[geloof]wat vinden jullie van god?

oh op die fiets

 

precies even veel als dat het nu het geval is
jammer dat je het nog steeds niet door hebt, maar ik ben al sinds een hele tijd niet meer zo ''vijandig'' richting islam

en dat heb jij van........jezelf? Sorry hoor, maar dan neem ik de God die zich almachtig noemt toch net ff iets serieuzer als jij als nietig mensje

 

Nietig? Voorlopig zijn wij mensen hier nog altijd 'top of the food chain'.

Ik bedoel een mens is imo moeilijk nietig te noemen als er niet bewezen is dat er een 'higher being' is..



Maar ja ik ga niet om bewijzen vragen; daarom is het ook geloven... I know I know

 

hoe kan iets wat nog niets bestaat het gene bedenken wat hen gaat creeren ??? niet dus

 

Leuke link mbt dit onderwerp: http://www.godhatesshrimp.com

 

Mmm… Het is gewoon steeds hetzelfde liedje, dezelfde cirkel… De gelovigen proberen de ongelovigen te overtuigen van het bestaan van die god van hun en de ongelovigen proberen de gelovigen ervan te overtuigen dat er geen sprake kan zijn van een godheid of wat dan ook…

Ik vind dat gelovigen soms rare dingen zeggen en nog vreemder dingen geloven… Aan de andere kant stampen ongelovigen af en toe het geloof wel al te gemakkelijk in de grond… Ik geloof niet in een god, maar ik beweer niet dat er “niets hogers” zou kunnen zijn dan de mensheid… Alleen ga ik er niet over filosoferen, omdat het nutteloos is… Je kunt wat dit betreft gewoon niets weten... Zoals ik dat dan benader, althans... Het "godsbeeld" roept op zichzelf al de verkeerde associaties op, het woord god is veel te beladen geworden... Ik beschouw het grootste gedeelte van religies als flauwekul, maar dat geldt voor mij persoonlijk… Of iemand anders in een god wil geloven, ga gerust je gang… Het enige verzoek wat ik heb, is mij niet te vermoeien met zogenaamde “bewijzen” dat een god zou bestaan… Je weet niets, het is gewoon een woordspelletje, niets meer, niets minder…

Ik heb al eerder in deze topic gezegd, dat het belangrijk is dat je het leven van anderen niet onnodig schaadt en anderen geen pijn moet doen… Dan heb je helemaal geen god-concept nodig... Dat vereist al een enorm bewustzijn en een uiterste alertheid, want we kunnen het niet laten om anderen te kwetsen en anderen schade te berokkenen… Ons ego is sterk en eigenwijs, we vinden onszelf zo belangrijk in tegenstelling tot de ander… We vinden de ander vaak maar in de weg lopen, terwijl die ander precies hetzelfde gevoel heeft… Maar we moeten met elkaar samenleven, laten we dan er voor zorgen dat we elkaar zoveel mogelijk vrij laten in onze keuzen en onze instelling… En beweer niet dat dit al zo is, want het is niet zo… We bemoeien ons met iedereen en willen anderen het liefst onze wil opleggen… Totaal zinloos… Dit doet de mensheid in het groot ook al eeuwen en eeuwen: de ander op willen leggen wat waar is en wat niet waar is… We vermoorden elkaar desnoods voor… WOORDEN… Wat zijn we toch eigenlijk vreemde wezens…

 

Ik zeg dat ik niet geloof in god maar ik denk wel dat als je dood gaat dat je ergens heen gaat en dat het niet zo is dat je in het niets verdwijnt.

(dit geloof ik)

 

ehm, bedoel je niet hypotetisch?

 

Geloof je dan eigenlijk niet alleen wat je zelf goed uitkomt?

 

Doen we dat uiteindelijk niet allemaal, zowel de gelovigen als ongelovigen.

 

Nope, als ik een geloof zelf zou samenstellen zou het er wel heel anders uitzien

 

dat is meer angstgeloven. vriend van mij is moslim en die zei ook een keer: ja ik geloof, omdat ik bang ben voor de dood, dus geloof ik maar.

niet echt sterke reden. Imo is het trouwens makkelijker om te zeggen dat je niet gelooft. dan vraagt niemand erover door. Het lijkt erop dat als je gelooft je jezelf bijna moet verdedigen en uitleggen waarom dat zo is. Terwijl ergens in geloven wat nog nooit iemand heeft gezien toch eigenlijk van meer overtuiging getuigt dan bij voorbaat al zeggen dat je nergens in gelooft..

 

Hehe,geef eens een voorbeeld hoe het volgens jou zou moeten zijn.

 

Zoals het nu is moet het zijn, dat dat even duidelijk is. Maar als ik een eigen geloof zou 'creëren' zou ik mijn eigen keuzes voorop stellen en verder zal het heel erg lijken op Hellspawn's ideeën. Goed zijn voor de medemens en dergelijke. Zonder God lijkt mij een hiernamaals echter compleet onzinnig.

 

haha, sta je daar zo met z'n allen: 'dude, where the fuck did he go?'

 

Hahaha, je kan beter "Beam me up scotty " roepen aangezien we alvast zeker weten dat die zijn asse in de ruimte is geschoten, dus daarboven is er alvast eentje.....

Tja...Hellspawns ideeën zijn eigenlijk géén ideeën weet je dat is een kompeet eigen levensweg,uitgaande van eigen puurheid en begrip, liefde , verdraagzaamheid en het belangrijkste, respect voor alles wat leeft....
Dit heeft niets te maken met geloven in externe dingen ,maar wel vooral met geloven in zichzelf waarbij je niet te beroerd mag zijn om jezelf voortdurend in vraag te stellen,het accepteren van je eigen sterke en zwakke punten en vooral de wil om aan die zwakkere punten te werken zodat je min of meer in harmonie met de cosmos kan leven.

 

ik heb trouwens veel respect voor de manier waarop veel oosterse landen met hun lichaam omgaan. het echt als een tempel zien. wij maken onszelf al druk als we op het werk iets niet op tijd inleveren en stressen de hele dag.. wat weer lijdt tot depressies enzo. daar nemen ze tenminste ruim de tijd voor lichaam en geest.

 

Ja, ik bedoel dus dat als ik zelf een geloof zou verzinnen dat het geen God zou zijn die van alles van mij vraagt

 

Ja, en de japanners hebben daar een mooi woord voor "karma".
Wij jagen ons hele leven gestresseerd als we zijn onszelf en anderen op tot we voortijdig doodvallen als het ware, en ginds telt men de hoogste concentratie aan honderdjarigen over de hele wereld....
Zou er ergens een verband zijn...

Ik begrijp je écht wel.... jij geeft telkens aan je god .....maar wacht nog steeds tot je god je als het ware een iets terug geeft....
Geloof is niet gemakkelijk... weet je, ik heb er redelijk lang over gedaan om het van me af te schudden en dit omdat ik me als het ware voelde opgesloten ...en toch die twijfels hebben om eruit te stappen.
En nu voel ik me tenminste niet meer belast door de drukkende gedachte of ik het wel goed gedaan zou hebben in de ogen van die hierboven....nee nu kijk ik mezelf in de spiegel in de ogen en wéét ik dat het goed is.
Zolang ik mijn weg zelf volg en niets of niemand kwaad doe,en regelmatig mensen kan helpen die het verdienen om geholpen te worden weet ik dat ik goed bezig ben....

 

Ik leef in gezondheid, vrijheid en weelde. Volgens mij krijg ik al genoeg

edit: En ik zou bijna vergeten dat Hij zijn leven al voor mij gegeven heeft (schaam schaam)