Ik zeg ook niet dat het probleem puur bij de leraren ligt. Ouders hebben een net zo belangerijkere rol. ZIJ zijn het die altijd klagen over de jeugd van tegenwoordig. Maar ZIJ zijn ook medeveroorzakers van de ontsporende jeugd. ZIJ hadden de verantwoordelijkheid om hun kinderen goed en doelmatig op te voeden. En gezien de hedendaagse gebeurtenissen, de kille sfeer op school, het toenemende egoisme en de verhardende maatschappij hebben ZIJ toch iets fout gedaan. En als je hen er mee confronteert voelen ze zich gekwetst, want ze doen toch je best voor je? Ik ben mn ouders ook dankbaar voor wat ze voor me doen, maar bij een heleboel andere ouders ligt dat toch anders.
Dan hebben we onze overheid nog, die onze toekomst naar de filistijnen helpt. Dat er bezuinigt moet worden ok, daar kan ik in mee gaan. Maar waarom in godsnaam in het onderwijs?? Het onderwijs is het fundament voor de toekomst van de jeugd. Met die bezuinigingen is het kabinet bezig om dit fundament langzaam maar zeker weg te slaan. Gevolg? Lerarentekorten, teruglopende kwaliteit van het onderwijs en een slecht leerklimaat op school. Op den duur zal dit zéér schadelijk zijn voor de kenniseconomie. Maar natuurlijk heeft dit ook invloed op de mentaliteit van de jeugd. Waarom zou je aan een leraar gehoorzamen die nauwelijks ervaring heeft en onzeker is??? Moeten deze leraren de jeugd onderwijzen?? Dan vraagt de overheid zélf om ontsporende jongeren. Ik houd hen dan ook mede-verantwoordelijk voor wat er gisteren gebeurt is.
In de stad krijgen de kinderen nauwelijks nog aandacht van hun ouders, want ze zijn nooit thuis, altijd aan het werk (de zogenaamde sleutel kinderen). En op school wordt hen ook niet veel nuttigs meer bijgebracht. Wat moet er dan van hen terecht komen?
Kortom: de schuld ligt bij de overheid, de leraren en de ouders.
Laatst bewerkt: 14 jan 2004
