Nou ik zal eens een poging wagen, komt ie:
Er vanuit gaande dat de Big Bang theorie klopt, kun je concluderen dat alles wat is gebeurd, gebeurt, en gaat gebeuren al vastligt tot in het kleinste detail, en er is niets wat daar iets aan kan veranderen. Kijk, het zit zo.
Big Bang was kort gezegd een explosie van een punt met een oneindige dichtheid. Bij deze explosie kwam dus ook een oneindige hoeveelheid energie vrij, die vanaf dat punt verspreid werd en ons universum vormde (of misschien nog wel aan het vormen is). Die energie, is op een bepaalde manier weg gegaan van het punt van ontploffing, en heeft dus vanaf dat moment een bepaalde snelheid/richting enz. gehad. Nou ben ik geen natuurkundig of scheikundig wonder, maar van wat ik gelezen heb begrijp ik dat na deze ontploffing de eerste elementen en dus materie zijn ontstaan.
Nu volgt de kern van mijn theorie. Ik zie tussen deze explosie en de vorming van de eerste materie een causaal verband. Doordat deze energie op een bepaalde manier is vrijgekomen, langs elkaar heen is gegaan en tegen elkaar is gebotst, zijn ook op een bepaalde manier deze elementen/materie ontstaan. Een simpele oorzaak-gevolg relatie dus, een soort kettingreactie dus. Vergelijk het met een domino baan. Bij het omduwen van de eerste steen in in feite al bepaald hoe de baan zal verlopen, welke stenen blijven staan, hoe lang het duurt voordat de laatste steen valt enzovoort. Bij Big Bang was dit niet anders. Op het moment van de ontploffing was in principe al bepaald hoe deze energie weg bewoog van het beginpunt, en op welke manier/wanneer/hoe de eerste elementen en materie gevormd zouden worden.
Ok, maar nu. Nu we het begin van deze kettingreactie hebben vastgesteld, kunnen we deze verder doorvoeren. In principe zou je kunnen zeggen dat het hele uitbreiden van het heelal na Big Bang ook onderdeel is van deze kettingreactie. Nog steeds is alles wat gevormd wordt, alles wat botst, alles wat van richting veranderd, allemaal een gevolg op iets wat daarvoor gebeurde. Immers, het lijkt me sterk dat er ineens gebeurtenissen plaatsvinden die uit het niets opkomen. Alles moet een gevolg hebben.
Als je een beetje doordenkt, loopt deze kettingreactie (die inmiddels zo ingewikkeld is dat hij uit een oneindigheid aan stappen bestaat) ook door tot het ontstaan van bijvoorbeeld de eerste hemellichamen. Kort gezegd, het ontstaan van sterren, later planeten, kometen, en andere materie, is allemaal via een ontzettend ingewikkeld oorzaak-gevolg verband terug te leiden naar Big Bang.
Nu gaat het praktisch worden. Ik stel, op grond van het voorgaande, dat het ontstaan van ons sterrenstelsel, dus ook de aarde, onderdeel is van deze kettingreactie. Ik ga zelfs verder. Het ontstaan van de eerste levensvormen (eencellige wezens) is hier ook onderdeel van. Hierop volgt dat ook de gehele evolutie ook tot de reeks van gevolgen behoort.
Dus, tot zover is alles nog enigszins aannemelijk. Op het moment dat we nog verder gaan, wordt het moeilijk om te bevatten. Wij, als organismen, als wezens met een denkvermogen, zijn puur feitelijk niets meer dan een verzameling atomen en moleculen. Er is in zeker zin geen manier waarop het materiaal waar wij van gemaakt zijn zich onderscheidt van de andere materie in ons universum. Dit gezegd, waarom zouden de atomen, protonen, neuronen, weet ik veel wat, waar wij van gemaakt zijn, geen onderdeel zijn van de eindeloze kettingreactie veroorzaakt door Big Bang, zoals de rest van het universum?
Op dit moment stel ik dus dat ook wij, als mensen, onderdeel zijn van een oorzaak gevolg relatie. Wij zijn niks meer dan een opeenhoping materie waar energie in rond gaat die ons een denkvermogen geeft. Om dit te simplificeren geef ik het volgende voorbeeld. Vraag jezelf eens af wat je op dit moment doet, en waarom je dit doet. Je leest op dit moment mijn post. Waarom doe je dat? Omdat je mijn eerdere post las waarin ik zei dat ik een interessante theorie had bedacht, uit interesse, uit verveling. Het kan allemaal. Het feit dat jij nu doet wat je doet, is een gevolg van verschillende gebeurtenissen eerder in je leven.
Dit is natuurlijk een verschrikkelijk versimpelde versie van de kettingreactie zoals die nu gebeurt. In feite is deze natuurlijk veel ingewikkelder, en bestaat zoals ik eerder zei uit oneindig veel kleine stappen, die je onmogelijk allemaal kunt meerekenen.
Maar, over naar de oorspronkelijke vraag van dit topic: Bestaat er toeval en vrije wil?
Toeval? Duidelijk niet. Concluderend kun je zeggen dat alles vastligt. Iedere beweging, van alles in dit universum, is niks meer dan een gevolg van iets anders, enzovoorts, helemaal terug naar Big Bang, het begin van de kettingreactie.
Vrije wil? Dat ligt wat ingewikkelder. Om zomaar te zeggen dat wij als mensen niet vrij kunnen denken vind ik te simpel. Maar het is verdomme al weer 2 uur 's nachts, dus dat krijgen jullie morgen te horen.
Overigens, ik wil graag kritiek hebben op dit verhaal. De enige reacties die ik hier tot nu toe op heb gehad zijn "Mja.. nou.. ja.. Dat vind ik toch wel raar om te geloven.. ja.. tja.. nee, dat denk ik niet.."
Ik wil graag gegronde kritiek hebben, want ik weet zelf heel goed dat dit verhaal erg losjes in elkaar zit. Met behulp van kritiek kan ik hem aanpassen, en eventueel verwerpen als uit jullie argumenten blijkt dat er iets fundamenteel mis is met de theorie. Oja, het liefste je kritiek uiten in de vorm van een vraag. Ik kan commentaar heel erg goed hebben, behalve als het ongegrond is of aanvallend...
Nouja, trusten mensen.
Klik om te vergroten...
