Dood, zelf/vrienden

Wat ik probeer te zeggen is dat elk probleem een oplossing heeft, hoe klein of groot het is. Als je (gedeeltelijk) ontspannen bent, kun je veel makkelijker aan oplossingen denken. Als je mishandeld word, zijn er gewoon meerdere oplossingen. In sommige gevallen moet je proberen je eigen grenzen te verleggen, voornamelijk lef. Bij mishandeling moet je het proberen op te brengen om er of tegen in te gaan, of aangifte te doen, Je grenzen verleggen.

Ik heb zelf ook wel eens diep in de shit gezeten dat ik het niet meer zag zitten, etc en dat is gewoon de manier waarop ik er altijd bovenop kom. Maar ik heb er dan niet aan gedacht dat de een psychisch sterker is dan de ander. De een kan en durft grenzen wel te verleggen en de ander durft dat niet.

 

Nou ik heb me eens (vorigjaar) verslikt in een toffe van 3 bij 3 cm, ik kreeg geen lucht meer werd duizelig en alles werd zwart voor m'n ogen. Maar op één of andere manier koste ik het weer uit.

En toen ik een jaar of 7 was, stikte ik bijna in een campina snoepje. Was niet echt leuk ik wist niet meer wat ik moest doe. Ben snel naar buiten gerent naar m'n vader en die deed enof andere himlich greep op zo.

Em toen ik een jaar 8/ 9 was was ik bijna geëlectrocuteerd. Ik deed iets met een lamp ofzo. Dat was niet lache, er kwamen allemaal vonken enzo. M'n huis kon ook nog in de vik vliegen. Dus ik had nog wel geluk!!

Met oud en nieuw (2004/ 2005) gleed ik uit in de kapote bierflesjes en er kwam ook nog een auto langs en die reed me bijna aan. En toen kreeg ik ook nog bijna een patroon tegen m'n kop, als hij raak was was ik nu volgens mij onthoofd!!

 

Wow dat klinkt als een zieke maatschappij, kinderen die in groepen in zichzelf beginnen te snijden, en romances die beginnen bij het verbinden van de wonden. Leuk id voor in het meisjes-versiertopic En Balkenende zou er een leuk praatje over normen en waarden aan kunnen "dediceren"

Maar als het in zijn vriendenkring normaal gevonden wordt, trekt hij er zelf weinig van aan als jij er als enige wat van zegt. Misschien moet je ervoor zorgen dat hij is serieus met z'n ouders gaat praten ofzo. Je kunt toch ook op andere manieren stoer zijn dan roken of in je arm snijen?

Wat dacht je van een commercial: Hey, maar ik snij mezelf niet!

 

precies, en daarom vind ik het te simpel om te zeggen dat iemand laf of zwak is.

 

Daar moet ik je wel gelijk in geven. Maar iedereen moet ook eigenlijk appart bekeken worden. De een durft/kan dat wel, de ander niet. Dan is de een ook dapperder als hij hulp zoekt. Ik zeg wel simpel dat het veel moed kost je zelf te kunnen vermoorden. Maar jij hebt ook gelijk dat dat geldt voor iemand die door leeft. Maar dan vind ik dat het weer verschilt per persoon. Wat zijn je vooruitzichten? Mijn voorbeeld van mishandeld worden door je vader, als zo iemand doorzet met zijn leven, is hij uiteindelijk een vrij iemand. Daar kan hij vrij zeker van zijn. Een getraumatiseerd iemand kan met hulp ervanaf komen. Toch geldt dat helaas niet voor iedereen.

 

hehe, ja, het is opzich wel een verhaal he

Naja, ik denk juist dat zn ouders degene zijn die voor de problemen zorgen waardoor hij dit doet. (onder andere, hij heb der wel meer)
En balkenende doen we hem maar niet aan

Ik praat ook regelmatig met dat soort dingen over hem. Dat het niet stoer is om jezelf pijn te doen, dat ie een coole gozer is en echt niet dat soort vrienden nodig heeft.
Maar ik denk dat het tijd nodig heeft voor ik tot hem door dring.
Ik ben dan ook in een hele andere cultuur opgegroeid.

iig bedankt voor je antwoord

 

uhm, vooruitzichten?
Daar heb ik denk ik ook iets moois op, tenminste, hier leef ik zelf voor:
Net op mirc, met urty:

[23:27:50] <Badkiller> ik kijk uit
[23:27:52] <Badkiller> naar de tijd
[23:27:58] <Badkiller> wanneer ik klaar ben met hbo
[23:28:05] <Badkiller> wanneer ik klaar ben te trouwen
[23:28:08] <Badkiller> te houden van iemand
[23:28:17] <Badkiller> iemand waar ik mijn leven mee kan delen
[23:28:22] <Badkiller> een kind mee kan opvoeden
[23:28:29] <Badkiller> een kind
[23:28:34] <Badkiller> het grootste geschenk
[23:28:37] <Badkiller> zo zie ik het
[23:28:44] <Badkiller> dat gaan voor mij de tijden zijn
[23:28:49] <Badkiller> met nog veel meer problemen
[23:28:53] <Urty> tot kind ging je goed
[23:28:58] <Badkiller>

/edit: overigens, wat ik daarna wou zeggen:
Maar ook met nog meer vreugde!

 

Ik vind gewoon dat je niet voor je problemen moet weglopen. Los ze op, hoe zwaar ook. laf en zwak zijn bij zelfmoord en zware problemen misschien niet de juiste woorden, maar voor problemen moet je niet weglopen.

 

maar dat is het toch ook precies.
Jij pleegt geen zelfmoord, omdat jij iets hebt om naar uit te kijken. Jij ziet je toekomst.
Als je dat nu niet zou hebben.
Je ziet der niet uit, bent een soort klokkenluider van de notredam (verkeerd voorbeeld momenteel), stinkt en hebt nog nooit een meisje gehad.
Je komt der achter geen kinderen te kunnen krijgen.
Je zakt voor school en kan je HBO nooit meer halen.
Dan is je toekomst aan duigen gevallen.
Zie je je toekomst dan nogsteeds zo helder?

(ff voor de duidelijkheid, ik wil je geen depressie aanpraten, ik wil je alleen laten inzien dat sommige mensen zelfmoord als enigste optie zien)

edit:

zo ben ik ook opgevoed hoor, niet weglopen voor je problemen. Ben het dan ook wel met je eens.
Maar wat ik probeer is mij inleven in de persoon die de problemen heeft.

 

Het zijn trouwens niet altijd ouders die problemen/zelfmoordgevoelens veroorzaken. Pesten is ook behoorlijk vaak aanleiding voor zelfmoord, net als een samenloop van omstandigheden die urty hierboven als voorbeeld geeft.

EDIT: Inleven doe ik ook vaak. Ik snap soms dat mensen het niet meer zien zitten en denken dat er alleen maar problemen zijn. Sommige mensen zien dan idd zelfmoord als enige weg. Die mensen moeten proberen verder te gaan en inzien dat er ooit licht is na een donkere tunnel. Zo deed ik dat wel eens. Alleen sommige mensen zitten zo diep in de problemen dat ze dat licht vergeten.

 

Wat jij nu beschrijft, is ongeveer hetzelfde als een zwerver. En er zijn nog genoeg zwervers. Ben laatst in london geweest. Ook bepaald geen pretje daar. Die hebben het zwaarder dan de zwervers in NL.

Om echt heel kort op je post te reageren. Het is geen onderwerp waar ik uren aan wil besteden, als je dat kan/wil begrijpen.

 

ik heb veel kl*te tijden gehad, maar ik ga nooit! zelfmoord of zo iets doen!!

 

Maarja, zoeken naar doelen in het leven is wel een beetje rationeel. Ik bedenk me geen doelen, heb ze eigenlijk niet op lange termijn, het zijn de mooie dingen in het leven die me bezighouden.

Kijk naar de vraag wat de zin van je leven is. Ik kom niet verder dan zorgen dat je een leuk leven hebt en misschien je geslacht voortgeven door voort te planten. Maar ik zie geen direct nut in het leven, en toch pleeg ik geen zelfmoord. Daar hebben we het goede gevoel voor

 

zou dat nu iets Emmenaars zijn?
zo denk ik der namelijk ook over.
Het leven heeft geen nut, maar waarom zou het je iets interesseren?
je word hier nu eenmaal neergedropt, maak der wat van zolang als het duurt.

 

Eén ding is zeker in het leven, ooit gaat we dood.​

 

En door die klote tijden weet je de mooie tijden des te meer te waarderen!

Als je je op een gegeven moment zo depri voelt en alles zit je dan tegen kom je wel is op de gedachte van waarom? waarom moet ik dit meemaken en kap ik er gewoon niet mee?

En dan een seconde later lach ik mezelf uit dat ik zo dom denk, alhoewel ik nooit echt een serieuse gedachte aan zelfmoord zou hebben.

 

een goede vriendin van mij dara va nde oom (is weer goede kennis geweest van me pa)
die man had nog al heftige problemen thuis.
en op het werk zegt me vader nog tegen hem doe geen gekken dingen.
Nog geen 2 uur later kreeg me vader te horen dat die dood was had die zich op gehangen thuis.
het ergste vind ik.
Zijn zoontje had hem gevonden bij de trap daar hong die.
En die ging snel naar zijn moeder mama mama kom kijken pap heeft zich op gehangen.

Ik vond het best kut. ik kon met die man best goed opschieten me pa ook.

 

dat is nu precies de rede waarom ik nieteens iwl denken aan zelfmoord.
Er zijn altijd mensen die je vinden, die je achterlaat met veel pijn en verdriet.
En dat wil ik niemand aandoen. Hoewel het wel ooit zal moeten natuurlijk.

 

Verder is zelfmoord plegen naar mijn mening egoïstisch zolang er mensen zijn waarvoor je "iets" betekent, hoe klein die "iets" ook is.

Ik vind dat je zelf de belangrijkste persoon in je leven bent, maar in dit geval doe je mensen om je heen teveel pijn, zonder dat ze antwoorden van je kunnen krijgen. Hebben ze je niet genoeg gesteund, waren het geen goede vrienden? Ze zullen het nooit weten en hun leven zal nooit meer (helemaal) hetzelfde worden.

 

Ja, maar de grote vraag is: wanneer gaan we dood?

Als je geen zin meer in het leven hebt moet je ook denken aan de dingen die je absoluut nog wil doen, en dat je daarom nog niet dood wil gaan.