[geloof] Wat vinden jullie ervan? [Deel 2]

zag net op tmf Valerio duikt onder bij Hare Krishna

man die mensen sporen ook van geen kant. geen vlees, vis, eieren.
Daarnaast zitten ze een beetje heel de dag
Hare Hare Krischna Krischna hare hare hare krishna
te zeggen.

 

Tja Amerika is dan ook een van de meest gelovige landen,loop maar in New York rond en de bijbeltaal vliegt je op Time square om de oren.
En vooral nu word het steeds erger,met name de zogenaamde religieuze eind der tijden die eraan zit te komen en de meeste Amerikanen doen het al in hun broek.
Op National geographig komt weleens een docu serie over bible uncoverd,als je dat een Amerikaan laat zien word die gek

 

geloof is een cultuur....

Het gaat er vaak niet zo om wat een geloof uitspreid. Meer wie er ook geloven. Gelooft de buurman, dan moeten wij ook geloven. Daarom zoeken gelovigen elkaar ook op. Atheisten (meestal) niet.

 

Gelovigen hebben iets gigantisch met elkaar te delen, atheisten niet.

 

Yep, ongefundeerde, collectieve waanzin

 

Misschien is het wel zo dat wanneer atheisten iets met elkaar willen delen, andere groeperingen dat als respectloos afschilderen........

 

Nee, het komt omdat gelovigen iets hebben dat ze met elkaar verbindt. Atheïsten zijn niet een bepaalde groepering, maar het is gewoon een woord voor mensen die niet geloven.

Mensen komen niet samen omdat ze allemaal niet-gelovig zijn (behalve op bepaalde plaatsen op de wereld waar ze in de minderheid zijn dan).

Vrij logisch allemaal.


Mensen die postzegels verzamelen komen graag samen om hun ervaringen/postzegels uit te wisselen. Mensen die geen postzegels verzamelen richten echter geen clubjes op omdat ze allemaal geen postzegels verzamelen

 

Je merkt het wel als er ergens een campaigne word gestart voor een Lingerie winkel,hoe de Christenen dan weer op de stoep staan te mekkeren.
Of als er weer even een Game uitkomt waar wat naakt in zit,ja dan zijn de rapen gaar.

Kortom,als je als Atheist door wil komen met je boodschap neem je het op tegen een heel leger marionetten poppen,en je staat dan machteloos omdat die lui ook nog hun gelijk krijgen.

 

Met alle respect Shriko, maar wat je hier schrijft is exact datgene wat gelovigen een "religieus egoïsme" geeft... Helaas is het zo dat gelovigen zich vaak beter vinden dan ongelovigen... Ze hebben hun eigen "clan", hun eigen rituelen en gebruiken... Ze verzamelen zich in kerken en tempels om hun god gezamenlijk te aanbidden... Dat is hun goed recht, maar dat betekent niet dat gelovigen ook maar een haarbreedte beter zijn dan ongelovigen... En natuurlijk ontkennen veel gelovigen dat ook nog, ze hebben zichzelf een nederig ego aangemeten... Dat ego gedraagt zich op zondag netjes en beschaafd... Maar wat gebeurt er binnenskamers in hun huizen en doordeweeks als ze hun werk moeten doen? Zijn ze dan nog zo "heilig"?

Ik besef dat gelovigen vaak ondergekakt worden door diverse ongelovigen, dat is ook respectloos... Zo krijg je nooit een open discussie... Maar gelovigen kunnen zich ook respectloos en elitair opstellen... Alsof zij het bij het rechte eind hebben, bij de "juiste" groep horen... En de atheïsten en ongelovigen? Die zullen er later wel achter komen als ze zich voor god moeten verantwoorden, denken veel gelovigen... Dat heeft niets met geloof te maken, maar met het vellen van "oordelen", alsof die god ergens in het heelal naar de pijpen van de gelovige zal dansen... Vergeet het maar... Jezus zegt in het nieuwe testament: "Oordeelt niet"... Maar wat doe je als je je schaart bij de "juiste" groep? Bij de elite die in de hemel zal komen? De biddende mens, die het "juiste" geloof aanhangt? Dat is sektarisch "oordelend" gedrag en mijns inziens onwaardig omdat het impliceert dat ongelovigen fout zitten...

Maar de kerk weet niets, ze zijn geen haar beter dan wie dan ook... We zijn allemaal mensen die proberen om ons leven redelijk goed te leven... We maken fouten, meer dan genoeg... Maar iedereen maakt fouten, ook gelovigen... En ik verzeker je dat gelovigen minstens net zo vaak de fout in gaan als gelovigen... Dat is eenmaal een eeuwige gerechtigheid van dit alles... Het is net als met doodgaan, je weet niet wanneer je gaat en rijkdom zal je niet redden... Niets zal je redden, je gaat gegarandeerd dood... Fouten maak je ook gegarandeerd in je leven, dat is onontkoombaar... Een ander en jezelf zo min mogelijk pijn doen is het streven, maar zelfs dat lukt maar zeer ten dele...

Niemand is beter dan welke ander dan ook, iedereen begint zijn levensweg opnieuw en er is geen enkele "redding"... Je zult zelf je weg moeten vinden, met vallen en opstaan... Ik laat me niet storen door een godsbeeld, ik sta rechtop in de wind van het leven en probeer - voor zover dat mogelijk is - mijn directe omgeving niet te schaden... Geloof is schadelijk voor mij, het is vergif... Voor een gelovige is dat precies omgekeerd... Leef en laat leven, oordeel niet... :b:

 

Tja... maar het is en blijft een mening..... En daarover valt op de een of andere manier niet te discussieren. Je kan een gelovige niet ompraten, een ongelovige (vaak) ook niet.

Zelf denk ik dat geloof in het algemeen te diep geworteld zit bij mensen. Het zit zo diep dat elke vorm van kritiek meteen wordt afgewimpeld als 'respectloos'. Dat bedoelde ik ook in mijn laatste post. Dat is meestal erg zonde. Als ik de meningen van ieder lees hierboven merk ik ook dat het praten over geloof zo lastig is geworden dat iedereen alleen maar harde 'statements' kan maken. Een vraag komt bijna nergens voor, een stelling evenmin.

Ik denk dat dat een gemis is. Het is namelijk erg interessant om te horen waarom iemand gelooft. Is dat aangeleerd, heeft het je 'gered', of heb je het zelf opgezocht? En waarom dan? Wat brengt het jou voor meerwaarde?

Dus als er iemand is die daarop antwoord durft te geven, staan wij (neem ik aan) allen open voor een vruchtbare discussie. Geen welles-nietes gesprek.

 

@Hellspawn

Ho ho ho, ik geef alleen een verklaring waarom gelovigen vaak bij elkaar komen en atheisten niet, dat heeft niets met religieus egoisme te maken. En gelovigen zijn, zoals ik al eerder zei, inderdaad geen haar beter dan niet gelovigen.

En het alleen christen zijn op zondag is inderdaad een verschrikkelijk iets. Dat de kerk een gebouw is, dat de kerk iets op zondags is. Maar wij mensen zijn de kerk, en wij moeten iets doen in de wereld. Mensen raken zo verstrikt in hun rituelen en hun vertrouwde kerkgebouw met zijn regels, dat wanneer de kerk besloot de straat op te gaat, die mensen vertrekken. Hun comfortable zone is weg. Verschrikkelijk!

Jezus is ook niet gestorven voor een religie, maar voor een relatie.

 

Zou je denken, maar dat is al meerdere keren geopperd en gepoogd, maar helaas

 

Ik heb een vrij uitgesproken mening over het geloof. Ik ben zelf van mening dat we beter af zouden zijn zonder geloof. Laat ik beginnen met wat het geloof in mijn ogen niet goed doet. Ten eerste komt het vaak voor dat mensen vanaf geboorte worden geïndoctrineerd met religie. Van kleins af aan wordt verteld dat er een Heer is en dat die bepaalde regels heeft waar je je aan moet houden. Doe je dit niet, dan straft de Heer je verschrikkelijk. Als je kinderen dit vaak genoeg voorhoudt gaan ze het geloven. We weten immers allemaal hoe makkelijk kinderen dingen geloven, al helemaal als je hele omgeving er aan meedoet, we hebben ook allen in Sinterklaas gelooft. Kinderen volgen het geloof dus blindelings, en als ze volwassen zijn zal de druk op hen blijven om niet af te wijken. Het zal sowieso erg moeilijk voor hen zijn zich los te maken, want ze zijn niet anders gewend van kinds af aan. Probeer maar eens om op een dag je linkerhand te gaan gebruiken in plaats van je rechter of andersom.
Daarnaast vind ik dat het geloof vaak wordt gebruikt voor de verkeerde (politieke) doeleinden. Tegenwoordig is dit in Nederland natuurlijk niet meer aan de hand, maar in de middeleeuwen was dit aan de orde van de dag. Als ik iets een slechte combinatie vind is het wel religie en politiek. Kijk naar een land als Iran, waar de Ayatollah's de feitelijke macht hebben, zij 'volgen' de koran. Het was hier natuurlijk vroeger geen haar beter. De katholieke gezinnen werden dom en arm gehouden door de kerk (waar zou al dat goud uit de kerk van dan komen? Geschonken door de heer?) en de adel profiteerde hier vrolijk van.
Mijn derde punt is dat gelovigen, zoals al genoemd is, de nare gewoonte hebben zichzelf beter of eerlijker of schoner etc te vinden dan niet gelovigen, of mensen met een ander geloof. De weerlegging is natuurlijk eenvoudig, kijk naar de twee punten hierboven en je ziet al dat het geloof zeer zeker niet perfect is. Daarbuiten, er zijn honderden geloven, niet alleen de grote geloven, maar ook geloven van indianen, en andere volken. Ik denk dat het erg naief zou zijn dan te denken dat jóúw geloof het enige juiste is, en de rest zondig zijn.

 

Sherman dat had ik niet beter kunnen formuleren
Maar zo denk ik er ook over.

 

Zal ik de politiek in gaan met mijn eigen partij; "LtR" (Lijst tegen Religie)

EDIT:

Ben een puntje vergeten. Er zijn bijvoorbeeld mensen die zeggen: "Maar kijk dan wat voor goeds de kerk en het geloof heeft gedaan!"
Dan doelen ze op onze normen en waarden, en de liefdadigheidsorganisaties. Ik ben van mening dat alleen de meest geschifte ziel een boek of een pastoor nodig heeft om te bedenken hoe je je normaal gedraagd. Kun je zelf niet bedenken dat je mensen niet moet doden? Of dat je respect moet hebben voor de mensen om je heen? Als je dit dan schakelt aan punt 3, komt er in de praktijk toch weinig van terecht. En liefdadigheidsorganisaties, wat mij betreft kan dat net zo goed als een algemene organisatie worden geregeld. Denk je nou echt dat het de mensen in Thailand die zijn getroffen door een tsunami wat kan schelen of er een poppetje van jezus op de rijstdozen staat?!

 

Mmmm... Ik vond je verklaring vrij simpel, maar goed... Je schrijft zelfs dat gelovigen iets "gigantisch" met elkaar te delen zouden hebben wat atheïsten niet zouden hebben... "Gigantisch"... Dat verklaart mijns inziens niets... Het impliceert - en dat is inderdaad mijn interpretatie - dat gelovigen zichzelf zien als zij die "meer" zijn dan de ongelovigen... Want waarom duid je datgene wat gelovigen met elkaar delen dan als zijnde "gigantisch"? En dan ook nog in vergelijking met atheïsten, die dat "gigantische" dus niet zouden hebben? Ik moet zeggen dat daarin toch iets schuilt van: wij gelovigen hebben god en dus... die ongelovigen zullen door god wel veroordeeld of geoordeeld worden... ahem... Misschien bedoel je het zo niet, maar het is een zeer subtiel egoïsme... Ik veroordeel je niet, ik leg de vinger alleen op de zere plek... Leg maar eens uit wat dat gigantische dan is, wat ik als ongelovige dan zogenaamd mis?

Zoals ik het zie, zoeken ook de jongeren van vandaag een houvast... Dat is logisch... Mensen willen zekerheden anders worden ze angstig... Geloof kan zo'n "zekerheid" bieden, zeker in deze tijd vol van werelddreigingen... Mensen zijn losgeslagen, weten niet meer waar ze precies aan toe zijn... Vroeger lag alles veel meer "vast" binnen bepaalde lijnen... Het is de vraag of dat wel zo goed was, maar nu is alles vloeibaar... Een kind groeit op en krijgt opvoeding, daarna komt de puberteit... Alles wordt vloeibaar, je weet niet meer wie je bent... Je bent nog een kind, maar ook al enigszins volwassen... Dat is een "knoop", dat geeft spanningen... Sommige jongeren gaan er aan onderdoor, gaan drank en drugs misbruiken of plegen zelfmoord... Anderen vallen in handen van zogenaamde heiligen... Ik vind ze niet heilig, maar dat is een ander verhaal... Het lijkt er op dat god zekerheid biedt, dat je je er aan vast kunt klampen... En er zijn genoeg mensen die dat ook doen, dus je voelt geborgenheid... Ik veroordeel het niet, ik zeg wat er gebeurt... Maar het is de vraag of je er iets mee opschiet... Als je een gelovige bent, en je wordt er alsmaar gelukkiger door, prima... Wanneer je het kunt opbrengen om je eigen weg te gaan en niet anderen probeert over te halen naar dat geloof van je, even goede vrienden...

Maar uit de geschiedenis blijkt, dat mensen elkaar niet met rust kunnen laten... Conflict omwille van religie bestaat heden ten dage nog steeds... Politiek misbruik van religie, maar toch... Het wordt misbruikt... Hoe kun je leven zonder je te bemoeien met anderen... Dat is al een hele opgave... Mensen zijn nieuwsgierig van aard en kunnen het niet laten om een ander te beïnvloeden... Zich tegen anderen aan te bemoeien... Doe dat niet met geloof, laat een ander met rust... Voor hetzelfde geld is hij of zij volmaakt gelukkig met een islamitische geloof, een boeddhistisch geloof of géén geloof... Wat heb je er mee te maken? Niets! Voor hetzelfde geld stoor je iemand in zijn geluk door met je bijbel aan te komen en de hele rataplan...

Wat ik wil zeggen en nogmaals benadrukken: niemand is een haarbreedte beter dan een ander, nakko, niente, nul... Als je ook maar het minste geloof hebt dat je beter bent dan een ander, is dat de weg naar destructief gedrag.. Dan begeef je je op het gevaarlijke pad van de heiligheid, schijnheiligheid en het religieuze ego dat anderen naar zijn hand zou willen zetten...

Ik zit niet maar wat te kletsen, ik heb al een groot gedeelte van mijn leven achter de rug... Ik ben geen heilige, ik heb alleen mijn ogen open gehouden... En dan met name voor mijn eigen tekortkomingen... Ik ga er geen stap voor uit de weg... Ik onderga psychische pijn als het komt... Ik ben soms neerslachtig, maar ik doe NIETS... Ik ga niet op zoek naar een oplossing, die fout heb ik allang gemaakt... Ik kijk het negatieve recht in de ogen, ik zie mijn duizend gezichten, mooie, niet-mooie, kwade, aardige, valse, allemaal... Ik zie wie ik ben, ik zie wat mijn fouten zijn... Ik laat de negativiteit komen en gaan, als de zee die op het strand spoelt en weer verdwijnt... Als wolken die geen wortels hebben... Dat is voor mij de waarheid... Alle therapietjes, religies, blablabla... Ik heb er niets aan... Helaas volg ik een weg waar geen dromen bestaan, geen wensen... Geen god... Ik ben alleen bewust en alert... Ik zie stemmingen komen en gaan, ze hebben inderdaad geen wortels... Hoe meer je er aan gaat sleutelen, des te meer vervorm je het en zie je je eigen waarheid niet meer...

Kies zelf... Ik kan niemand helpen, alleen mezelf...:b:

 

Ik bedoelde met 'gigantisch' in die zin, dat het iets is dat een impact heeft op je hele leven, dat er voor zorgt dat je andere beslissingen neemt, dat je je leven op een andere manier indeeld. Dat dat er voor zorgt dat gelovigen ook elkaar op zoeken om dat te delen. Niets meer

 

Je doet alsof ik er "meer" achter zoek dan je daadwerkelijk bedoelt... Mooi... Maar ik heb een andere insteek en een ander gezichtspunt wat godsdienst en religie aangaat... Ik ben vroeger ook een gelovige geweest, misschien zelfs diep-gelovig... Maar het heeft me geen stap verder gebracht... Ik zie hoe anderen worstelen met religie, met regeltjes waarmee ze hun leven afsnijden... Ik kan er niets aan doen, ik heb er niets mee te maken... Maar ik heb de paradoxale insteek om de illusies die ik heb neergehaald te tonen... Ik denk dat ik oog heb voor de tegenstrijdigheden en domheden die sommige gelovigen begaan... Dat doe ik omdat anderen er mee worden besmet... Ik kan het niet laten om het duiveltje van de advocaat te spelen, een schop te geven onder de schijnheilige kont van een groot aantal zogenaamde heiligen... Dat doe ik niet uit valsheid, ik ben van mening dat onderdrukking, hoe subtiel ook fout is... Je moet de volledige vrijheid hebben om zelf te ontdekken wat bij je past... Als dat het christendom is, ga je gang... Maar ik houd mijn mond niet, ik zoek de confrontatie... Maar dat is allang duidelijk, toch?

 

Ja hoor

 

Hehehe... Ik schrijf hele verhalen, soms erg lang... Om uit te leggen wat ik bedoel... Er zullen genoeg lui zijn die me wellicht een ouwe zeur vinden... Maar dat laat me volkomen koud... Als er maar ergens iemand is die iets aan mijn woorden heeft, dan is mijn bescheiden doel bereikt... Ik spreek niet voor velen, en ik wil daar ook niet geheimzinnig of dramatisch over doen... Wanneer één iemand iets heeft aan een paar woorden die ik omkleed met een hele berg tekst, dan betekent dat dat ik ongemerkt hulp geboden heb zonder dat ik eigenlijk iemand kan helpen... Het klinkt bijna arrogant, dat ik de illusie heb dat iemand ergens mogelijk iets aan een bepaalde zinsnede heeft die ik ooit heb neergeschreven... Maar ik weet niet wie het is, dus dat is alleen maar mooi... Ik hoef het ook niet te weten, ik laat alles gewoon voor wat het is... En als niemand iets aan mijn woorden heeft, ook goed... Prima, ik lig er geen seconde van wakker...

Help jezelf en dan help je de wereld vanzelf... Want je bent zelf een stukje wereld... Dus als je een stukje helpt, zal dat vanzelf impact hebben... Het zal vanzelf een zee worden, een "gigantische" zee... :b: