Mmmm… Ik put vooral uit eigen ervaring… Een goede meester is zeer zeker niet uitsluitend iemand die jou met opzet alleen maar wil shockeren… Het zijn geen sadisten… Maar het is ook niet iemand die je een aai over de bol geeft en zegt dat het allemaal goed is en vredig… Nee… Misschien ben ik hier niet zo duidelijk in geweest, maar je kunt geen meester naar wens krijgen… En het menselijke ego is datgene waar over het algemeen geen balans in zit, vandaar dat er zoveel psychisch leed is… De weg is niet gemakkelijk, en staat vol met doornen en distels, maar dat zijn eigenlijk meer je eigen blokkades die je in de weg staan… Echter in het begin lijkt het net alsof een waarachtige meester je in de weg staat… Later kom je er achter dat het niet een kwestie is van in de weg staan, jij bent zelf de sta-in-de-weg…
Ik zeg niet dat je je ego moet afbreken, maar als we kijken naar hoe zelfzuchtig iedereen is, en daar zelfs anderen mee schaadt (ook in godsdienstige zin, want godsdienst is ook als macht gebruikt om anderen te onderdrukken), dan gaat de weg naar jezelf meestal niet over rozen… En soms kan het niet anders dan dat je af en toe behoorlijk geshockeerd raakt door wat een waarachtige meester je probeert te leren… Je zou je echter kunnen afvragen wat je aan een meester zou hebben die je over je arme bolletje zou aaien, je troost en in bescherming neemt… Ik chargeer het nu, maar je zou absoluut niets van hem of haar kunnen leren. Dan kun je net zo goed thuis blijven zitten met je voeten op de bank voor de TV… Het Boeddhisme is niet een kwestie van leuk en lol, maar van leren waar je beperkingen liggen en hoe dat te doorzien… Hoe lukt het je om oog in oog te komen met je eigen lijden… En later zie je vanzelf wel hoe het lijden van anderen werkt, en hoezeer we onszelf en anderen in de weg staan door onze verkeerde opvattingen… De weg ligt vlak voor je neus, maar als je het gevoel hebt dat het Boeddhisme bij je past, zou ik zeer zeker proberen een waarachtige meester te vinden… Dat zal niet gemakkelijk zijn, maar het ligt er ook aan wat bij je past…
Mmmm… Klopt, er werd vroeger veel gemoord… Ook het Boeddhisme is zeer zeker geen uitzondering… Ik noemde de samurai kaste al… Maatschappelijk is vrijwel elke religie tot op zekere hoogte destructief gebleken, omdat je religie eenmaal niet massaal kunt opleggen als wet… Dan verandert het in politiek… Ik bestrijd ook zeer zeker niet dat Boeddhisten hebben gemoord in maatschappelijk opzicht… Maar ik spreek uitsluitend over de Boeddhistische weg voor het individu, als alternatief voor het Christendom, de Islam en dergelijke… Over het algemeen genomen komen de extremisten echter uit de Judaïsch georiënteerde religies, helaas… Het Midden-Oosten is al eeuwenlang het slagveld van kruistochten en het elkaar bestrijden om een stukkie zogenaamde “heilige grond”… Dat heeft niets met religie te maken… Tot op heden zijn er, als ik het goed heb, de meeste mensen vermoord in het kader van het Christendom, daarna komt de Islam en daarna de rest… Voor zover ik me kan herinneren, zijn het minste slachtoffers gevallen onder de hand van Boeddhisten… Maar nogmaals, als religie een maatschappelijk fenomeen wordt, dan krijg je bijna altijd bloedvergieten… Vandaar dat ik uitsluitend een voorstander ben van je eigen weg gaan en niet proberen om de massa naar je hand te zetten… Al die ideologieën zijn één grote baggerput… Uiteindelijk moet je zelfs oppassen voor elke “leer”… Want als het uitsluitend theoretisch blijft, zit je ouwe plattegronden te vreten, en zit je je hersenpan vol te gieten met kennis van anderen… Wat heb je daar aan? Niets, wat mij betreft… Het gaat om jou als degene die het gevoel kan hebben dat je uit balans bent… Je kunt een psycholoog opzoeken, je kunt ook een waarachtige meester zoeken… Maar ze zijn schaars, helaas… 
Laatst bewerkt: 10 dec 2006
