Inter speelde geweldig. Barça had ook niet de creativiteit om er doorheen te komen anderhalf jaar geleden. Als het blok op hun toppen functioneert kan je het wel schudden, en gisteravond waren vooral Samuel en Zanetti fenomenaal. Samuel en Lucio hebben Ibra volledig uit de wedstrijd gespeeld en geïsoleerd, waardoor de enige manier voor hem was om vanaf de zijkanten nog wat vrijheid te vinden. Maar daar was meestal Maicon, die ook weer ouderwets beestachtig stond te verdedigen. En voor de verdediging was Cambiasso weer de ultieme stofzuiger. Als die man zo'n dag heeft lijkt ie alles te doorzien, zo heerlijk.
Ja, ik heb genoten met volle teugen. Ook omdat ik het gewoon een verdiende overwinning vond. 'Veldoverwicht' is iets Nederlands, iets dat je perceptie bevooroordeeld. Ik zie voetbal als twee tactieken die elkaar bestrijden, en de tactiek waarmee het meeste gevaar wordt gesticht en waar het meest effectief mee wordt omgesprongen (lees: meer goals maken dan de tegenstander), die verdient het om te winnen.
Conclusie gisteravond:
Milan: amper kansen gehad op die van Robinho na, schot Van Bommel was wel gevaarlijk.
Inter: Goal gemaakt, megakans Alvarez, megakans Nagatomo, goal onterecht afgekeurd Motta.
Saldo: Inter heeft het beter gedaan.
Ik heb me er inmiddels bij neergelegd dat de meeste Nederlanders zo zijn geïndoctrineerd door irrelevante zaken als 'veldoverwicht' (dat kan relevant zijn als je daadwerkelijk meer gevaar sticht) en aanvallend moeten voetballen, dat het lastig uit te leggen is dat dit een geweldige prestatie was van Inter én dat je er met de juiste aandacht nog van kunt genieten ook. Erg jammer, maar ik heb in ieder geval enorm genoten. Genieten van Italiaans voetbal is misschien wel hetzelfde als whisky drinken of een sigaar roken: je moet het leren appreciëren

Klik om te vergroten...