Of Co Adriaanse Feyenoord ook werkelijk gaat trainen en coachen is voorlopig nog onduidelijk, ondanks de inspanningen van de Rotterdammers.
De gisterochtend plotseling bij Metallurg Donetsk opgestapte Amsterdammer kan veel kanten op en de Kuip is slechts één optie.
Uit het gesprek dat de delegatie van Feyenoord met de eigenzinnige oefenmeester deze week heeft gehad, is nog niets naar buiten uitgelekt. Maar vast staat toch al wel, dat Adriaanse diep moet nadenken over de vacature in Rotterdam.
Dat gepeins komt niet alleen voort uit de mogelijkheden bij de andere potentiële werkgevers.
Het heeft ook te maken met de achtergrond van Adriaanse. Hij is een echte Ajacied, opgegroeid in de hoofdstad, is een perfectionist, een man die werkt volgens een strakke planning, liefst in een organisatie die tot in de puntjes is verzorgd en wordt geschraagd door een bovenmodale begroting.
Deze Adriaanse kan dan wel passen in het profiel van de beleidsbepalers bij Feyenoord, Feyenoord past nog bij lange na niet in het profiel dat Adriaanse van een topclub heeft.
Anderzijds is Adriaanse ook weer niet Feyenoords enige kandidaat.
Er bestaat daar een lijstje dat gestaag en in grote stilte wordt afgewerkt.
De wijze waarop de leiders van de in last geraakte topclub te werk gaan, doet de hoop op een betere toekomst groeien. Deze mensen, in dit geval technisch manager Peter Bosz, financieel directeur Onno Jacobs en technisch adviseur Wim Jansen, doorbreken het traditionele denken, dat vooral in de achterban van Feyenoord heerst.
Daar, in die achterban, wordt al snel een banvloek uitgesproken over alles wat uit de hoofdstad komt.
Dat Johan Cruijff ooit Feye- noord kampioen maakte, is iets dat door de diehards in hun eigen geschiedenisboeken nog maar net wordt getolereerd.
In een kleine markt als de eredivisie is, doe je je zelf ernstig tekort als je spelers en ander personeel van een van ’slands topclubs tot ongewenst volk benoemt.
De animositeit tussen Ajax en Feyenoord is erg grappig en moet zeker gecultiveerd blijven worden, maar mag niet leiden tot een oneindig veto over elkaars spelers en trainers. Als Feye- noord denkt beter te kunnen worden van een in de Ajax-school opgeleide trainer, dan moet het zeker proberen die binnen te halen.
Het is daarom voor Feyenoord uitstekend dat Bosz, Jacobs en Jansen een poging waagden in Oekraïne.
Of het tot iets leidt, blijft nog even de vraag. Maar wordt het niets, dan resten hen nog altijd de overige namen van hun eigen lijst. Mochten ze dan uiteindelijk toch bij ‘echte Feyenoorders’ belanden, dan zal die keuze nooit zijn gemaakt in de verstikkende, haast incestueuze ambiance van ‘ons kent ons’. Het nieuwe Feye- noord staat kennelijk open voor nieuwe invloeden, die van veel verder komen dan de eigen achterban en de kennissenkring van Peter Bosz.
Van zo’n constatering moet een echte Feyenoorder vrolijk worden, of Adriaanse nu komt of niet.
Bron: Algemeen Dagblad
Klik om te vergroten...
