ikzelf ben christelijk.. kga naar de kerk, bid voor het eten, bid voor het slapen, enz.
Waarom ik bid? ik bid voor bescherming, om te danken voor alles, om vergeving enz. je mag dan wel zelf je eten hebben gekocht.. maar zonder God dan zou er dan toch ook geen eten zijn. En ik ga naar de kerk, niet omdat het moet, maar omdat ik het daar fijn heb, en ik het nodig vind om God te aanbidden. Ik wil graag geloven, ik ben nog ver van een goede christen. En mssn wil ik juist God aanbidden alleen omdat ik bang ben voor het kwaad. Maarja, in mijn kerk zijn er vele mensen die bijzondere ervaringen hebben gehad, contact met occulte dingen en dan bevrijd worden, mensen die drugs gebruikten en in de criminele wereld waren beland. Ze zijn allemaal christen geworden en delen dan hun ervaringen. En hun verhalen zijn echt boeiend. Vooral met mijn moeder en haar familie zijn er heel wat dingen gebeurd, vooral omdat ze in haar jeugd boedhistisch was en in indonesië woonde (daar gebeuren echt rare dingen..)
Ik blijf dus christen omdat ik ook een ervaring wil, God wil ontmoeten, zekerheid over de dood. En toch ergens, diep in mijn hart "weet" ik dat God bestaat, ik moet Hem alleen nog vinden. En zoiets gaat niet zomaar.
Ik mag misschien wel geloven in iets dat ik niet zie, maar ik zie gewoon veranderingen aan mensen om me heen. Wind zie je toch ook niet, liefde zie je toch ook niet? Maar je voelt het wel. God kan je ook voelen, als je écht in Hem geloofd. Geloof heet niets voor niets GELOOF.
kben trouwens 13.. voor de mensen die nieuwsgierig zijn
Klik om te vergroten...