Kutkakkerlakken; hoezo, chapeau?
17/05/2010 10:00
Chapeau. Twee weken terug pleegden rooms-katholieke geestelijken geen ontucht met kinderen. De wielrenners in de
Giro d'Italia gebruikten tot op heden geen dope.
FC Twente-middenvelder Theo Janssen, die een ernstig verkeersongeval veroorzaakte terwijl hij had gedronken en intussen ook daarvoor is veroordeeld, werd niet dronken in het openbaar gesignaleerd.
Nout Wellink, de directeur van de Nederlandsche Bank, was nu wél de waakhond van de financiële sector. Dick Advocaat verscheurde zijn contract met de Russische voetbalbond niet omdat hij elders meer kan verdienen. Chapeau, voor al die mensen die de dodenherdenking niet verstoorden.
De marketingafdeling van Amstel regelde geen ballenmeisjes die pardoes het veld betraden. Geert Wilders veroorzaakte geen onderbuikgevoelens bij ontevreden kiezers door minderheidsgroeperingen te beledigen en ik heb al drie dagen mijn vrouw niet geslagen. Is het niet geweldig? Nee, het is onzin!
De verloedering in Nederland is compleet. Horkerigheid en hufterig gedrag worden als gewoon ervaren. Zodra mensen zich normaal gedragen, levert dat al schouderklopjes en lofbetuigingen op. De toekomstige directeur betaald voetbal Bert van Oostveen maakte zich al belachelijk, voordat hij Henk Kesler daadwerkelijk opvolgde.
Hij had tijdens het bekerfinaleduel Feyenoord-Ajax gezien hoe het óók kan. Van Oostveen was zelfs van mening dat Het Legioen respect en waardering verdient. Hij had moeten zeggen dat de Feyenoord-aanhang zich eindelijk eens normaal gedroeg, al is er niets mis met de doorsnee supporter van de Rotterdamse club.
Het voetbal wordt geterroriseerd door een groep idioten die zich structureel misdraagt, het plezier van iedere oprechte liefhebber vergalt en de grootste amusementsindustrie van dit land aan het wankelen brengt. Deze gevaarlijke gekken grijpen elke gelegenheid aan om zich onrechtvaardig behandeld te voelen, boos te worden en vervolgens heel primitief, gewelddadig, maar vooral mísdadig te reageren.
Elke stad en voetbalclub wordt geteisterd door een dergelijke groepering, die zelfs een klassieke bekerfinale tussen twee gerespecteerde topclubs kan opheffen. Die notoire ordeverstoorders kunnen wat mij betreft niet hard genoeg worden aangepakt.
Het treurige is dat we er in onze boosheid en verontwaardiging lustig op los generaliseren. We moeten natuurlijk niet vergeten dat de supporters van Ajax en Feyenoord buitengewoon beschaafde mensen zijn, maar ze worden vaak op één hoop geveegd met die hufters die zich voor de zoveelste keer te buiten gaan aan zinloos geweld.
Beide clubs beschikken over een zogeheten harde kern, lieden die zich ten onrechte supporter noemen omdat ze hun club louter in diskrediet brengen, waardoor er van clubliefde geen sprake kan zijn. Die sentimenten worden misbruikt om hun sociaal arme wangedrag te verantwoorden.
Ook Feyenoord-directeur Eric Gudde is zijn nuchtere kijk op de maatschappij volledig kwijt. Hij vond dat zijn achterban een stevige pluim verdiende, want er waren tegen Ajax geen kwetsende liedjes gezongen en het speelveld was niet bezet.
Gudde vond het Rotterdamse publiek geweldig. Chapeau voor al die mensen die naar De Kuip gingen, niet vochten, niemand beledigden, niets vernielden en geen andere toeschouwers intimideerden. Kom op, meneer Gudde, dit is de wereld op z’n kop. Als babyboomer ga ik al ruim een halve eeuw naar het voetballen.
Ik heb nog nooit gevochten, iemand bedreigd of iets vernield. Maar dan vertoon ik toch geen afwijkend gedrag? Het is verontrustend dat normaal gedrag in de stadions als een uitzondering en buitengewoon opvallend wordt gezien.
Onder aanvoering van de clubboegbeelden, de coaches en de spelers moeten we die zich misdragende groep veel harder veroordelen, geen enkel begrip tonen en ons ervan distantiëren. Meneer pastoor die weerloze kinderen respecteert is niet bijzonder, de viespeuk die zijn handen niet kan thuis houden moet hard worden aangepakt.
Echte supporters en voetballiefhebbers zitten niet op schouderklopjes te wachten, zij wachten met smart op harde acties richting hooligans. In dat kader verdient de politiek een geweldige draai om de oren. De praktijk heeft uitgewezen dat een waterdichte voetbalwet in Engeland veel problemen heeft opgelost.
Desondanks ligt het ontwerp van de Nederlandse voetbalwet nog steeds bij de Eerste Kamer, waar ongetwijfeld allerlei drogredenen worden opgevoerd om er nog eens inhoudelijk naar te kijken. De minister van Justitie kon niets anders doen dan de KNVB verzoeken de traditionele bekerfinale over twee wedstrijden te laten spelen, zonder vijandelijke supporters.
Ook de minister is afhankelijk van een functionele voetbalwet. Zodra een hooligan zich tijdens de wedstrijd moet melden op het politiebureau, kan hij die dag in elk geval niet voor ongeregeldheden zorgen.
De spelers vertolken een belangrijke rol in de opvoeding van hun achterban. Een voetballer heeft in die kringen veel meer status dan een official, politicus of journalist. Daarom was de houding van de Feyenoorders na de verloren bekerfinale zo teleurstellend, dom en onsportief.
Zij hadden het juiste voorbeeld moeten geven en respect moeten tonen voor de tegenstander die volkomen terecht de wedstrijd won. Dit was het ultieme moment om een erehaag te vormen, waardoor de Ajacieden onder het applaus van de Feyenoorders De Kuip hadden verlaten.
Dat zou een statement richting achterban zijn geweest, maar de Rotterdamse voetballers konden het zelfs niet opbrengen de huldiging van Ajax op het veld bij te wonen. Als professionals die begaan zijn met het lot van hun club, hadden trainer Mario Been en de wijze man op de achtergrond Leo Beenhakker een dergelijke actie moeten regisseren.
Ze misten een kans voor open doel de achterban duidelijk te maken dat een tegenstander geen vijand is en dat je als club respect moet hebben voor een goede prestatie van de tegenpartij. Dat is blijkbaar nog te veel gevraagd.
Maar het kan altijd nog erger. Ajax had de titel van FC Twente blijkbaar nog steeds niet verwerkt, want de bekerwinst werd in Amsterdam wel erg ongenuanceerd en ordinair gevierd.
Eerst hing coach Martin Jol met populistische teksten en demagogische kreten de populaire jongen uit en vervolgens ging Jan Vertonghen hopeloos in de fout. Onfatsoenlijke Ajax-supporters noemen Feyenoorders in hun jargon ‘kutkakkerlakken’ en die term schreeuwde de Belgische verdediger in de microfoon.
Dat ging erin als koek bij de uitzinnige meute. Niemand van Ajax corrigeerde de zich misdragende speler, ook de voorzitter van de officiële supportersclub, de bekende discjockey Daniël Dekker die het feest presenteerde, greep niet in en ging over tot de orde van de dag.
De aanklager van de KNVB stelde een onderzoek in, Vertonghen en Ajax-directeur Rik van den Boog hebben hun excuses aangeboden, maar het blijft een uitzichtloze situatie. Zolang trainers en spelers zich misdragen, kun je nauwelijks fatsoenlijk gedrag van de supporters eisen. Hoezo, chapeau?
