Iemand die mij nog even goed 'bruteren' kan uitleggen.
Het houdt dus in dat je een nettoloonafspraak maakt met de werknemer. Je zegt hem een bepaald nettoloon toe en regelt zelf de fiscale verplichtingen die er normaal bovenop komen. Die neem je dan ook voor rekening.
Maar normaliter spreek je een brutoloon af, waarbij de werkgever toch óók die fiscale verplichtingen inhoudt en je alleen het nettoloon krijgt? Wat is dan het grote verschil? Dat je in eerste instantie nettoloon afspreekt? Of qua verhaalsmogelijkheden?
Edit: En nog iets, de fiscus kan dat bruteren dus als extra voordeel en extra belastbaar loon zien las ik in het boek. Hoe dan? En in welke gevallen? Er staan echt totaal geen voorbeelden over.
Laatst bewerkt: 21 okt 2011