Mmm… Er wordt onder andere mij verweten dat ik loop te bashen… Ik ben het daar volstrekt mee oneens en wil even benadrukken dat ik hier een mening verkondig en dat ik die onderbouw… Bashen is mensen beledigen met oneliners, bijvoorbeeld aangeven dat ze niet goed bij hun hoofd zijn en dergelijke… Als je mijn posts niet leuk vind, dat is niet mijn probleem… Als je het niet te verteren vindt, lees je er maar overheen… Ik ben bijna 46 jaar, ik ben niet in de positie om hier mensen persoonlijk af te gaan lopen maken… Dat versta ik onder bashen… Zo, daar zijn we dus nu klaar mee…
Ik zal nu eens wat vertellen over wat ik van die bijbel weet… Het scheppingsverhaal is mijns inziens geschreven om de ontwikkelingsweg van de individuele mens in de natuur te beschrijven… De bijbel is een lied, poëzie… Door alle vertalingen is het omgezet naar proza, maar als je poëzie om gaat zetten naar proza, verliest het behoorlijk van zijn oorspronkelijke kracht… Maar goed, dat nemen we dan maar op de koop toe… De aarde wordt geschapen in zeven dagen… Het zevende getal heeft een bijzondere waarde in de bijbel, je komt het talloze malen tegen… Opvallend is dat het samenvalt met het octaaf in de muziek… Ook het aantal zenuwcentra volgens de Aziatische religies bedraagt zeven: het sekscentrum, het navelcentrum, het maagcentrum, het hartcentrum, het keelcentrum, het derde oogcentrum en het schedelcentrum boven op je hoofd… Het is duidelijk dat die centra qua emoties wel degelijk bestaan… Denk maar aan het feit dat je moet huilen en het tegen wilt houden, dan voel je een blokkade in je keel (de zogenaamde brok in de keel)… Heb je last van angst, dan werkt dat door op de spijsverteringsorganen via het maagcentrum en het navelcentrum… Het sekscentrum spreekt voor zich… Het hartcentrum daar huist de liefde, als je van iemand houdt, dan zeggen ze dat je hart open gaat… Maar goed, het getal zeven wordt dus genoemd in het scheppingsverhaal, het geeft het octaaf van het heelal aan dat god is volgens de schrijver. Hij heeft blijkbaar ook ontdekt wat de waarde is van het getal zeven…
Op de eerste dag wordt het donker en het licht geschapen, want zonder de zon kan de mens niet leven… Wij zijn het licht, alle leven is het licht… Als de zon er plotsklaps mee zou stoppen, is dat niet zo best voor het leven op aarde, het zal binnen korte tijd met ons zijn gedaan als we geen zonnestraling ontvangen… Dat is essentieel… Het is niet zo verwonderlijk dat de Egyptenaren en andere volkeren de zon aanbaden als zijnde een god of één van hun goden…
Na het licht volgt het water, opnieuw totaal essentieel voor het leven op aarde, wij zijn een waterplaneet… We bestaan voor het grootste deel uit water, zonder water gaan we dood… Het water wordt beschouwd als water dat in de lucht aanwezig is en het water dat op aarde ligt en de oceanen vormt. Dat is de tweede dag van de schepping…
Op de derde dag volgt het land, het leven uit de oceanen kan de aarde bekruipen, en dat is precies wat de evolutietheorie ook aangeeft… Ik zeg niet dat de bijbel wetenschappelijk onderbouwd is, ik zoek alleen naar overeenkomsten… De wetenschap is ervan overtuigd dat het leven in zee is begonnen… Logisch, de aarde bestaat voor 2/3 uit water… De flora en fauna van de aarde ontstaat en plant zich voort, de derde dag.
Nu komen we in de vierde dag… Er wordt gesteld dat er lichten zijn aan het uitspansel van de hemel… Ook worden de maan en de zon genoemd als grote lichten naast de sterren… Dit is de basis van de oude leer dat de aarde plat zou zijn en dat de hemel een koepel is over de aarde heen, waarin gaten zouden zitten om licht door te laten… Destijds begreep men blijkbaar niet (of men heeft het te beeldend geschreven voor het gedicht wat de bijbel feitelijk is) dat de zon en de maan planeten waren, ronde lichamen in het heelal… De kerk heeft zeer lange tijd alle wetenschappers verketterd die beweerden dat de aarde zeer zeker niet het middelpunt van het heelal was, en dat de zon eerder daarvoor in aanmerking zou komen dan de aarde… Maar goed…
Op de vijde dag volgt het organische leven in de vorm van zeedieren, vogels, enzovoort… Er bestaat in deze fase volop leven op aarde…
De zesde dag gaat het allemaal nog verder en verschijnt zelfs de mens…
De zevende dag komt de schepper tot rust, het werk is gedaan… Het octaaf is compleet…
Nu alles er is, en Adam is geschapen als man, leeft hij in vrede op de aarde… Adam is volgens mij het symbool voor de vroege jeugd van de mens, de kinderjaren… Kinderen zijn niet bang voor hun eigen naaktheid, ze zijn nog onschuldig… Maar weldra komt het vrouwelijke deel om de hoek kijken, de hersenen van de mens ontwikkelen zich en via de boom van de kennis van goed en kwaad die door god verboden is om van te eten leert de mens dat hij via de puberteit volwassen wordt… Man en vrouw zijn als een magneet naar de boom van de kennis van goed en kwaad toe getrokken… God kan dan wel zeggen dat die boom verboden is, maar de mens is nieuwsgierig van aard en gaat toch kennis ontwikkelen… Vanaf die tijd gaan wij als het ware tegen de natuur in, we gaan voor onszelf denken… Feitelijk gaan we tegen god in, en dat heeft zijn prijs… De onschuld van het kind vervalt en we leren het leven kennen door ervaring… Met die vervolmaking van de hersenen en op het laatst van de hersenschors gaan we redeneren… We zetten de natuur naar onze hand en kunnen zelfs god wegredeneren…
De leer van Mozes is berekenend, bijna kapotgeredeneerd door allemaal regeltjes… De tien geboden zijn van zijn hand en hij moest zijn volk zuiver houden van ziekte enzovoort… De Joden zijn een woestijnvolk in die tijd en hun vijanden zijn legio… Egyptenaren, Fillistijnen, ga zo maar door… Mozes voert de besnijdenis in, omdat hij ziet dat het mannen niet lukt om hun geslachtsdeel goed schoon te houden vanwege het gebrek aan water… Dus eraf met die voorhuid, simpel is dat… Geslachtsgemeenschap via Leviticus wordt verboden als de vrouw ongesteld is, opnieuw een hygiënische maatregel om het volk te behoeden voor ziekte… Vooral geslachtsziekten dus… Er moeten soldaten geboren worden, en veel ook, want Mozes moet zijn uitverkoren volk beschermen… Alles wat afwijkt, wordt via regelgeving de kop in gedrukt… Mozes moest blijkbaar wel, anders waren de Joden simpelweg onder de voet gelopen door andere strijdlustige volkeren…
Ik had het over die zenuwcentra in het menselijk lichaam… Jezus wordt door de Joden niet gezien als hun Messias, terwijl hij als leermeester eigenlijk de vervulling was van hun leer… Maar zo zagen zij dat zelf niet… Ze haatten die rebel, die jonge kerel die feitelijk een soort Boeddhistisch beginsel wilde introduceren in het Joodse geloof… De Joodse leer was in die tijd in handen van de Farizeeën en schriftgeleerden… Feitelijk zijn dat een soort priesters, die jou wel eens vertellen hoe je de leer van Mozes zou moeten opvatten… Jezus schopte daar tegenaan, en zat in de avonduren wijn te drinken bij het haardvuur met zijn discipelen… Hij zat aan tafel bij criminelen, hoeren en al het andere wat afweek van de heersende norm… Jezus predikte de leer van het hartcentrum, de liefde… En daarmee ging hij voor zichzelf de fout in… Hij was waarschijnlijk een waarachtig meester, maar de Joodse samenleving pikte het niet dat deze rebel hun gevestigde religie min of meer omver wierp met zijn rare denkbeelden… Jezus trok mensen aan via zijn charisma, hij werd dus al snel gezien als staatsgevaarlijk… Dat is hem fataal geworden, en ze hebben hem dus vermoord… De weg van het hart konden de berekenende Joden niet begrijpen, ze wilden hun godsdienst als zodanig beschermen… Hieruit kun je de lering trekken volgens mij dat elke religie zijn geboorte en dood heeft… De charismatische leider staat op, brengt lering, probeert zijn volgelingen tot bloei te brengen… Daarna sterft de meester en valt de levende lering in handen van mensen die gaan redeneren OVER wat de meester bedoeld heeft… Men gaat opnieuw geschriften maken en overdragen… Er ontstaan dus nieuwe Farizeeën en schriftgeleerden… Theologie is een schriftgeleerde “wetenschap”… Maar de priesters van de laatste tweeduizend jaar na de dood van Christus zijn niet veel beter dan de Farizeeën en de schriftgeleerden uit de tijd van Jezus… Dat is de grote tragedie van dergelijke leermeesters, ze brengen tijdens hun leven iets wat mensen raakt… Daarna gaan ze dood en is geen correctie meer mogelijk op de interpretatie van de woorden van de meester… Door die meester ZELF! De theologen en ander gespuis gaat zich bemoeien met hoe de leer moet worden opgevat… Ik zeg niet dat dit altijd bewust gebeurt om mensen een rad voor de ogen te draaien… Alle machtsvertoon van de katholieke kerk ten spijt… Een groot aantal christenen denken dat ze de zuivere leer begrijpen en juist toepassen… Maar de meester is verdwenen uit het leerstelsel, en de kern is dus gestorven… Hetgeen verbastering en verkeerd opvatten van datgene wat de meester te vertellen had in de hand werkt…
Ik weet dat de Christenen geloven dat Jezus weer is opgestaan vanuit de dood, ik geloof van dat fabeltje geen moer… Maar goed… Dat is meer een persoonlijke mening, dus ga dat niet uit dit betoog lichten en vervolgens daarop schieten… Want dan mis je de bedoeling van mijn mening… Ik zei al eerder dat de bijbel grotendeels beeldend is bedoeld, dus wellicht wordt er met dat herleven bedoeld dat zijn volgelingen hem herdachten of zo… Dat is ook een soort “her”leven… Hetzelfde geldt voor die zogenaamde “wonderen” die Jezus verrichtte… Hij maakte grif gebruik van suggestie, als iemand sterk ergens in gelooft, dan kan hij iets bewerkstelligen wat hij normaliter niet kan… Een mens is in bepaalde situaties door zijn geest sterker dan hij zelf eigenlijk beseft… Maar goed, er wordt beweerd dat Jezus de blinden ziende maakte… Daarmee hoeven niet zozeer de organische ogen worden bedoeld, maar eerder het feit dat mensen door inzicht “genazen” van hun geestelijke blindheid… 
Laatst bewerkt: 31 jul 2007
