

2 je kan zeggen dat je het niet weet, vervolgens het zelf gaan checken, door te onderzoeken of het er staat.

3 je kan zeggen dat het niet zo is, zonder te gaan kijken

als iemand nooit van god of geloof heeft gehoord, is nummer twee het enigste goede antwoord.

voor mayonaise geld trouwens precies hetzelfde, net als ketchup

 

Zo kan je het zien. Met de huidige kennis kan je concluderen dat de waarschijnlijkheid van een christelijke god vrijwel 0% is. Net als alle andere goden en die troep.

 

Hoe kun je gaan checken of God bestaat dan? Hij staat zeker niet om het hoekje. Alle moderne gelovigen volgen namelijk punt 1, en dat is simpelweg geloven wat die persoon (of bv. de Bijbel) zegt. Je ontkracht dus eigenlijk je eigen verhaaltje.