[geloof]wat vinden jullie van god?

Om het even simpel te zeggen: Doordat de mens zich van God heeft afgesloten is er een scheur tussen God en de mens ontstaan waar je niet overheen kunt. De mens kan ook niet zelf die scheur weer maken, maar Jezus dient als een brug over die scheur. Het enige wat je hoeft te doen is Jezus accepteren.

En nogmaals, ik weet niet wie wel en wie niet in de hemel komen. Dat beslis ik niet en kan ik niets over zeggen.

 

Kan je een vers noemen?

Verder vind ik van die death-metal bands toch echt satanistisch overkomen, gestoord zijn ze in ieder geval. Kijk naar marilyn manson, dat is me toch een freak

 

das alleen geen death-metal...
---------

 

Nee, dat is de salsa

 

Kortom de enige manier om in de hemel te komen is jezus te accepteren, is dat dan ook niet een vorm van je zelf naar binnen werken, of een regel om naar binnen te komen (ja ja jij weet niet wie in de hemel komt maar doe ff mee)

 

Er is een gigantisch verschil tussen geloven, Jezus accepteren en daardoor een relatie kunnen hebben met God en het eeuwige leven krijgen zonder dat je het verdient, en naar de hemel te willen en daarom maar dit en dat doen.

 

Whats the difrence ? het zou dus via deze redenering zo zijn dat iedere dipshit die jezus accepteert en daardoor een relatie ontwikkeld met god de hemel in komen. Wat dus zou betekenen dat al die "saved" amerikaanse gevangen ook in de hemel komen..

 

Je hebt altijd een keuze, voor God kiezen of niet. Als je er dus voor kiest om niet bij God te willen zijn, waarom dan de hemel in waar je altijd bij God bent?

 

Hoe kun je in een hemel geloven als je niet in een God geloofd? Het is allebei hetzelfde verzinsel. Zolang er geen tekenen zijn dat er daadwerkelijk een God bestaat, of dat er iets is na de dood, is het gewoon verzonnen onzin. Althans, zo zie ik het.

 

lekker kortzichtig

 

En dit slaat terug op wat? . Ik zeg dus dat de redenatie die jij voert betekent dat iedereen die jezus accepteert en daarmee een relatie zou krijgen met god de hemel in komt. Wat dus zou betekenen dat al die geredde gevangen in bijv Amerika, die allemaal een misdrijf op hun kerfstoik hebben en dingen gedaan hebben die worden afgekeurd in de bijbel (understatement) dus ook de hemel in komen...

 

Mmmm... Waarom zou dat hele religieverhaal en die geloofstoestanden een kwestie moeten zijn van een persoonlijke "keuze"... Merkwaardig dat niemand dat zich ter dege afvraagt... Het is toch vrij tegenstrijdig dat je op de aarde gepleurd wordt en dat je dan maar een keuze zou "moeten" maken om bij een of andere godheid te horen of niet... Met alle respect voor de gelovigen, maar ik vind het toch wel erg vergezocht dat dit allemaal maar een kwestie zou moeten zijn van of je ergens "bij wilt horen" of niet...

Godsdiensten spelen precies in op de menselijke sociale gevoelens, want iedereen wil diep in zijn hartje "ergens bij horen", of dat nu een religie is of een schaakclub... De vergelijking die ik nu maak is dus gebaseerd op het sociale gevoel dat de mens nodig heeft, het is een basale behoefte... Net als liefde... Iedereen streeft er naar om een partner te hebben, een logisch slimmigheidje van de natuur... Anders zou de mensheid uitsterven, het zit in onze genen dat we met name met één iemand het leven willen delen...

Daarom geloof ik niet, en ik geloof zeer zeker niet in die "keuze" die iedereen zou moeten maken, gelovig zijn of niet...

Ik geloof meer in het feit dat iemand zelf rijp is voor zelfonderzoek en het zoeken naar zijn persoonlijke waarheid... Dat is loutering en lijden, dat klinkt misschien gek, maar de echte wijzen kennen het lijden tot op de bodem... Hoe kun je het leven vieren als je niet door je eigen diepe dal bent gegaan... Ik wil hier niet te samenzweerderig over doen, want het is allemaal vrij simpel... Veel mensen leven hun leven zonder ooit door het diepste dal van hun ziel te gaan, maar een aantal wel... Wonderlijk is het wel... En die wijzen, Jezus, Boeddha, Mohammed hebben in het zwarte gat van hun eigen ziel gekeken, ze zijn er als het ware zelfs in gevallen... Maar zelfs uit een zwart gat kun je blijkbaar omhoog klauteren... Plotseling is er helderheid, het lag feitelijk vlak voor je voeten, maar het is er... Wat dat "er" is, is voor iedereen verschillend... Maar dan ben je wel bij je eigen waarheid aangeland, en heb je gezien dat je GEEN ene cent beter bent dan wie dan ook... Dat je haat bent, woede, bijna duivels zelfs soms... Dat er gedachten en gevoelens in je leven die je altijd een ander toedichtte... Maar die je zelf verdomme ook in je hebt, dat is wat mij betreft religie: weten dat je uit het zelfde hout bent gesneden als andere mensen, zelfkennis, bewustzijn, alertheid... Hoe vaak wordt het niet in die zogenaamde heilige geschriften geschreven? WEES WAAKZAAM! Waarom? Omdat je alleen door op je eigen gedrag en gevoel te letten er met afgrijselijke precisie achter komt dat je helemaal niet zo'n mooie persoonlijkheid bent die het beste met de wereld voor heeft... En wie het tegendeel beweert... (vul zelf maar in)...

Dit is geen preek, dit is wat ik heb ondervonden... Ik maak echter geen aanspraak op bijzondere gaven of charisma of andere koekjesverkoperij... Het klinkt in tekst zo simpel en zo voor de hand liggend, maar de mens is zo blind als het maar zijn kan voor zijn eigen fouten en onvolkomenheden... Want erkennen dat je soms in en in slechte gedachten hebt over anderen of de wereld betekent dat die mooie persoonlijkheid het af moet leggen tegen de waarheid, maar de waarheid wil eigenlijk niemand weten... _0/

 

Hm mooi stukje tekst Kan me er wel aardig in vinden

 

agreed hell spawn

 

Yep,meer lokale cultuur dan religie en komt voor bij zowel de islamitische als de katholieke strekking waarbij dit sterk van streek tot streek afhangt.
Inderdaad en zo willen ze voorkomen dat vrouwen genot hebben tijdens een sexuele relatie,die macho's die altijd maar alleen aan zichzelf denken ginds zouden ze eens een keertje moeten castreren en dan eens kijken of ze het dan ook nog zo leuk en prettig vinden.

 

Sorry hoor, ik weet niet in welk topic ik het kwijt moet.
Ik heb de Da Vinci code gelezen. (en film gezien)
Een erg leuk (ziek dat iemand zoiets kan bedenken)best wel vermakelijk boek.
Maar wat is hier van waar? Die Dan Brown, lult die gast maar wat?
Is hij ziek-geniaal? Of zit er toch een kern van waarheid in?

 

Lees de inleiding, alles is gebaseerd op echte feiten.

 

Als ze oprecht berouw hebben van hun daden is er bij God altijd vergeving. Denk bijvoorbeeld aan de man die naast Jezus aan het kruis hing. Heeft zijn leven lang misdaden gepleegd, maar aan het kruis toont hij berouw en hij wordt vergeven.

God heeft ons geschapen om met hem te leven. De mens heeft heeft er echter grotendeels voor gekozen om bij hem weg te gaan en ja je hebt nou eenmaal die keuze. We zijn geen robots die zijn geprogrammeerd om God te dienen. God heeft voor jou gekozen en wil dat jij ook voor hem kiest.

En de Da Vinci Code is fictie, leuk geschreven fictie.

 

tip

Er zijn veel boeken en dvd's die met illustraties en beelden uitleggen wat waarheid is en wat niet, ik ga zo'n boek binnenkort van iemand lenen. Ik ben er nml. ook erg benieuwd naar. Ik moet wel zeggen dat Dan Brown in zijn boek een soort visie op religie in het algemeen laat horen, waarin ik me heel goed kan vinden (vooral het stuk dat Langdon het heeft over hoe religie en het christendom door de jaren heen zich heeft ontwikkelt).

 

yep Victor,maar daar houdt het dan ook mee op.
Dan Brown heeft hele en halve waarheden gebruikt met hier en daar een verzinsel er tussen .
Hij heeft échte feiten uit zijn verband gerukt en op zijn manier verbonden met andere feiten zodat er een héél ander beeld ontstaat.
En hij heeft nog vele andere bruikbare feiten gewoonweg genegeerd omdat niet goed uit zou komen in zijn boek.
En het einde is gewoonweg grotesk en dit tot wanhoop van de gidsen van het louvre.:b: