[geloof]wat vinden jullie van god?

Als gelovige bedoel je.

 

en jij gelooft serieus dat er meer tot het leven is dan dat?

 

als ik als een robot leef...leef jij ook als een robot. Iedereen leeft als een robot want je moet op een bepaalde tijd gaan werken om geld te verdienen week in week uit. Je kan dat natuurlijk niet doen, maar ja.....

 

Ik heb God net nog om steun gevraagd, dat zegt genoeg.

 

Dat zegt helemaal niets , dat jij denkt dat hij er is om je te steunen .
Maar wie gaat hier zeggen dat hij je werkelijk steunt, juist niemand niet en dit gewoon omdat hij een hersenspinsel is , juist ja , niet meer dan een creatie die de vroegere christen ten tijde van vervolging zo hard nodig hadden om hun geloof niet te verliezen.
Het is nog altijd niet bewezen dat god echt bestaat , en nee de bijbel is géén bewijs.
Als je steun wil , ben je volkomen op jezelf en diegene die je dierbaar zijn aangewezen , en je god zal je heus niet komen helpen aangezien hij buiten het hele bijbelgebeuren na nog géén enkel teken gegeven heeft dat hij wel degelijk aanwezig is hier onder ons.

 

Ik heb god net nog gevraagd om de hongerige eten te geven maar ze hebben nog honger dat zegt pas genoeg.
Ik heb hem ook gevraagd om de zieken te genezen maar er zijn nog steeds zieke mensen op de wereld zegt dat ook niet genoeg?
Er zijn miljoenen die echt geloven en hem dag in dag uit deze dingen vragen.
Nee god bestaat niet het geloof is een schild om problemen van de wereld niet te erkennen als echte problemen maar als dingen die gebeuren met een reden.
Want het is toch veel geruststellender om te geloven dat miljoenen honger lijden met een reden dat een superieur wezen daarvoor zorgt om de wereld in het geheel te verbeteren.
Dat klinkt veel beter dan dat de problemen echt problemen zijn en we als mensen er zelf voor moeten zorgen dat de wereld beter word.

 

Waarschijnlijk hebben jullie gelijk en is het een hersenspinsel, maar wat voor één want ik ben er hooked aan.\o/

God rules, het lucht op om bijmezelf na te denken aan de hogere machten.
Al kunnen die theorietjes van jullie best kloppen hoor, daar niet van.

 

Whoehahahaha... Ik ben echt verbaasd dat deze topic weer actief is na een tijdje van stilte... Zelfs NL Eagle is weer actief... Ik lig echt in een deuk... Wel leuk om te zien dat veel anderen hun gedachten eens over "het" geloof hebben laten gaan...

In ieder geval is opa weer terug, en misschien ga ik hier nog wel wat leuks posten... Ah, ik zie al iets waar ik op kan reageren...

De "ongelovigen" hier zeggen: geef een bewijs van god, want ik zie geen bestaansrecht van die god...

De "gelovigen" zullen daarop naar alle waarschijnlijkheid zeggen: je moet niet naar een bewijs vragen, god is er en daarmee uit; zie de bijbel, koran, blablabla, enzovoort...

Maar het woord "geloof" zegt het al, je gelooft iets wat je niet weet of niet zeker weet... Eigenlijk weet je niets, maar je doet alsof je iets weet... Daarom is er zoveel strijd en is er zoveel gemoord in de naam van welke godsdienst dan ook... ALS we zéker zouden weten dat er een god zou zijn, dan was er nooit strijd geweest, ik herhaal NOOIT... Maar we weten niks, we DENKEN dat we het weten... Iets wat vast staat, daarover hoef je niet te strijden en elkaar de hersens in te slaan...

Vandaar dat die hele godsdienst gevaarlijk is, welk geloof dan ook, omdat het uitgaat van veronderstellingen... Hierboven is al eerder gezegd, dat iedereen maar wat in de rondte zit te interpreteren wat er in de geschriften staat, al naar gelang zijn begripsvermogen en achtergrond... Dat is gewoon linke soep, want als pietje niet gelooft in wat jantje steevast anders gelooft, dan zal jantje hem net zo lang bewerken totdat hij wel zal geloven wat jantje gelooft... Maar wie zegt dat hetgeen jantje gelooft WAAR is? Er is geen bewijs, en geloof heeft geen bewijs nodig... Ik herhaal: als de stand van zaken duidelijk zou zijn, dan zou een geloof niet nodig zijn... We strijden ook niet over het gegeven dat we allemaal naar de plee moeten ongeveer elke dag... Het is een GEGEVEN, een FEIT... Maar geloof is geen gegeven, geen feit... en vaststaande feiten heb je in het leven slechts te accepteren... Je gaat niet zeggen: ik schijt vandaag maar niet en de komende week ook maar niet... Nee... De natuur dwingt je om naar de plee te gaan... Dat is een feit... Geloof kent geen feiten...

Vandaar dat wetenschap en geloof nooit samen kunnen gaan, ook al wordt anders beweerd... En of mensen 1500 jaar geleden dingen "wisten" over het heelal... en dat dit een "bewijs" zou leveren voor de staving van één of andere waarheid in een bepaald "heilig" geschrift... Laat me niet lachen... De mensheid is veel ouder dan 1500 jaar... Toen wij hier in berenvellen rondliepen zaten ze in China al in paleizen en dronken ze thee in de mooiste kledij... Er zijn oudere religies dan het Chistendom, de Islam en het Jodendom... En er zijn ook nog ANDERE religies dan de Judaïsch georiënteerde... Daar hoor ik weinig of niets over... Alsof de Judaïsch georiënteerde godsdiensten alleen "het" geloof zouden kunnen bevatten... Hindoeïsme, Boeddhisme, enzovoort... Het is toch wel erg smalletjes om ons alleen te richten op godsdiensten die ontstaan zijn in het Midden-Oosten...

Maar goed, voor mij is het allemaal om het even, want ik geloof toch niet in die goden...

 

Fijne hemelvaart nog trouwens. Of god bestaat of niet, we zullen het allemaal een keer merken. Ik geloof wel in god, maar het is wel moeilijk door al dat kritiek, en die makkelijke argumenten die mensen altijd gebruiken om god af te kraken. Ik heb altijd gebeden dat ik m'n gymnasium vwo 4 diploma mocht gaan halen, ik zit nu in de 4e met Latijn en het gaat heel goed op school, ik wil niet gelijk zeggen dat dat door god komt, maar op een of andere manier heeft hij toch mijn gebeden verhoord.
Wat vinden jullie trouwens van Gebedsgenezingen, een van de dingen die wel laten zien dat god bestaat. Mijn broer is er ooit bij geweest, toen was er een meisje, en die had de ene been langer dan de andere. Toen werd er gebeden, door zo'n man, heel gewoon pratend met god. En toen geschiede het wonder dat het been goed groeide en het meisje geen rugpijn meer had. Het meisje is gelijk bij de Navigators(studenten vereniging) gegaan en was bekeerd. M'n broer was er zelf bij, en het is geen lulverhaal. Wel slap van me dat ik door zo'n verhaal nog in god kan blijven geloven...

 

Als je gebeden had en je zou slecht gaan op school, zou dat een bewijs (of een aanwijzing) zijn dat god niet bestond?

 

nee
maar als je bid dan betrek je God in je leven, en als je dat doet zal God kunnen bepalen wat het best voor je is, omdat je hem in je leven hebt willen betrekken (door te bidden) maar het beste betekend niet dat je een goede schoolcarriere hebt, God zal je helpen het beste voor je te creeren en dat kan ook iets anders zijn dan een hoge opleiding
maar bijna altijd zal Hij je geven wat je wilt tenzij het iets is wat echt geen zin heeft voor je geestelijke ontwikkeling.

 

Mmmm... Ik kan wat dit betreft alleen voor mezelf spreken... Ik heb me jarenlang bezig gehouden met filosofie, het bestuderen van westerse en oosterse religies... Ik heb gemediteerd, gezocht tot ik een ons woog naar antwoorden... Gebeden en gemediteerd, noem het maar allemaal op... Maar ik heb niets gevonden, geen god, geen waarheid, helemaal NIETS... Het enige wat ik gevonden heb, is mezelf... Dat ik er blijkbaar ben... Ik heb het gehad met alle godsbeelden en andere flauwekul... Dat geldt echter voor mij persoonlijk... Als jij in een god gelooft en daar vrede mee hebt en genoegen aan beleeft, het is mij om het even... Ik ben dan ongelovig, maar dat wil niet zeggen dat ik jou je geloof af wil nemen... Je zoekt het maar uit, als jij op de een of andere wijze iets aan je geloof hebt, mijn zegen heb je...

Het probleem is niet alleen dat ongelovigen kritiek hebben op het geloof, het is meer dat "het" geloof vaak star en weerbarstig is... Dat gelovigen anderen hun mening willen opdringen aan ongelovigen... Terwijl ik zie dat ongelovigen kritisch kijken naar het geloof, ze denken nog na... Anderzijds - met alle respect - zie ik dat de gelovigen (of wat dat dan moge zijn) met hand en tand teksten verdedigen en reciteren als "bewijs" voor het feit dat hun geloof gerechtvaardigd is en de waarheid... Ik kan uit dat laatstgenoemde moeilijk concluderen dat gelovigen nog nadenken over het waarheidsgehalte van hun geloof, nogmaals, met alle respect...

Zoals ik het zie, zie ik het, ik geef mijn ongezouten mening... Als iemand daardoor mogelijk geschokt is, ach... Ik kan daar niets aan doen, ik kan anderen gelukkig niet besturen... Maar blijf in gedachten houden dat ik er blijkbaar een andere mening op na houdt dan "de" gelovigen... We voeren hier een DISCUSSIE, niet de weg naar de waarheid... Je kunt met elkaar in gesprek zijn, of niet... Je kunt het met elkaar eens zijn, of juist niet... Ik spreek uitsluitend voor mezelf en uit mijn eigen bevindingen en ervaringen... Wie toch in een of andere god gelooft, ga gerust je gang... Maar vermoei mij niet met het feit dat ik me zou moeten bekeren tot "het" geloof of zoiets... Niemand heeft iets te maken met mijn levenservaringen, ik wil ze eventueel delen met anderen, dat is alles... Je maakt zelf je keuzen in het leven... Als er iets is in mijn woorden, dat in het gunstigste geval helpt, prima... Dat is dan nog beter, hoewel ik zeer zeker NIET beweer dat ik de wijsheid in pacht heb... Ik ben een simpele sterveling die inmiddels bijna 45 jaar oud is en des te eigenwijzer wordt met de jaren, lol...

Ga je eigen weg, onderzoek alles en behoudt het goede, hetgeen voor jou persoonlijk van toepassing is... Is dat het christelijke geloof? Prima, je hoort mij niet klagen... Maar houdt dat dan bij jezelf en val er anderen niet mee lastig... Als iemand wil geloven, dan doet hij dat zelf wel, dan is het ook nog eens zijn eigen keuze... Opdringen van "het" geloof heeft nog nooit gewerkt, in het verleden kreeg men daar uitsluitend "schijn"heiligen door...

 

maar snap je wel dat als Jezus in de bijbel zegt dat je alle ongelovigen over het aankomende koninkrijk van God moet vertellen veel mensen die de bijbel geloven dat ook doen?
als Jezus zijn geloof voor zichzelf had gehouden dan was er nooit iemand gered van de dood, en nu zijn er 2 miljard christenen omdat 1 iemand begonnen is het blijde nieuws te vertellen

 

Ik snap wel waar je naar toe wilt, dat je niemand bij je geloof kunt krijgen als je het niet uitdraagt... Ik zeg niet dat je nooit iets mag zeggen over je geloof, dat zou toch wel erg raar zijn... Het chistendom als godsdienst is er, dus wie er voor wil kiezen, je gaat je gang maar...

Wat ik bedoel is dwingen... Nu valt er in de huidige tijd in Nederland weinig meer af te dwingen wat het geloof betreft, maar in het verleden is er heel wat gemarteld en gemoord om mensen te dwingen om te geloven... Dat gebeurt elders op de wereld nog steeds in naam van één of andere god, of één of ander geloof... Dat verwerp ik tot het uiterste... Je kunt ook iemand geestelijk in verwarring brengen via rare dwangmiddelen... Ik wil daar niet teveel over uitwijden, maar als iemand zoekende is moet je hem of haar ook niet proberen over te halen...

Laat iedereen zelf maar kiezen, dat is althans MIJN mening... Kies voor mijn part voor het christendom, je hoort mij niet klagen... Ik vind het niks, maar ik spreek voor mezelf... Ik zie meer waarachtigheid in religies uit het verre oosten, maar ook die zitten vol verbasteringen en rare interpretaties...

Nogmaals, of je je geloof uitdraagt is geen probleem, het is meer die zogenaamde missie om mensen via armoede, marteling en dood te dwingen om zich naar een bepaald geloof toe te richten... Dat is mijns inziens FOUT...

Er is dus een groot verschil tussen "vertellen" of "dwang", of "overhalen"... Je kunt vertellen over je geloof, maar iemand kostte wat kost over proberen te halen is mijns inziens niet goed... Als iemand besluit om zich te richten naar het geloof, nadat hij vernomen heeft wat dat inhoudt en daar bewust voor wil kiezen, PRIMA! Dan is het zijn eigen keuze, en ligt het niet aan de ander om hem naar een bepaald geloof toe te lokken...

 

hier kan ik het alleen maar mee eens zijn, ik vind het dan ook jammer dat ik de indruk wek dat ik wel achter dat soort praktijken sta...niet dus...
ik als gelovige weet drommels goed hoe je tot geloof komt en wat het geloof veroorzaakt, dat doe je niet zelf, maar dat moet eerst van God komen.
daarom is dwang ook zo verschrikkelijk, de mens denkt heirbij voor God te spelen, omdat hij immers denkt zélf iemand tot geloof te kunnen brengen en God daarbij niet nodig heeft.
voor mij is iemand tot geloof proberen te brengen; bidden voor diegene dat de genade van God hem mag bereiken zodat diegene ook het geluk mag ervaren wat ik ervaar.
en verder laten zien door daden wat jou geloof inhoud.
een geloof met uitsluitend woorden is een dood geloof, christenen die geloven maar het niet in praktijk brengen zijn nog erger als ongelovigen.

 

Ik geloof in mezelf en in mensen die het waard zijn om in geloofd te worden. Dat zijn er op dit moment maar bar weinig. Ik heb nooit een geloof gehad en zal er ook nooit aan beginnen. Op school probeerden ze het er wel in te schoppen met die zwakke kut bijbel verhaaltjes maar tevergeefs. Ik zie niet in waarom zoveel mensen hun beslissingen en soms hun hele levenspad van iets laten afhangen waar ze niet eens zeker van zijn of het er is. Zoals eerder in deze thread genoemd denk ik dus ook dat het schrijfsels zijn van mensen die niet met hun eigen schijt konden omgaan en het moeilijk hadden om telkens met "het leven" geconfronteerd te worden. Daarnaast is er inderdaad nooit direct bewijs geweest dat alles wel echt plaats gevonden heeft. Als men in "God" gelooft snap ik niet dat ze zomaar aannemen dat iets (wat door mensen geschreven werd), waar is. Ik ben blij dat m'n ouders mij nooit gedwongen hebben om in die zeik te geloven. M'n ma zit er wel zo'n beetje in, ze heeft een aantal kruisjes en een hoofdje van "Jezus" rondom het huis staan maar daarnaast ook de "Yogi-Man" en verschillende Boeda's dus ik weet niet hoe het zit met haar geloof. Verder wil ik nog 1 ding kwijt wat me echt dwars zit. Mensen die willen geloven doen het maar gerust, ik hoop dat ze er blij mee zijn en een goed leven hebben. Aan de andere kant zijn er ook mensen die gedwongen worden door (b.v) hun ouders. Ik vind dit afschuwelijk, zo'n mensen zou ik het liefst met hun harses tegen een muur wakker schudden en ze even uitleggen dat geloof niet iets is wat je iemand opdringt. Zo'n mensen zien niet in dat je de betreffende persoon totaal geen keuze laat en een beslissing laat maken die hoogstwaarschijnlijk in zijn/haar latere leven een probleem wordt. Christenen die dat doen en dan ook nog over de islam zeiken en zeggen dat moslims hun geloof proberen op te dringen, zijn dan wel vreselijk hypocriet in mijn ogen.

Zo, dat was voorlopig alles. Ik zal me schrap zetten voor al het negatieve commentaar en de flaming die nu op me af komt

 

haha, ja, ik heb een aantal keer een paar vrienden laten bidden voor hun toets, daarnaast heb ik altijd het gevoel van, Wat zou Jezus doen. Dus als ik snoep of iets dergelijks heb, deel ik het meestal ook

 

goed zo
ik probeer het ook met zulke dingen te doen, als je dat kan kan je het ook in grotere dingen

waarom? iedereen is vrij te geloven wat hij wil, als hij het geloof waar ik in geloof tenminste één keer gehoord heeft
jij hebt het gehoord, maar er niets mee gedaan, dan zal ik over jou oordelen?
dat zou tegen mijn geloof in moeten gaan als ik jou zal oordelen, maar terechtwijzen is iets anders is als over iemand oordelen
ik hoop wel dat je ooit nog eens tot geloof zult komen, maar ik zal geen kwaad woord over je zeggen als je dat niet doet

 

Mmmm... Dat was interessant om te lezen... Je hebt veel woede in je, dat merk ik er tenminste aan... Je gaat nogal tekeer, maar dat zal wel voortkomen uit de negatieve ervaringen die je hebt opgedaan met het "geloof"...

Ik kan er over meepraten... Bij mij op school werd ook bijbelles en zo gegeven... Maar de leerlingen baalden als een stekker, en noemden cathegesatie uit frustratie "kattebak"... Ze moesten volgens mij allemaal teksten in hun geheugen stampen... Ik heb dat nooit begrepen, ik zat als Nederlands Hervormde jongeling op een gereformeerde school... De bijbels vlogen soms letterlijk door de klas... Maar dat is het verzet tegen het opleggen van in dit geval christelijke regels...

Erger is, dat mijn eigen moeder claustrofobisch (angst voor kleine ruimten) heeft opgelopen door de hel en verdoemenis verhalen van haar vader... Ze heeft daar ernstig onder geleden, zo heeft ze me verteld... Later is vastgesteld dat er een relatie bestaat tussen het onderdrukkend opvoeden met die hel en verdoemenis en die angst voor kleine ruimten... Ik moet je zeggen dat ik dat vreselijk voor haar vind... Gelukkig is het de laatste tijd wat minder erg, nu ze er mee weet om te gaan... Ze heeft het hele geloof en alles wat er aan vast zit zo'n 30 jaar overboord gegooid door alle negatieve ervaringen die ze had met haar strenge vader... Nu is ze wel weer met het christendom bezig, maar op een veel lossere manier... Ik hoor haar nooit over het feit dat Jezus alles zou zijn of dat ik op de verkeerde weg zou zijn of zo... Het is wel wonderlijk dat ze nog steeds wat in dat geloof ziet, na alle ellende, maar blijkbaar is er toch iets positiefs in haar leven wat met dat geloof te maken heeft... Maar goed ze mag doen wat ze wil, het is haar leven... Ik bemoei me er nooit mee...

Ik heb zelf een tijdje geworsteld met die hele geloofsrataplan... Zoekende zijn is gevaarlijk, maar het kan ook vruchtbaar werken, omdat je op dat moment als het ware plooibaar bent... Het gevaarlijke eraan is, dat je mogelijk een verkeerde weg inslaat, waar je later spijt van kan krijgen, maar goed... Dat is de tragiek van het leven blijkbaar... Ik ga niet uitgebreid verslag doen door welke pieken en dalen ik in die tijd ben gegaan, ik was toen een jaar of 25 geloof ik... Ik heb zelf geestelijk een tijdje aan de rand van de afgrond gestaan, maar ik heb tijdig mijn levenservaring de juiste kant op kunnen duwen... Dat is geen verdienste, maar keihard werken aan jezelf...

Ik ken het christendom van haver tot gort, ik weet behoorlijk wat van het boeddhisme e.d. Er is een tijdje een Meester (Oosters georiënteerd) in mijn leven geweest, en dat is één van de zaken geweest waardoor ik niet geestelijk ben ingestort... Ik ben hem er nog altijd dankbaar voor, hoewel ik hem al jaren en jaren niet meer heb gezien of gesproken... Ik volg mijn eigen weg nu, en het bevalt me prima...

En ik ben het er mee eens dat het vrij dramatisch is als er echt niets na de menselijke dood zou zijn, maar dat weet ik net zo min als een ander, of je nu gelooft of niet gelooft... Maar dat zien we vanzelf wel, ik probeer gewoon nu zo goed mogelijk te leven zonder anderen onnodig kwaad te berokkenen... Hetzelfde probeer ik met dieren, want die hebben soms door toedoen van de mensheid heel wat te lijden, helaas...