Het is gewoon net als je een verslag schrijft met voetnoten alleen is het gewoon op het eind van het boek, je klikt op het kleine getal en je word automatisch naar de plek verplaatst en binnen een knop weer terug. Plus extra informatie die je niet nodig hebt heb je niet in Monte Cristo, alles is gewoon interessant en sinds het verhaal oud is zijn er veel woorden die hedendaags niet meer gebruikt worden en is het gebaseerd op veel mensen/teksten die vroeger bekend waren en nu niet meer.
Zal een paar voorbeelden geven:
I see your supercargo, 1 Monsieur Danglars, coming out of his cabin.
Hierbij kan ik dan ook de dictionary gebruiken maar anders had ik geen idee wat supercargo is, maar dat blijkt iemand die de financieen op het schip en vracht bijhoud.
and you know the italian proverb: chi ha compagno, ha padrone. 2
Dan vind ik het toch fijn om een italiaanse proverb te leren kennen en te snappen wat er gezegt word.
'Whoever has a partner, has a master'.
Dat zijn alleen dan voorbeelden die je dan toch goed kan gebruiken om te snappen waar dialogen over gaan, en nog geen eens mega belang zijn net als de kleur haar van een persoon. Maar daarnaast staan er ook hele stukken over de munteenheid, verhalen over bekende personen. Heb zelfs op het eind nog een keer door alle notes gelezen en sommige gedichten opgezocht of personen omdat er mooie citaten tussen stonden.
Vond het zelf niet hinderlijk en als je het niet wil gebruiken is dat makkelijk mogelijk, sommige dingen wist ik al en dan lees je gewoon verder. Kan me wel voorstellen als je voetnoten hebt op dezelfde pagina in een papierenboek dat het best vervelend kan zijn.
Laatst bewerkt: 27 jun 2012