[geloof] Wat vinden jullie ervan? [Deel 2]

Hahaha, ik had het ook over mezelf betreffende het mierenneuken. Ik zette wel de aanval in, maar dat we uiteindelijk op zo'n klein verschil belanden dat kan ik, inderdaad, pas achteraf beoordelen.

Je begint bij jezelf en je eindigt bij jezelf, in dat opzicht is alles een cirkel, of een vierkant, of een driehoek, maar in elk geval een denken dat gesloten is. Maar een cirkelredenatie is ook gewoon een term uit de retoriek, en daar zat ik meer te denken bij de opmerking van *NERAZZURRI*

Ik vind het wel een interessante post trouwens. In hoeverre is het mogelijk om te ontsnappen aan dat Ego wat je hier beschrijft, vraag ik me af. vooral bij een zogenaamde innerlijke confrontatie? Ik bedoel: het ego is er toch altijd, je kan het niet uitschakelen. Dat is ook wat Descartes bedoelde met zijn cognito ergo sum, volgens mij. Dat het zijn en het denken hetzelfde zijn. Sterker nog: dat het denken vooraf gaat aan het zijn. Niet zijn in materiele vorm natuurlijk, maar geestelijk. Jij schrijft:

"Dit is de grote vraag die in de Oosterse religies en met name het Boeddhisme centraal staan: gebruik je het ego als middel om te leven in de wereld en blijf je het als een gereedschap zien, of vereenzelvig je je bestaan met het gereedschap (het denken), waardoor je het gevoel hebt dat je bestaat als je denkt (Decartes: "ik denk, dus ik besta")..."

Ik interpreteer Descartes anders: volgens mij maakt hij geen scheiding tussen, laat ik zeggen: een denken als vorm van gereedschap en een denken waarbij je het gevoel hebt dat je bestaat. Bij hem bestond je juist bij gratie van het denken, wat je ook dacht. Je hoeft niet te denken: ik besta om te bestaan. Het denken op zich is genoeg. Volgens mij is het bij descartes ook niet mogelijk om je los te koppelen van dat het ego (zoals dat bij boedhisme geloof ik wel het geval is) omdat het ego en het denken een en dezelfde zijn.
Jij hebt volgens mij verstand van het Boedhisme: hoe werkt dat daar? Hoe komt men los van het ego?

 

Het is de tegenhanger van religie. Religie geeft je de antwoorden, zodat je zelf niks meer hoeft te doen en zelf niet meer een doel in je leven hoeft te zoeken. Wil je op zoek naar de daadwerkelijke waarheid (dus je eigen waarheid) dan zal je een pad moeten afleggen waarbij niemand je kan helpen. Dat is iets wat je zelf moet doen, met minimale aanwijzigingen van anderen. Een cruciaal verschil met religie dus.
Maar kan me goed vinden in je post.

 

Blox schreef: "In hoeverre is het mogelijk om te ontsnappen aan dat Ego wat je hier beschrijft, vraag ik me af. vooral bij een zogenaamde innerlijke confrontatie? Ik bedoel: het ego is er toch altijd, je kan het niet uitschakelen."

Dat is inderdaad het grote mysterie, of juist niet... Is het mogelijk om te ontsnappen aan je maatschappelijke ego... Het cultuurgevormde "ik"... Dat is voor de mens een lastig vraagstuk, omdat hij altijd vanuit zijn ego denkt en zich automatisch vereenzelvigt met dat ego... Ik zei al dat het een stuk gereedschap is, dat "IK", een denkbeeld en dus een idee... Maar het leven is dynamisch, er is eigenlijk geen sprake van één wankelbaar ego... Iedereen wordt beïnvloed door de gebeurtenissen om hem of haar heen... Daarmee veranderen je emoties haast ongemerkt en die beïnvloeden weer je gemoed en je denken... Het klinkt vrij mechanisch als ik het zo stel, maar ik kan het alleen onder woorden brengen zoals ik het zelf benader en zie... Iemand die last krijgt van zijn cultuurgevormde ego komt in een staat van wrijving terecht... Wat daar de aanleiding van is, is een zeer persoonlijke kwestie... Het kan omstreeks de puberteit ontstaan of juist tijdens de adolescentie, dat zijn over het algemeen perioden in het leven dat je bestaan min of meer "vloeiend" wordt... Je hormoonhuishouding verandert en de samenleving verwacht van je dat je volwassen wordt in denken en doen... Maar dat er dan een wrijvingssituatie ontstaat betekent niet automatisch dat iemand de wegen van zijn ego gaat doorzien, het is meer een iets grotere kans op verandering...

Wrijving kan op elk moment ontstaan, dat schept lijden... Het is voor sommige mensen een uiterst gevaarlijke situatie, omdat de spanning die in je kan ontstaan zich kan uiten als ondraaglijk psychisch lijden of erger... Niet iedereen is daartegen bestand... Het lijkt op een botsing tussen je individualiteit en de cultuureisen die je geinternaliseerd hebt van jongs af aan... Het kan dus een soort vaccuüm worden, met als drijfveer om te gaan zoeken... "Wie ben ik werkelijk", kan de drijfveer tot individualiteit zijn of worden... Vaak storten deze mensen zich in hun zoektocht gretig op dubieuze sektarische stromingen, omdat die het juist zijn die beweren dat de samenleving het niet goed doet, en je je beter kunt aansluiten bij hun "waarheid" of "werkelijkheid"... Dat hoeft niet per sé het christendom zijn... Hierin loop je als zoekend individu echter het gevaar dat je verstrikt raakt in de zee van woorden die een dergelijke beweging je voorhoudt... Maar mensen blijven mensen, en het is zeer de vraag of sektes ook maar iets kunnen bijdragen aan je persoonlijke groei... Het is zelfs de vraag of er zoiets bestaat als persoonlijke groei, je kunt het in ieder geval niet uit WOORDEN halen...

Eigenlijk komt het er op neer dat je inderdaad moet leven met het ego, het staat je als "middel" natuurlijk ook ten dienste... Het ego is derhalve geenzins iets slechts of zo... Het is nodig, anders kun je je weg nooit vinden in het leven en in de wereld waarin je moet functioneren... Maar er is méér dan dat... Je kunt eigenlijk alleen leren de dwaalwegen en extreme eisen van het ego te leren kennen... Dat je leeft en bestaat, ook al besteed je op een bepaald moment weinig of geen aandacht aan je denken... Het denken is een proces wat niet te stoppen valt, maar om dat het etiket "ik" toe te bedelen is vooral in de Oosterse stromingen te ver gezocht... Zij beweren dat het ego een illusie is... Ik vind dat wel wat zwart/wit, omdat ik vind dat het etiketteren van het ego als illusie het gevaar van misinterpretatie in de hand werkt... Het ego, de persona is een prima hulpmiddel... Als je het een illusie noemt, ga je voorbij aan de waarde van de persoonlijkheid... Je kunt het ego niet uitschakelen, alleen haar wegen doorgronden en zien wat het soms met je doet, hoe je ego soms faalt om bepaalde emoties in de hand te houden, welke hebzucht je in je meedraagt, welke boze gedachten je hebt over anderen... Door bewustzijn en alert kijken kom je er achter dat het ego een rommeltje is, dat het je vaak tegenwerkt in wat je wilt bereiken, helaas... Maar dat is het tegenstrijdige van het "ik", het helpt je zeer zeker, maar werkt je ook tegen... Als je dat niet doorziet, lijd je als het ware uitsluitend een maatschappelijk leven...

Maar er is geen scheiding tussen je ware zelf en het ego, het is met elkaar verweven... Je leeft, dus... Het lijkt alsof ik een scheiding aanbreng, maar het is meer een dynamisch proces... Slechts door een minutieus bewustzijn is het mogelijk om de wegen van het ego te doorzien... Maar zoals ik hierboven al zei, gaat dit vaak met wrijving en lijden gepaard, omdat je ego als het ware gaat wankelen onder het feit dat je gaat doorzien wat je eigenlijk voor drijfveren in je meedraagt, hoe je liegt en soms bedriegt... Het vereist moed om jezelf recht in de ogen te kijken en te zien dat je een mens bent van vlees en bloed, geen háár beter dan wie dan ook... Dat je woede in je draagt, mensen soms beledigt terwijl je dat eigenlijk niet wilt, dat het er sterk op lijkt dat wat voor een slechtheid je in de ander ziet, je dat eigenlijk ook precies net zo in jezelf ook meedraagt... Dit soort bewustzijn is een enorme deuk in je mooie en trotse zelfbeeld van de persoon die je denkt te zijn: edel, grootmoedig, voor zichzelf opkomend, trots, scherpzinnig, en ga zo maar door... Ik zeg niet dat mensen niet trots op zichzelf mogen zijn, in tegendeel... Maar trots heeft ook zijn schaduwzijde...

En @Orcrist: Wat jij schrijft, is precies wat ik bedoel... Met "echte" religie bedoel ik iets strict persoonlijks... Je eigen individuele weg vinden in het leven, niet altijd naar de maatschappij luisteren... Je eigen stommiteiten erkennen en herkennen, streven naar wie je daadwerkelijk bent... "Gewone" religie daarentegen is in mijn ogen de gevestigde orde, de voorgeleefde praatjes over god en hel en verdoemenis... De misleiding van mensen met drogredenen, het voorgeleefde plaatje, dat alle antwoorden in zogenaamde heilige geschriften zijn terug te vinden... Die voorgeleefde antwoorden misleiden je van zelfonderzoek, van het jezelf erkennen en je eigen fouten leren inzien... Dus godsdienst leid je inderdaad alleen maar af van JEZELF, van wie je daadwerkelijk bent... Daarom verwerp ik alle voorgeleefde religieuze boekjes en praatjes... Je hebt er wat mij betreft NIETS aan...

 

Darwin - Geloofde wel in God, maar hij verwierp de verklaringen uit het oude testament

Einstein - Geloofde wel in God, maar verwierp net als Darwin het oude testament. Eén van Einsteins bekendste uitspraken toen hem werd gevraagd of hij in God geloofde wa": "God dobbelt niet"

Ik zelf ben geen gelofige, maar de oorsprong van het universum kan ik niet verklaren. Tevens moeten wij ons af vragen of wij straks ook goddelijk zijn, als we straks voor het eerst leven creeren (AI of Bio Life)

 

Mjah, cirkelredeneren is niet helemaal de goede woorkeuze geweest. Ik bedoelde meer dat jullie constant om elkaar heen draaide en hetzelfde zeiden maar dan vanuit jullie eigen koppigheid. Jullie zaten zeg maar beide aan één kant van het zelfde verhaal te praten.

Dit schiet niet op inderdaad, maar de inhoudelijke discussie is uitermate boeiend natuurlijk

De oorsprong van het heelal kan (nog) niemand verklaren. Daarom is het scheppingsverhaal ook nog steeds zo populair... Het is gewoon een antwoord op iets waar niemand het antwoord op kent, het geloof. Vroeger geloofde men ook dat Thor bliksemschichten naar beneden schoot maar inmiddels weten we dat onweer gewoon wetenschappelijk verklaarbaar is. Zo zal het ook zijn als we onze oorsprong weten bloot te leggen.

Dat denk ik.

En je bent niet goddelijk als je leven creëert imo. Goddelijk ben je als je boven onze aardse wetten staat (fysiek wetten vooral). Dat is tenminste wat een God anders zou maken dan ons mensen.

 

Het is maar welke uitspraak je van beide heren leest...

Wat Darwin betreft, hij kan het Oude Testament hebben verworpen, maar het is een geschiedkundig gegeven dat hij zich min of meer sterk van het geloof heeft afgewend toen zijn dochtertje overleed... Het kan inderdaad best zijn dat hij daarna toch nog in een god geloofde, alhoewel ik me dat afvraag... Maar dat hij vertwijfeld was in zijn geloof door de enorme schok, is volgens geschiedkundigen duidelijk...

Het is verder een geschiedkundig feit dat Darwin zelfs opgeleid was als geestelijke, maar aan boord van de Beagle (toen zijn wonderbaarlijke reis begon met dat schip en hem een schat aan biologische informatie verschafte) bleek dat hij weinig op had met de christelijke principes... Darwin was toen pas 22 jaar en kreeg het al snel aan de stok met kapitein FitzRoy, die niet erg gediend was van de liberale ideeën van Darwin... FitzRoy had de opdracht om de kustwateren in kaart te brengen, maar hij was meer geïnteresseerd in zijn persoonlijke zoektocht naar zoveel mogelijk bewijzen voor de letterlijke bijbelse interpretatie van "gods schepping"... De twee jongemannen hadden eigenlijk de hele reis ruzie met elkaar...

Einstein kan het Oude Testament hebben verworpen, maar "God dobbelt niet" (met de kosmos) is maar één van zijn uitspraken... Misschien de bekendste, maar wat dacht je van deze:

"I am a deeply religious nonbeliever.… This is a somewhat new kind of religion."
Albert Einstein, in een brief aan Hans Muehsam (30 maart 1954).

Hierin geeft Einstein toch wel een beetje aan dat hij niet geloofde in god zoals dat gebruikelijk was...

 

Aha, klinkt logisch. Je maakt eigenlijk een onderscheid tussen de gecultiveerde ego, dat deel wat door de buitenwereld is bepaald en de werkelijke ik, dat wat biologisch door de hersens is bepaald. (wat een religieus mens De ziel zou noemen). De kunst is dan om het gecultiveerde ego in harmonie te brengen met de biologische ego. Even kort door de bocht samengevat komt het daar op neer, toch?

Nog wel even een vraagje: als religie voor sommige mensen een middel is om die twee ego's met elkaar in overeenstemming te brengen, dan is dat toch alleen maar een goed iets? Los of religie dan waarheid bevat, kan het wel een oplossing voor dit probleem zijn. Uiteindelijk maakt het waarheidsgehalte van religie dan niet meer uit, zolang de gelovige er maar rotsvast in blijft geloven. (Dat is misschien ook de reden waarom het zo moeilijk is om van je geloof af te stappen)

 

Dat klopt precies... Het gaat er om het gecultiveerde ego als het ware van zijn troon te stoten en het zijn ware plaats te wijzen, op de weegschaal die in balans zou moeten zijn met het biologische (ware) "zijn"... Dat is een hele toer, omdat het maatschappelijk gecultiveerde ego als "ik" zich heftig zal verzetten tegen zijn onttroning... Het ego zit trouwens vol met foutieve (soms kinderlijke) veronderstellingen en beschouwt zichzelf als de ENE... Ten onrechte... In sommige godsdiensten staat dit ego voor het zwarte, de schaduw en de verleiding... Als symbool dus...

Verder stel je, dat als het iemand lukt om via de gevestigde godsdienst/religie zijn maatschappelijk gecultiveerde ego in harmonie te brengen met zijn ware zelf, dat dit dan toch ook een "goed" iets is... Uiteraard... Oorspronkelijke religie is waarachtig en is er juist op gericht om je te helpen... Alleen denk ik dat de huidige godsdiensten rudimentaire versteende fossielen zijn geworden, waaruit de waarachtige levende bron is verdwenen of bijna is verdwenen... Let wel: ik wil daarmee geen gelovigen kwetsen, maar het is gewoon mijn zienswijze... Ik acht het zelfs mogelijk om de waarheid via de versteende godsdienst te bereiken, want niets is onmogelijk... Er zijn inderdaad christenen die waarachtig zijn... Zij hebben zichzelf bereikt via de hulp van hun geloof... Het is dus mogelijk... Want wat voor de één werkt, hoeft voor de ander niet te werken en omgekeerd... Waarheid is wat werkt, iedereen is wat dat betreft verschillend... Er is in dit veld geen zekerheid, geen absolute zekerheid zelfs... Je moet het tot op zekere hoogte zelf uitdokteren, met vallen en opstaan... Er is een beetje hulp mogelijk van buitenaf, uiteraard... Maar 99% van alle zogenaamde "meesters" is vals, het zijn allemaal charlatans... Een waarachtig mens heeft compassie... Soms charisma, maar charlatans hebben dat ook... Maar het gaat om JOU, niet om een ander... De weg ligt pal voor je neus, zo simpel is dat... Wij zijn zelf te ingewikkeld geworden, waardoor het een lijdensweg lijkt om de simpele waarheid te her-ontdekken... De werkelijkheid IS simpel... Voor de hand liggend zelfs...

 

Tja vriend,het ligt inderdaad pal voor je neus en die weg is simpel.
Maar het vergt moed om jezelf te zien en plaatsen zoals je werkelijk bent.
Het erkennen van je eigen zwakheden en fouten en de bereidheid om deze dan ook bij te schaven.

En dan lees je soms nog gekke dingen,hier eentje van de creatonisten,zij die beweren dat bij de schepping alles perfect was en er niets hoefde veranderd te worden maken hier een grote blunder met de tyrannosaurus rex

http://www.hln.be/hlns/cache/det/art_475729.html?wt.bron=dossierArt7

De vraag is hoe rijmen zij het gebit van de t-rex als je weet dat er voldoende fossielen zijn opgegraven met
het typische gebit van een vleeseter terwijl zij hem in eerste instantie als een planteneter afschilderen.
Of is hij naar de tandarts geweest....

Inderdaad mensen creëeren leven,daar is niets goddelijks aan .Dat zijn alleen de natuurlijke voortplantingssystemen die aan het werk zijn aangezien wij op het gebied van voortplanting niet meer of minder zijn dan de andere diersoorten op deze wereld.Alleen hebben wij van het voortplantingsritueel in de loop der tijden een gezellig ontspannende bezigheid gemaakt dank zij alle voorbehoedsmiddelen die er momenteel aanwezig zijn.
We kunnen proefbuisbaby's maken en we kunnen klonen,Dus zijn we eigenlijk god aangezien we zelf nieuw leven scheppen op natuurlijke of wetenschappelijke wijze....

Je moet de woorden van Descartes loskoppelen van deze wereld...
Zoals Hellspawn al ooit zei,het zijn dode woorden geschreven in een héél andere tijd en dit toen men nog op een heel andere manier tegen het bestaan , zeg maar de zin van het leven en de rol van het geloof daarin aankeek.
In de huidige tijd zou descartes zijn woorden wellicht anders formuleren....

En zelfkennis mijn vriend,daar draait alles om, het ontleden van je eigen persoontje.Het loskoppelen van jouw ego , je zien zoals je zelf bent .Met al je gaven en zwakheden.En je aanvaarden zoals je bent, en dan pas zul je kunnen werken aan je nieuwe persoonlijkheid die je moet toelaten een positieve invloed op je omgeving te laten inwerken omdat je dan in staat zal zijn om mensen te zien en te helpen , en dit niet om wat ze zijn ,maar wel om wie ze zijn.
Daar berust nu het mooie van het leven in, weg met alle vooroordelen.Wil je de wereld écht veranderen, begin dan bij jezelf...

Wat punt 1 betreft, er zijn altijd uitzonderingen die de regel bevestigen,wie zegt niet dat er destijds ook dergelijke uitzonderingen bestonden.

Wat punt 2 betreft,weet je er is in al die tienduizenden jaren nog echt niets veranderd.De man is en blijft een jager.En soldaten gebruiken deze eigenschappen heden deze dagen nog altijd om te overleven.Nu jagen zij niet meer op prooidieren maar wel op vijanden van hun eigen soort.En kijk eens om je heen.Ook het jagen is geëvolueerd van destijds op de jacht naar eten tot in de tegenwoordige tijd waar men bij voldoende eten andere jachtdoelen gesteld heeft , de huidige rush naar bezit ,macht ,rijkdom en overheersing is ook een vorm van jagen
mijn beste.De beste jagers verwerven nu het grootste materieel bezit....

 

Mwa, dat citaat van descartes past gewoon niet in de rest van hellspawn's denkwijze, Svennies.

Er zijn altijd uitzonderingen die de regel bevestigen is een dooddoener, natuurlijk. Wetenschappelijk gezien mag je daar niet van uitgaan. Als er een uitzondering op een theorie is, dan maakt dat die theorie altijd een stuk zwakker. Geen wetenschapper zal zeggen, 'tuurlijk, maar: er zijn altijd uitzonderingen die de regel bevestigen.'

Je punt 2, vind ik al een heel stuk beter. Het jagen op eigen soort is nog wel aan de orde van de dag, en daar zou ruimtelijk inzicht een hoop voordeel bieden, inderdaad ( bij 'economisch jagen' zie ik dat voordeel van een beter ruimtelijk inzicht overigens niet)

 

Ik heb een geheel andere visie over het geloof, ik heb geleefd in een zwaar gelovige omgeving dat op mij over kwam als gevangenschap in regels en geen grote vrijheid.

Ik ben daardoor anders naar he geloof gaan kijken, men gebruikte de bijbel als een soort wetboek en las het het zoals het hun goed uit kwam, maar dat stuite mij zwaar tegen de borst.

God is liefde dat klopt, god is niet een persoon voor mij maar is de energie om ons heen, liefde ervaar je overal als je er voor open staat en dan bedoel ik pure liefde.

Een hemel en hel bestaan voor mij niet zoals die beschreven is, je maakt hier op aarde je eigen hemel door alles met liefde te doen en te leven, de hel maak je zelf op aarde door een negatief leven te leiden, juist de dingen te doen die anderen schaden, die niet goed voelen en oneerlijk en onrechtvaardig te leven.
Alles wat je denkt en doet heeft een consequentie, als je mensen, dieren en natuur met liefde en respect behandeld krijg je dat terug in welke liefdevolle vorm dan ook, handel en denk je negatief krijg je dat ooit in het 3 voudige weer terug zodat je kan leren van je fouten.

Voor mij staat vast dat dit leven een leerschool is, als je je lessen hebt geleerd ga je over (overlijden van lichaam) je geest of ziel gaat over naar een andere dimensie of blijft hangen als je je lessen niet hebt afgemaakt.

De oorlogen die over de wereld worden uitgevochten beginnen vaak door de mens die de ander niet respecteerd in zijn/haar geloof, dan pas gaat men met de regels van de bijbel, koran of ander heilig boeken strijden.
Zouden de mensen elkaar in hun waarde laten wat betrefd hun geloof en elkaar daarin niet bestrijden zouden daar geen oorlogen over bestaan.
Zou men leven in pure liefde voor mens, natuur en alles om ons heen zou niemand de ander na het leven staan, men zou elkaar vergeven.

En ja ook ik maak mijn fouten die altijd hersteld mogen worden, je mag op elk moment opnieuw beginnen als je je zelf dat toestaat.
Ik leef in het nu, het verleden ligt achter mij en neem alleen mee wat ik nu kan gebruiken om mijn les te leren, morgen of een uurtje later dan nu zijn toekomsten waar wij nu op dit moment niks mee kunnen, als je nu leeft geniet je intenser vanhet leven.
Ik zal geen kwaad met kwaad vergelden, wil iemand mij negatief benaderen sluit ik mij daar voor af en voed die nagatieve energie niet, dat frustreerd die ander maar zonder voeding in het negatieve zal het niet groter meer worden en uiteindelijk kleiner en men zal je niet meer negatief benaderen omdat men jou niet kan beinvloeden.

Hou het leven simpel en leef je eigen leven zonder je naaste niet te zien staan, maar jou koers die jij vaart is jou leven die jij leeft, niemand mag en kan jou koers wijzigen als alleen jijzelf.

Als mensen willen geloven mogen zij dat het is hun keuze en leven, waar ik meer moeite mee heb is hun drang tot overtuigen, zie de straat evangelisten hoe die hun werk doen, het is toch geen krantje die je aan de man moet brengen.
Als iemand in het evangelie wil geloven zal hij/zij die weg ook wel vinden als hij/zij daar aan toe is, het mooie van alles is nu ik zo leef, dat dit soort mensen niet meer naar mij toe komen, ze voelen blijkbaar dat ik mij afsluit voor hun energie en kunnen daar niet doorheen en zoeken een gewilliger slachtoffer.

Iedereen mag geloven zoals hij/zij dat wilt, iedereen zou vrij mogen zijn in zijn/haar keuze en daar zou niet over gediscusseerd mogen worden omdat dat vaak weer tot wrijving komt.

Met dit leven heb ik mijn eigen hemel gemaakt en ervaar daarmee heel veel pure liefde om mij heen wat het vrijmakend en licht gevoel geeft.

Ik heb in het verleden in een hel geleefd, dit werd mede veroorzaakt door externe bronnen maar ook omdat ik die bronnen bleef voeden met neagtieve energie en dan blijft het terugkomen, maar die hel is een leerschool geweest en heeft mij wijzer gemaakt, ik heb de mensen vergeven die mij kwaad hebben gedaan en sta hun niet meer toe in mij leven en gedachten, ze waren een goede leermeester.

Het geloof zoals die in boeken beschreven is zijn dogma's voor mij, deze ontnemen mij grote vrijheid van leven, ik leef nu met gevoel dwz ik voel of iets goed voelt als ik iets doe of wilt doen, ik luister daarom heel goed naar mijn gevoel en leef daarna, als iets niet goed voelt zonder aanwijsbare reden voer ik het niet uit, voelt het goed dan ga ik er ook voor.
Ik kan niet leven in een keurslijf die men mij voor wil schrijven uit een bepaalde overtuiging, dat voelt niet goed en geeft mij het gevoel om gevangen te zitten in mijzelf en hun wereld.

God is om ons heen in welke vorm dan ook, met de personen Jezus, Maria of welke dan ook heb ik niks.
God is liefde en vergeeft, de mens denkt dat God de ellende toestaat en veroorzaakt, niks is minder waar het is de mens zelf die het doet, zou de mens die het doet openstaan voor de liefde zou hij/zij die niet laten gebeuren en zou men elkaar vergeven ipv van elkaar te bestrijden.
De negatieve mens kan je vergeven omdat deze handeld uit een beperkt denkvermogen en iets wat hun in het verleden is aangeleerd, daar kunnen ze niks aan doen, reken ze ze daar niet op af maar probeer hun te leren wat pure liefde is.

Ik denk dat mij verhaal wel duidelijk zal zijn, ik respecteer ieder zijn/haar mening wat men ook denkt over mij verhaal en persoonlijk zienswijze over het leven.

gr leen

 

Tja, mij lijkt het eerder dat hellspawn dit citaat aanhaalt om het menselijk bewustzijn in die tijd in het daglicht te stellen.
Ik heb al eerder gezegd dat als Descartes in onze huidige tijd zou leven,hij zijn uitspraak ongetwijfeld anders zou formuleren.
Het zijn en blijven dode woorden uit een ver verleden,een tijd waarin men helemaal anders over het leven,de schepping en het heelal nadacht.Kortom het bewustzijn van de mensen in die periode is volstrekt niet te vergelijken met ons bewustzijn....Daarom alleen al mag je géén paralellen trekken naar het heden om deze uitspraak in een juist context te plaatsen.

Hoezo, natuurlijk zal géén enkele wetenschapper dat toegeven,maar het is wel degelijk een feit.Je zegt dit zelf trouwens,maar omdat dit een verwaarloosbaar percentage op de algehele populatie betreft blijven het natuurlijk uitzonderingen,noem het maar de differciteit die de natuur geschapen heeft.En zo komen we bij Darwin en zijn on orgings of species.
Desondanks dat zijn theorie grote gaten vertoont blijft hij nog stevig overeind,sterker nog met het verstrijken van de tijd wordt het geraamte dat Darwin ons nagelaten heeft steeds sterker bekleedt met ontdekkingen die steeds meer zijn evolutietheorie onderstrepen.

Tja,ik ben er nog eentje die destijds zijn legerdienst volbracht heeft.En ik heb destijds gejaagd op mijn eigen soort,en het feit dat ik nu deze woorden schrijf is wel dat ik het overleefd heb,maar dit neemt niet weg dat deze periode serieuze krassen op mij als mens gemaakt heeft,en daar heeft mijn geloof me destijds niet kunnen bij helpen en mij alleen korter bij het breekpunt gebracht om hiermee te kappen,iets wat uiteindelijk 16 jaar later hoe dan ook gebeurd is.Maar economisch jagen blijft vrijwel hetzelfde mijn beste,ik heb 28 jaar als researcher gewerkt in de papiernijverheid,planning, produktbeheersing,strategie op multinationaal niveau,het vereist allemaal een ruimtelijk inzicht....hoeveel vrouwen kom je tegen op het hoogste niveau in multinationale ondernemingen.
Over stellingen gesproken , het volgende citaat, zo uit de bijbel

Enne, de grondtaal was toch oorspronkelijk aramees, en we krijgen hier een kerkelijke waarborg....


En nu een ander citaat,deze keer eentje van Henry Lincoln....

 

Het is juist hellspawn die het citaat naar het heden trekt, door het te plaatsen in zijn eigen denkwijze. Als hij dat doet, dan mag ik die vergelijking ook maken, lijkt mij. Pas als ik zou zeggen: wat die descartes zegt, dat is allemaal onzin. Zou jouw kritiek gerechtvaardigd zijn: dat je rekening moet houden met de tijd waarin descartes dit schreef. Maar hellspawn trekt het bij zijn denkwijze, dan kan ik natuurlijk stellen dat het een niet bij het ander past. Descartes ging uit van 1 ego, 1 subjectief individu. De denkwijze van hellspawn: een biologisch ego, en gecultiveerd ego is onhaalbaar bij descartes omdat het denken en het ego bij descartes samenvallen.

Welnee, het is helemaal geen feit: het is een gezegde. Wetenschappelijk gezien is het juist andersom: zodra er een uitzondering op een regel is in een bepaalde theorie, dan heeft de theorie minder waarde (en gaat een eventuele alternatieve theorie zonder uitzonderingen voor)

Het gaat hier niet om een verwaarloosbaar percentage op de algehele populatie: we hadden het over ruimtelijk inzicht, volgens hellspawns gegevens is dat geen verwaarloosbaar percentage op de algehele populatie. De uitzonderingen in de natuur zijn de mutaties (mutaties die beter uitpakken zouden blijven bestaan, waardoor we evolueren) waarop de evolutietheorie gebasseerd is, dat is iets heel anders dan uitzonderingen in de theorie zelf. Uitzonderingen in de theorie zelf, maken haar zwakker. Darwin's theorie staat nog als een huis, inderdaad. Maar dat neemt niet weg dat de gaten er nog zijn.

Sorry, maar het gebrek aan vrouwen in hoogste ondernemingen heeft volgens mij niet te maken met een gebrek aan ruimtelijk inzicht bij vrouwen, maar met andere factoren: dicriminatie, machtstructuur van mannen, vrouwen die vaker voor kinderen zorgen, etc, etc. Volgens mij zijn vrouwen even geschikt om een multinationale ondernemingen te leiden, dat toch vooral draait om een markt/economisch inzicht en people managment, niet zozeer ruimtelijk inzicht. (dat laatste zal vast ook een rol spelen, maar lijkt mij niet het belangrijkste.)

 

'k ben een beetje uit de discussie (ivm afstudeer drukte ) maar binnenkort post ik nog wat leuk discussie voer over een artikeltje dat ik heb gelezen .

Even over deze quote van Einstein, ook enig idee waarom hij dat zei? Met zijn relativiteits theorie ontdekte hij dat het complete heelal word bestuurd door elegante wetten en regels vol structuur en regelmatigheid. Zelf zag hij deze schoonheid van de natuur als bewijs voor een Creator. Toen alleen de Quantum Mechanica ontdekt werd die juist beschrijft dat op moleculair niveau het heelal een product is van kans en toeval wou hij dit niet accepteren waarna de woorden "God Dobbelt Niet" volgden.

Deze uitspraak is dus niet een antwoord op de vraag "of hij in God geloofde" of niet. Deze uitspraak is zijn reactie op de gekke wetten van de Quantum Mecahanica die niet samen gingen met zijn relativiteitstheorie.

Tezz' artikeltje komt binnekort

 

Heb je A Brief History of Time van Stephen Hawkin gelezen, Tezzla? Daar probeert Hawkin die twee (Quantum Mechanica en De relativiteitstheorie) samen te brengen. (Ik weet niet of ze daar inmiddels al veel verder mee zijn, is een boek uit de jaren 80) Ik vond het wel een interessant boek.

 

Yep heb ik gelezen !

Een theory die probeert de relativiteits theorie en de quantum mechanica bij elkaar te brengen is de String Theory!

geïnteresseerden verwijs ik naar

http://www.pbs.org/wgbh/nova/elegant/program.html

Een prachtig mooie 3 uur durende populair wetenschappelijke documantaire over het probleem tussen deze twee theorien

Maar goed we dwalen af !

 

dan vind je dvd`s (geloof dat er ook een boek van is) als "what the bleep do we know" vast ook heel interessant http://www.whatthebleep.com/whatthebleep/

 

Ja heb ik ook !

'k heb een boekenkast vol staan met teksten over relativiteit, quantum string e.d. .

Maar uiteraard ook boeken als:

The language of God - Prof. Francis S. Collins
God seen through the eyes of the great minds - Michael Caputo
God en de Kosmos - John Byl (gebaseerd op stephen's a brief history of time)
Moderne wetenschap in de bijbel - Dr. Ben Hobrink
God vinden in de vragen - Timothy Johnson
God created the integers - Stephen Hawking

Boeken die pleiten voor het bestaan van God wat ons weer terugbrengt bij de discussie.

 

Ach tis der volgens mij 1 die toch nooit tot een eenduidig antwoord komt. Er zullen altijd mensen zijn die ergens in geloven, en visa versa. Wat de 1 als wonder van god verklaard , zal de ander weer verklaren met theorieën als die van What the bleep do we know.

Ach for all we know wil "god" deze discussie juist, of is god en de mogelijkheden van de relativiteitstheorie en quantum mechanica een en de zelfde "entiteit" ( niet helemaal waar gezien de laatste 2 , maar bij gebrek aan een beter woord) uit 2 verschillende oogpunten bekeken..

 

Haha vriend, even een doordenkertje plaatsen .Zelfs als je niet geloofd ,geloof je nog ergens in.....