Ik ben het niet vaak eens met de media, maar hier kan ik het echt alleen mee eens zijn.
Als je bijv. PSV of Feyenoord ziet, daar spelen de spelers echt altijd op hun eigen positie, of hebben ze zo eerder goed kunnen spelen (een enkele keer niet, maar iig niet zo vaak als bij Ajax). Bij Ajax weet niemand waar hij aan toe is, terwijl dat juist wel zo moet zijn. Zo kun je de bal eerder spelen omdat je een speler die je ergens verwacht, ook eerder ziet. Je weet hoe iemand loopt en wat ie van plan is. Zo kun je hem sneller de bal toespelen, geen oogcontact nodig, geen onnodig zoeken naar je man nodig.
Vreemd is ook dat er tijdens de wedstrijd nog van formatie gewisseld moet worden. Dat er spelers meer opkomen zodat je een soort 4-2-4 krijgt, is misschien nog te begrijpen (al zou een 4-4-2 met échte middenvelders begrijpelijk zijn, of 4-3-3 met échte buitenspelers). Maar wat dan weer gebeurt is dat de manier waarop deze wordt ingevuld steeds weer anders is; dan staat die als 'vleugel' dan die, dan die, dan die, dan die spitsen als spitsenduo, dan die, dan weer die als centrale verdediger, dan die weer als linksback, dan die weer als rechtsback, dan staat die speler op die positie, dan weer daar, dan weer daar.
Ik kan me voorstellen dat je daar voor jezelf (je vertrouwen wordt er ook niet beter op, want waarom wordt je nu ergens anders neergezet? Deed ik dan niet veel goed?) en voor andere (je kon goed samenspelen met je dichtsbijzijnde collega op de positie naast/achter/voor je) niet echt op vooruitgaat.
Wat er nodig is, is vastigheid en we wachten nog steeds op die buitenspelers en de échte leider. Geen neppe buitenspelers, aanvoerders en middenveldervleugelspelers of whatever.
Laatst bewerkt: 16 jan 2006