[Discussie] Vrije filosofie en levensbeschouwing

Ik denk niet dat deze bestaat. Mensen zijn per definitie egoïsten. Mensen kunnen best dingen voor een ander doen, maar uiteindelijk doen ze die toch weer voor zichzelf, om hunzelf een goed gevoel te geven of zichzelf met die daad te kunnen identificeren. Voor arme kindjes in Afrika een waterput bouwen klinkt heel nobel en goed. En dat is het ook, maar niet onzelfzuchtig. Want mensen willen dit maar al te graag communiceren naar de buitenwereld, "Ik ga arme kindjes helpen", hun imago verbeteren, zelf ervan leren. Kortom, alle daden van de mens zijn toch gelinkt met een de vervulling van een baat voor het individu. De één wil dit alleen meer uitspreken en laten zien dan de ander, maar de mens is nooit 100% zuiver onzelfzuchtig.

Leuk topic by the way!

 

Ben ik het niet helemaal mee eens. De reden dat je een ander helpt hoeft niet per se egoïstisch te zijn. Ik ben het met je eens dat je nooit iets geheel voor een ander doet, maar wat ik ooit dacht, is dat er ook een soort van moraal bij komt kijken. Zeg maar dat je uit gewoonte iemand anders helpt. Als je bijvoorbeeld de deur voor een onbekend iemand open houdt, of iets anders heel kleins doet. Dat is er niet op gericht om jezelf beter te voelen, ook niet volledig omdat je nou zo veel geeft om de ander dat je een gunst voor hem doet. Ik denk dus dat er bij het helpen van iemand anders, in ieder geval bij hele kleine dingen, een soort van gewoonte bij komt kijken, of iets in de richting van "Ja, dat doe je gewoon als een ander het vraagt".

 

Dat vind ik een leuk voorbeeld, met die deur. Daar had ik nog niet over nagedacht, maar inderdaad. Je zou kunnen stellen dat het inderdaad een onzelfzuchtige daad is. Maar aan de andere kant zou je ook kunnen zeggen dat het geen "bewuste" onzelfzuchtige daad is om iemand te helpen is maar meer een onbewuste beleefdheid. Je houdt de deur wel open voor iemand, maar uit automatisme en gewoonte en omdat het naar de verkeersopvatting onsociaal is om een deur gewoon dicht te gooien en je als individu niet "onsociaal/onaardig" wil lijken. Waardoor nog steeds het eigen belang gediend is, namelijk het voorkomen van gezichtsverlies van het betrokken individu en voorkomen van een onderkruipend gevoel van schuld "Ik had best de deur even kunnen openhouden". Waardoor je de daad nog steeds niet onzelfzuchtig kan noemen, want immers ben je zelf gebaat bij de voorkoming van dat schuldgevoel.

 

Daar heb je eigenlijk wel gelijk in ja...

 

Je leven geven voor iemand?

 

Dat gebeurt alleen in films

 

Niet per se, lijkt mij.

Als je gelovig bent dan ben je je ervan bewust dat het een goede daad is, dus weet/verwacht je een soort beloning misschien.

En als je meer een humanist bent, dan denk je misschien wel: nu word ik herdacht als een heroïsch persoon, zelfs wanneer je dat niet bent.

Om maar wat te noemen...

 

Ik denk dat zelfs zo'n extreme daad als intuïtief op een granaat duiken die tussen een groep mensen gegooid wordt om het leeuwendeel te redden een baatzuchtig element heeft. Ik geloof dat je met zo'n daad je eigen geweten redt uit jouw gevoel voor empathie. Zelfs als je je leven geeft voor iemand terwijl niemand zich daarvan ooit bewust zou zijn zit er een kern van egoïsme in. Eigenlijk is elke handeling die je uitvoert al bij voorbaat een egoïstische daad, omdat je handelt vanuit jouw ego (ik).

 

Dit doet me een beetje denken aan de film Constantine~ ;p

 

Vanuit je ego handelen is iets anders dan voor je ego handelen

 

Als een moeder voor haar pasgeboren baby zorgt, is dat dan zelfzuchtig?
Ik denk dat een onzelfzuchtige daad wel mogelijk is, maar alleen op een moment dat je bijv. heel veel van iemand houdt en het gevoel van iemand anders voor jou belangrijker is dan dat van jezelf; maar zonder jezelf weg te cijferen.

Definitie van onzelfzuchtig kun je echter ook van twee kanten bekijken. Want stel je helpt een ander die een probleem heeft/moeilijkheid tegenkom/ of gewoon omdat je de ander leuk of aardig vindt, dan is je voornaamste doel daarvan toch door een ander te helpen, en omdat je denkt dat die ander dat waardeert. Dat is de gedachte waar je vanuit gaat. Het waarderen echter, wat je hoopt, daarin zit inderdaad wel een stukje egoïsme. Want de andere kant daarvan is dus, dat je gaat bedenken, als je probeert te kijken of iets echt onzelfzuchtig is, of je het nog steeds zou doen als de ander het niet zou waarderen, of bijv. een andere reactie geeft dan je zou hopen. In dat geval denk ik dus dat zoiets wel voor kan komen bij bijv. liefde van een ouder voor kind of binnen een relatie, omdat dat onvoorwaardelijk is. Je kunt dan iemand ook straffen om te behoeden voor iets, waar je iemand uiteindelijk mee helpt, behalve in hoe iemand over je denkt.

Bij nader inzien zou ik denk ik ook voor het 'echte' leven kiezen i.p.v. alleen maar geluk en genot. Het is wel grappig overigens dat mensen daar ook voor kiezen, aangezien ik vaak een beeld hoor over hoe de hemel moet zijn en dat het daar alleen maar mooi en goed is.. en dat klinkt toch een beetje als die andere wereld. Voor mij zou de afweging het belangrijkst zijn dat je als je alleen geluk hebt dat waarschijnlijk niet op waarde zal weten te schatten. De vraag is of ongeluk daar ook mogelijk is, maar stel van niet, dan zou je alsnog 'neutraal' gaan leven. Veel geluk hebben zal resulteren in het als normaal gaan zien of steeds meer te willen. Denk eigenlijk dat je met een simpel leven meer kans op geluk hebt, bovendien zal het voor wie ongeluk kent zoveel mooier en leuker zijn dan van het begin af aan al geluk hebben. Geluk kan ook een heel leeg gevoel geven, het verdienen is veel mooier.

 

Ze wil dat het goed gaat met haar kind, omdat zij zich niet goed voelt als het slecht met de baby gaat. Van iedere bewuste daad kan succesvol beargumenteerd worden dat eraan egoïsme ten grondslag ligt.

 

Haha deze discussie weer. Ik ben het met 100% met fredfenster eens. We doen goede dingen omdat we vinden dat het goed is. Het laat ons beter voelen over ons zelf als we anderen helpen.

Elke beslissing die we maken, maken we omdat we het zelf zo willen.

 

Waarom komt het woord 'egoisme' telkens terug? Edit: is natuurlijk logisch, want tegenovergestelde van onzelfzuchtig. Ik wilde deze zin niet wissen

Iets voor een ander doen zodat diegene zich beter voelt, daar hoeft geen enkele vorm van egoisme achter te zitten.

 

Dan is egoïsme misschien een verkeerd woord, want in dit geval denk je meer aan het belang van je kind, dan aan je eigenbelang. Voorop staat voor jou op dat moment dat je kind gezond en gelukkig is. Egoisme gaat meer om eigenbelang boven het belang van de ander. Maar dat is niet de afweging die je maakt. Zoals ik zei, natuurlijk kun je zeggen dat er een vorm van egoisme in zit, maar die staat niet voorop.

Bovendien kan ook zorgen dat je je slecht voelt, juist een vorm van egoisme zijn. Namelijk de aandacht krijgen die daarop volgt.

 

Maar waarom wil jij de andere beter laten voelen? Puur zodat hij/zij blij is, of omdat je daar zelf een goed gevoel bij krijgt?

 

En stel dat deze machine al je bewuste en onbewuste verlangens tot leven laat komen? Je geeft dus vanaf het moment dat je aan de machine gekoppeld wordt je leven ideaal vorm. Op deze manier kun je onbewust dus best willen dat je leven niet altijd op rolletjes loopt. Zo kun je dus een leven leiden met hoogte en dieptepunten, ideaal vormgegeven aan de hand van wie jij bent als persoon. Omdat je vanaf het moment dat je aan de machine gekoppeld wordt gewoon verder leeft met het idee nog in dezelfde realiteit te leven is het argument dat zelf je geluk verdienen beter is dan in een voor jou ideale realistische simulatie alleen van toepassing voordat je de machine aan zet.

 

Idd. Misschien doneert lifelonggamer regelmatig geld aan Al Qaida om de terroristen gelukkig te maken. Dan zal het geen egoïstische daad zijn ervan uitgaand dat Lifelonggamer geen extremistische moslim is en niet van de situatie profiteert. Dit lijkt me echter heel onwaarschijnlijk.

Ik gaf vroeger soms wat kleingeld aan een zwerver in de hoop dat ie zou oprotten. Niet omdat ik geen egoïst ben.

Mensen geven geld aan unicef omdat ze het ZELF willen dat het leed in de wereld word verholpen. Alle handelingen die we uitvoeren zijn gewoon uit eigenbelang. Dit is iets wat je moet begrijpen.

 

Egoïsme is onbewust, maar het is wel de bron. Dat je specifiek wilt dat het goed gaat met jouw kind is daarvan een indicatie. Omdat jouw geluk en ongeluk samenhangt met dat van je kind. Waarom? Omdat je met je eigen kind een veel sterkere band hebt. Een teken van onzelfzuchtigheid zou dan (theoretisch) zijn het gelijk verdelen van zorgen over alle kinderen ter wereld.

Ik denk niet dat het in deze discussie van belang is welk gevoel de overhand: egoïsme of onzelfzuchtigheid. Dit is namelijk onmeetbaar. Wat mij betreft is het interessanter om te kijken waar de daad uit voortkomt. En dan blijf ik erbij dat van elke bewuste daad gezegd kan worden dat die gebeurt uit egoïsme.

 

Je kind is ook jouw eigen genetisch materiaal wat je uit alle macht probeert te beschermen.