Laat ik dit eerst zeggen: Ik zie er niks in. (dus daar gaat het me niet om)
Maar waarom bevalt de toon me niet?
'Daar gaan we weer'
'Zijn we dan nu eindelijk klaar met het 'zien' van dingen op Mars? '
'Maar hoe komt het toch dat allerlei figuren steeds weer dingen 'zien' op de rode planeet?'
'Het nadeel van pareidolie is dat je soms dingen ziet die er niet zijn.'
Ik ontken ook niet dat pareidolie bestaat (hebben we het in het vorige deel nog over gehad), maar gewoon de toon waarop dit besproken wordt vind ik denigrerend tov. mensen die wel geloven in buitenaards leven.
Beetje respect mag ook wel