[geloof] Wat vinden jullie ervan? [Deel 2]

Ja, het is een lastig onderwerp waar ik meer over moeten weten voordat ik er wat duidelijkere dingen over kan zeggen. Wat ik in ieder geval denk is dat er door Paulus zo over vrouwen is geschreven omdat de mensen in die tijd het niet anders wisten. Als de boodschap die hij echt over wilden brengen echt over zou komen, zou hij de mensen toch een beetje in hun eigen belevingswereld moeten benaderen.

Maar het kan ook net zo goed dat Paulus er zelf ook echt zo over dacht en dat hij dat ook niet onder stoelen of banken schoof. Nogmaals, ik weet nog te weinig over de teksten waar het om gaat om er dieper op in te gaan. Dat hoop ik over 3,5 jaar wel te kunnen

 

Nee, als je niet voor hem kiest zal je ook niet bij hem zijn na de dood. Een hel met vuur en duiveltjes is iets wat kunstenaars en de katholieke kerk er misschien van gemaakt hebben.

Het is geen mens.

Geloven. Zien. Zucht.

 

Oh ja, dan moet ik eerst 'geloven' oftewel 'zeker weten' dat hij bestaat

't Blijft toch een bizarre manier van redeneren, Shriko...

 

Ik heb het niet verzonnen

 

Nee, ik constateer het alleen

Als jij het in deze tijd had verzonnen hadden ze je opgesloten waarschijnlijk (en terecht)

 

Nee een heleboel andere mensen

 

Maargoed, aangezien God niet voor iedereen even goed is (alleen goed is voor degenen die in hem geloven terwijl we hem niet kunnen zien/vinden) en hij zijn macht nogal misbruikt door ons atheïsten niet in zijn achtertuin op te nemen, mogen we toch best concluderen dat hij niet zo vredelievend is als in de Bijbel staat en eigenlijk best wel een beetje 'n machtswellusteling is

Toch?

 

God is voor iedereen goed, en het enige simpele wat je hoeft te doen is zijn hand aan te pakken. En ik weet niet of atheïsten geen plek krijgen op de nieuwe aarde, maar ik vermoed dat diegene die er voor kiezen om God niet te accepteren ook niet bij hem hoeven te wonen. Ik weet niet wat er gebeurt met diegene. Of zij dood gaan en er daarna niets is, of ze ook gered worden, of ze naar een plek zonder God gaan. Ik weet het allemaal niet, dus ga daar ook geen conclusies over trekken.

 

Maar hoe gaat hij een ongelovige overtuigen van zijn bestaan, als de enige manier is om in hem te geloven?

Hoe kan ik in iemand geloven die je niet kunt zien/horen/ruiken/opmerken?

Als iemand tegen me zegt: Ga naar hem op zoek, verwacht ik namelijk ook dat ik hem op den duur een keer tegenkom.

 

Via mensen, via de Bijbel, via de schepping. Jij ziet een boek en evolutie, ik zie het Woord van God en een prachtige schepping.

En als jij vraagt in gebed of hij je aan je kenmaar wil maken, en je daar ook open voor staat, denk ik dat hij dat doet.

 

Mwa, men omschrijft in de bijbel altijd als het koninkrijk des hemels.Dus de gelovigen zullen het met wolkjes moeten doen...De atheïsten blijven op de aarde aangezien zij géén enkele reden hebben om hemelwaarts te reiken opzoek naar gods goedkeuring en genade....

Aangezien de bijbel de hel omschrijft als zondig en verderfelijk kan het daar best wel dikke pret wezen aangezien alle zonden daar zijn toegelaten...
Alle dagen feesten,bier zuipen en genieten van de vrije liefde tot in der eeuwigheid...Meer moet dat niet zijn...

 

En hoe doet ie dat dan? Wat moet ik me daar bij voorstellen? Praat ie terug? Verhelpt hij de problemen waarvoor ik bid?

En kun je 'open staan' wat concreter beschrijven? Komt dat niet gewoon weer neer op 'geloven dat hij bestaat'?

 

Je draait er een beetje omheen, vriend. Hoe maakt hij duidelijk dat hij er "is"? Leg dat eens wat duidelijker uit. Niet via dit of via dat, maar gewoon concreet.

 

Ik ben geen handboek voor hoe hij dat doet. Ik denk dat dat voor iedereen persoonlijk is. Maar ik denk dat hij dit vaak via mensen doet. Iemand die je ontmoet, iemand die iets tegen je zegt enz. Maar het kan ook op een andere manier. Veel mensen die tot geloof zijn gekomen hebben een eigen verhaal over hoe God zich aan hun kenbaar heeft gemaakt.

En met openstaan bedoel ik dat je het ook wil zien.

 

Ja, maar Shriko, als je ergens voor open staat, of in 'gelooft' ben je ook sneller geneigd om dingen aan te zien als een daad of een teken van God. Als ik bid tot God dat ik een mooie ronde drol leg morgenmiddag, en ik moet morgenmiddag ongenadig schijten en er stuitert een mooie ronde bolus de porseleinen pot in, dan zou ik dat kunnen zien als een daad van God (dit is natuurlijk een overdreven voorbeeld, maar you'll get the point).

Als dat 'open staan' is is het logisch dat je dingen ziet (die er niet zijn zoals je denkt). Het is gewoon een andere manier van interpreteren, maar niets wijst op buitengewone gebeurtenissen.

Ik heb wel het gevoel dat je een beetje om de brei heen blijft draaien. Hoe openbaart God zich aan jou? En 'ik zie z'n schepping en hoor mooie Bijbelverhalen' is niet echt een valide argument, het zijn dingen die we allemaal zien maar die per se niet wijzen op een bestaan van God.

 

En als je er niet voor open staat, zul je Gods tekenen afdoen als toeval oid.

Op zo'n moment daag je God uit, en ik denk niet dat dat de bedoeling is. Je mag altijd vragen om een teken, maar niet een ultimatum stellen dat als je die ronde drol wil leggen en anders het niet gelooft.

Jij noemt het een hete brei, ik noem het iets dat voor iedereen persoonlijk is en wat je vooral zelf moet ervaren. Het kan gaan om genezingen, om gebedsverhoring, om hulp met keuzes, om aanrakingen, om gaven van de Heilige Geest (visioenen, tongentaal ed).

Ik heb voor mijzelf geen concrete voorbeelden, omdat ik zelf nooit om een teken heb gevraagd. Maar ik heb het zelf wanneer ik er erg met hem bezig ben, bijvoorbeeld met aanbidding, dat ik zijn aanwezigheid voel. Een deken van blijdschap, warmte, rust komt er over je heen.

En hoewel liefde, de schepping, de Bijbel en dergelijke prachtige dingen zijn waarmee God hier op aarde te zien is, is het geen wetenschappelijk bewijs oid. Maar ik dacht dat we er wel over uit waren dat God niet te bewijzen is

En ja, je gaat dingen inderdaad in een ander perspectief zien

 

No offence, maar ik vind het echt onbegrijpelijk dat je zo gehersenspoeld kan worden door een boek.

 

Nou, niet alleen door een boek. Het heeft ook met opvoeding te maken etc.

 

Jup, ik snap niet dat je zonder bewijzen ergens in kan geloven. Als je ervan overtuigd bent dat God er is, wordt iets al gauw een "teken" van God. Dat kan er bij mij echt niet in. Ik zou pas overtuigd zijn als hij ook echt zou laten zien dat hij er is, maar dat kan geeneen gelovige aantonen.

 

Tja, als je vanaf je geboorte verteld bent over je geloof, dan heb je eerst een héle goeie eye opener nodig voordat je ook maar een beetje inziet dat het wel eens grote bullcrap kan zijn. Ik heb het zelf ook wel een beetje gemerkt dat toen ik op school dingen over de evolutietheorie kreeg enzo dat ik het allemaal ontkende en dingen verzon waarom god er toch achter zou zitten en waarom bepaalde theorien fout zijn ect.. Ik heb er nooit écht in geloofd, maar sinds dat ik 12 was ben ik er gewoon vanaf gestapt.