Het heelal oneindig?

Omdat er tijdens het level van Galileo 'niet de technologie was om het te onderzoeken' zou het maar niet gedaan moeten hebben? Newton zou, omdat hij 'niet de techniek had op het moment om het perfect te onderzoeken' zijn werk niet hebben moeten doen? Dat is precies zoals ik omschrijf, nihilisme. Dan kunnen we allemaal doodvallen, zou niet uitmaken voor niemand.

Wat een absolute lariekoek. Met alle respect, je bent een pikkie die net uit school komt (19 jaar?), ik weet niet wat je verder studeert, je praat alsof je helemaal niets weet maar wel met gewicht over dit onderwerp kunt spreken.

Dat omschreef ik daar straks al als zo weinig weten, dat je niet eens weet dat je niets toe te voegen hebt aan de discussie. Ik ben niet boos maar teleurgesteld, waarom meng je je in een discussie waar je niets aan kunt toe voegen en je volgens eigen zeggen niet eens interesseert?

Erg raar...

Ik snap die gevoelens wel hoor, die had ik ook toen ik jonger was en weinig kennis van zaken had. Maar het is makkelijk op te lossen met een gedetailleerd blik op fantasie en realiteit.

Wetenschap is een manier, een gereedschap, om de meetbare, zichtbare en tastbare realiteit in kaart te brengen. Hoe? Door de realiteit te testen. Dit gebeurd door interessante vragen te stellen over de realiteit en vervolgens te proberen het tegenovergestelde te bewijzen of fouten te vinden in de vraagstelling. Kortom, het gaat om een zelf-kritische denkwijze die de kennis die het vergaard constant en non-stop vernieuwd. De wetenschap staat nooit stil, is niet statisch, niet dogmatisch. Je kennis wordt vervolgens getoetst door anderen met expertise op het veld, zo krijg je vooruitgang; dankzij kritiek, commentaar en revisie. Ook wel "progressie" genoemd. Kortom als je het breed neemt is het een zelf-kritische, oneindige, sceptische, progressieve, kennis-democratische levensvisie die ten dienst is van het menselijke welzijn en ontdekken van de achterliggende waarheden van de REALITEIT.

Jij doet het lijken alsof religie en wetenschap het zelfde zijn en dit is inderdaad een gebruikelijk misverstand voor mensen die nog niet goed beseffen en ervaren hebben wat wetenschap is.

Religie is een dogmatische levenshouding, waarvan er inmiddels duizenden de revu zijn gepasseerd zonder enige impact te maken op de wereld, die mensen onder het juk van dogmatische, antieke boekwerpen, met de meest verschrikkelijke genocides en regels, onderwerpen aan paternale macht. Religie is compleet statisch, er is niets aan de teksten in de Koran of Bijbel te veranderen, ondanks dat ze geschreven zijn in een tijd fundamenteel anders en onwetend in verhouding met de onze. De leiders van religieuze ordes zijn consistent corrupt en destructief, ALLES wat religie je geeft kun je beter, goedkoper, gezonder en meer krijgen via een seculier alternatief of door kennis te nemen van jezelf en je omgeving. De dogmatische stellingen van religie staat in direct conflict met de waarneembare realiteit. Dus dat maakt religie, een dogmatische, destructieve, gevaarlijke, zichzelf-versterken (tegenovergestelde van kritische), paternale (door mannen geregeerde) doctrine die mensen besmet met gedachten die niet geboren zijn uit het overwegen van de wonderen en feiten van de realiteit, maar uit het overwegen van regels uit antieke boeken die helemaal niet relevant zijn voor de huidige wereld en compleet doordrengt zijn met fantastische mythologische bedenksels en fatalistische "leven na de dood" fabels die mensen hun huidige leven van elke waarde ontdoet.

Subtiel verschil, niet?

Wetenschap is geen religie omdat je er niet in hoeft te geloven. Feiten zijn feiten, of je er in gelooft of niet.

Religie is alleen van toepassing als je jezelf in staat stelt de realiteit te ontkennen en je over te geven aan antieke dogmatische geloofsovertuigingen die je geest afsluiten voor alle mogelijke vormen van realiteit.

Gelukkig voor de wereld is er zoiets als 'cognitieve dissonantie' die het mogelijk maakt voor religieuzen om twee compleet tegenovergestelde gedachtengangen (realiteit en fantasie) tegelijkertijd te geloven. Dat zorgt er voor dat mensen kunnen functioneren als gelovigen. Ik geloof ik adam en eva, maar ondertussen kan ik in een natuurhistorisch museum de botten van onze voorouders waarderen en de producten van wetenschap (in directe oppositie met dogmatische geloven over het universum) gebruiken, zoals een iphone, computers, etc. etc.

Wetenschap stelt simpelweg de vragen "Wat, hoe waarom?" en biedt ons de gereedschappen om in de REALITEIT uit te vinden wat er waar is of niet en zorgt voor progressief meer kennis om in de toekomst nog BETER de REALITEIT te onderzoeken.

Religie weet alle antwoorden al (vanwege teksten geschreven door herders en vertelt door analfabeten die nog geloofde dat de aarde het centrum van het universum was, etc.) vanwege dogmatische doctrine, die NOOIT kan veranderen of zichzelf kan aanpassen aan de REALITEIT, omdat deze pretendeert de ENIGE REALITEIT te zijn. Het IS allemaal FANTASIE en heeft geen toepassingen in de werkelijkheid, waar dit wel het geval is, is het een gevalletje verkeerde reden, goede conclusie. Ja, je wordt rustig van bidden, maar je wordt ook rustig van seculier mediteren of van gewoon even aan niets denken, religie verward en eigen zich REALITEIT toe, om deze vervolgens in een bizarre manier te verpesten en verklaren op een compleet fantastische en destructieve manier.


Kortom, ik hoop dat ik je wat heb kunnen leren over wat wetenschap en religie zijn. De ene is het gereedschap om de werkelijkheid te verklaren, door zelf-kritisch en progressief onderzoek (als we de antwoorden nu niet weten, dan zullen we het in de toekomst weten omdat nieuwe ideetjes en nieuwe manieren zich altijd uit de wetenschap manifesteren). De andere is een middel om orde te scheppen in een wereld waarin niemand iets weet middels fantasie en het propaganderen van dogmatische doctrines die nooit veranderen en de werkelijkheid niet omschrijven (religie).

FUNDAMENTEEL verschillende manieren om naar de wereld te kijken. Wetenschap vereist geen geloof (is compleet atheistisch en vind alle dogmatische doctrine irrelevant) en is daarom geen religie. We zouden wetenschap een ideologie (nooit religie want er komen een goden of dogmatische doctrines in voor) kunnen maken in de zin van het vereren van deze manier van zoeken naar de realiteit. Dat zou gezond en logisch zijn, maar is compleet onnodig en maakt voor het gereedschap zelf niets uit. Ik hoop ten zeerste dat ik mijn leven leidt aan de hand van de wetenschappelijke levensvisie, waarin ik kritisch ben op mijzelf, de wereld en mijn zintuigen, om zo de REALITEIT ten alle tijden in mijn visie te houden en daarnaar te handelen in het welzijn van alle mensen. In die zin kun je inderdaad (scientism) een brede levensvisie maken gebaseerd op de wetenschappelijke methode, maar wederom, ik hoef daardoor niets te geloven dat niet ten grondslag ligt van de enige methode die we hebben die de werkelijkheid kan verklaren zonder dogmatische doctrine en wilde fantastische assumpties.

Beetje lange tekst met veel herhaling, maar is belangrijk dit te begrijpen. Ik raar je aan flink wat boeken te lezen over de filosofie van wetenschap en religie als het onderwerp je interesseert.

Misschien, maar voorlopig niet. Ray Kurzweil, de half-religieuze voorstander van het idee dat computer rekenkracht binnen een paar jaar de menselijke capaciteit te boven gaat (is documentaire over recent uitgekomen dacht ik genaamd Transcendent Man) claimt al dit soort dingen. Dat wij een worden met de machine om onze capaciteit te versterken.

Momenteel hebben computers nog lang geen rekenkracht vergelijkbaar met de hersenen, niet in het minste omdat de hersenen en het inter-functioneren van de verschillende onderdelen van de hersenen niet compleet begrepen wordt en waarschijnlijk de structuren van computers moeilijk aan te passen zijn aan een eventuele oplossing. Kortom, voorlopig worden computers nog geen mensen of kwaadaardig! (had net boek uit van Ian McDonald, vette sci-fi over kunstmatige intelligenties; River of Gods).

Ligt er allemaal net aan. Scandinavie was praktisch het paradijs totdat er grote immigratie plaats vond uit andere landen naar Scandinavie, waardoor de 'utopische' staat in onbalans werd gebracht door dingen als xenofobie, extremisme, angsten, etc. Dat is ook de reden waarom WIlders in Nederland en de zogenaamde 'Tea Party' demagogen in Amerika zo veel macht weten te vergaren en waarom we nu een destructief rechts kabinet hebben die alle maatschappelijke ondersteuningen die mensen de capaciteit geven zichzelf zonder stress te ontpoppen, wil ontbinden. Pure angst, en helaas voor ons, speelt die angst in de armen van de mensen die juist dat wat onze stabiliteit vormt, willen afbreken voor de winst van een kleine elite. Liefst gaan ze terug naar koloniale tijden waarin iedereen een slaaf was, terwijl zij de winsten verkwisten aan weelde en luxe (nu is het loonslavernij, ala McWages zonder bodem, dat ze willen). Of nog erger, dat werkelozen verplicht moeten werken voor niks om 'werkervaring op te doen'.

Anyways, er zijn structuren denkbaar waarin harmonie en balans aanwezig is in de huidige wereld. Maar je kunt dat soort plannen alleen globaal en na een enorme culturele evolutie, invoeren, waarschijnlijk. Zal dus nog wel even duren. Totdat iedereen een bepaald niveau van kennis bereikt door goede en relevant educatie en de stimulering van persoonlijke ontwikkeling en het kweken van empathie en cooperatie als hoofdwaarde, zal er altijd onrust zijn.

Iedereen heeft dat soort gevoelens, maar sommige mensen plaatsen dat in de context van 'Jesus Christus geeft mij een inzicht' en dan is het een zelf-versterkend element van destructieve religieuze fantasieën in plaats van de erkenning dat je hersenen connecties aan het maken zijn die je veld van visie en perceptie verbreden.

Je moet je niet vergissen dat mensen Christelijk, Hindu of Moslims zijn, hoofdzakelijk omdat ze grootgebracht zijn door hun respectievelijke religieuze ouders en cultuur. Niet omdat ze uit rationaliteit kiezen voor een religie over de anderen (onmogelijk, zijn allemaal even absurd en onrealistisch). Dat is dan ook de CONTEXT voor mensen om zichzelf mee te identificeren en hun ervaringen in te plaatsen.

Ik snap niet wat je bedoeld. Je claim is dat onze fantasie en inbeeldingsvermogen te klein zijn om te bevatten wat we duidelijk kunnen bevatten en zelfs in een grappige web-app hebben gemaakt. Die zin is een contradictie!

Nihilisme.

Als Albert Einstein nooit had gelezen wat Newton, Galileo en talloze anderen hadden ontdekt, had hij zijn hele leven verspilt met het compleet opnieuw moeten uitvinden van hun experimenten, waarvan de resultaten al bekend waren als hij ze alleen maar zou lezen! Doordat hij de reeds bestaande kennis (uit boeken en te reproduceren experimenten) ter harte nam, kon hij VERDER bouwen dan zijn voorgangers en kwam daardoor met een theorie die niet alleen Newton's theorie ACCURATER maakte (feitelijk had Newton het fout, maar in ruwe lijnen had hij het goed), maar een compleet nieuw veld (actually, verschillende velden) van wetenschappelijke onderzoek opende.

Kortom, individueel heeft er niets mee te maken. Compleet teams aan briljante mensen werken in universiteit aan antwoorden op interessante vragen. Tuurlijk zijn er soms briljante mensen die in hun eentje de oplossing vinden, maar NOOIT zonder hulp van de mensen die hen voor gingen of helpen in hun ontdekking. Hilbert, een beroemde wiskundige, was net als Einstein op het spoor van relativiteit, maar Einstein was hem voor. Zelfde met evolutie, Darwin was bijna 'verslagen' met het publiceren doordat Wallace, een andere naturalist de zelfde theorie had bedacht! De stoommachine werd door meerdere mensen tegelijk bedacht (en bestond al een honderden aantal jaren vroeger, maar was vergeten).

Zo werkt het, een idee is een geboorte en de zwangerschap is de accumulatie van informatie totdat het idee geboren kan worden, conceptie is het eerste subtiele details dat in de toekomst de geboorte van het idee mogelijk kan maken. Hier gaan generaties overheen en de geboorte vindt plaats in meerdere plaatsen tegelijk uit de geesten van meerdere intelligentie individuen die zich verdiepen in de materie. Zo werkt kennis, dat is wat ons uniek maakt, dat wij kennis middels taal en het schrift kunnen opslaan voor ons nageslacht.

Cumulatieve progressie, dat is wetenschap.

Ik verwacht in min relaas over wetenschap zelfs nog een bijzonder belangrijk fenomeen, de mogelijkheid om bevindingen te reproduceren. Als iets eenmalig is, dan is het geen wetenschap, dan kan het een fout zijn van een instrument of een fantasie. Maar als het consistent te herhalen is, dan is het per definitie onderdeel van de realiteit. Bijzonder belangrijk onderdeel; reproduceerbaar bewijs.

 

Tijd is: Oorzaak en gevolg. Zolang er dingen gebeuren is er tijd. Wij hebben er een systeem onder gehangen zodat we kunnen meten hoeveel tijd er verstreken is. Zodra er niets meer gebeurt stopt de tijd. Want tijd is een keten van gebeurtenissen.

Tip: Lees " De godsformule" of "Die Gottesformel" daarin wordt dit allemaal behandeld.

EDIT: Prut jullie waren al pagina's verder.

 

Nog goede vraag voor de mensen die mijn relaas hier boven gelezen hebben maar toch niet overtuigd zijn van het feit dat je alleen met wetenschap (en de daaruitvolgende moraliteit van non-stop progressieve, zelf-kritische reproduceerbare toetsing van de werkelijkheid op alle gebieden ter verbetering van menselijk welzijn) tot waarheiden komt die betrekking hebben tot realiteit.

Wat is je alternatief? Ik heb al aangegeven dat simpelweg 'geloven' wat er in een antiek boek staat, of simpelweg uit een positie van complete onwetendheid een willekeurige stelling geloven, niet genoeg is om de realiteit te verklaren (of via die logica, alle religieuze boeken hebben evenveel autoriteit om realiteit te verklaren, wat natuurlijk een heerlijke paradox zou zijn en op geen redelijke manier een logische antwoord kan zijn). Wat biedt je de wereld aan alternatief dat NIET wetenschappelijk, noch puur fantasie is?

Ik wil niet op je antwoord vooruit lopen, maar dat bestaat niet. Laat je beeld van wetenschap los als zielloos koud feiten behandelen. Dat is onzin, wetenschap is een menselijke onderneming, ter DIENST van het menselijk welzijn. Meer 'ziel' en bezinning kun je je niet voorstellen. Als je doel niet is om je eigen en het welzijn van anderen te vergroten, wat is je doel dan? Wat is je alternatieve waarde voor het functioneren van de mensheid? Ook al bestaat er geen universele moraliteit, denk je dat je jezelf helpt door actief destructief te zijn? Waarschijnlijk niet. DUS het logische gevolg (ook voor egoisten) is handelen in navolging van het vergroten van menselijk welzijn. Psychopaten vinden dat misschien niet interessant, maar die zijn gelukkig niet de norm (hoewel...). Naast het feit dat je hardwired bent voor empatie en altruisme, in conflict met je inherente egotisme, dat je kunt overwinnen dat rationeel egocentrisch te denken. Het is allemaal niet zo ingewikkeld als het klinkt, maar het is belangrijk dat je kennis op doet en beseft wat er te weten is, anders blijf je statisch op een plek en heeft je leven geen zin en kan het ten diest zijn van niets. Ook goed, maar blijft dan uit de weg van vooruitgang naar een betere wereld.

 

Het klinkt allemaal heel aardig zoals je typt, alsof je de leraar bent die de onwetende kinderen geduldig en enigszins betuttelend uitlegt hoe het nou allemaal daadwerkelijk zit, maar dat is nou juist wat mij dwarszit. Je spreekt over realiteit alsof je weet wat die inhoudt, is het wat je ziet, ruikt en hoort? Of toch ook alles wat we niet kunnen zien ruiken en horen? En in het eerste geval, is die dan voor iedereen hetzelfde of wordt de realiteit (mede) gevormd per individu en verschilt hij dus ook per individu (dit zal wel bekend voorkomen alszijnde quantum fysica)?
Ik hoop niet dat ik te fel overkom, dat heb ik nog wel eens bij discussies

 

Wetenschappers hanteren de regel dat iets toetsbaar moet zijn, voor iedereen.

Ik zie wetenschap altijd als een muur die beschilderd dient te worden. Ieder laagje onderzoek verdikt de verflaag, maar de muur is nooit 'af' (hence, je kunt onderzoeksresultaten eigenlijk nooit afdoen als feiten, maar je neemt je conclusies mee als aannames, en bouwt daar je theorie weer op verder). Daarom is het begrip 'theorie' in de wetenschap ook totaal anders dan de definitie die je in het dagelijks leven hanteert.

Hierdoor eigent 'de wetenschap' zich juist niet de waarheid toe. Wat de wetenschap wél kan is bewijs overleggen om haar theorieën te staven. Religies kunnen dat veelal niet, en daarom worden hun claims (God bestaat) ook als lachwekkend ervaren. Zulke claims zijn niet toetsbaar en dus niet relevant.

 

Dat is de theorie en het uitgangspunt, maar in de praktijk is het tegenwoordig zo dat wetenschap beschouwd wordt als het stelsel/de methode, die als enige ons kan vertellen wat de feiten zijn en hoe de werkelijkheid in elkaar zit.
Maar het zou natuurlijk kunnen dat wij het verschillend beleven.

 

Oh, maar de wetenschappelijke methodologie verandert continu hoor. De route naar waar we nu zijn was lang, en de kans is groot dat we in een volgend paradigma weer totaal anders tegen kennisverwerving aankijken. Wetenschap is niets meer dan het huidige gehanteerde model om kennis te verwerven.

Maar wat zijn volgens jou dan andere manieren om ons te vertellen wat de feiten zijn? En hoe werken die dan?

 

Het verschil zit ook denk ik in de reactie van de wetenschap en godsdienst zelf:

Als bij de wetenschap iets wordt bewezen wat tegen de "theorie" ingaat; verandert men de theorie.

Als bij een godsdienst iets wordt bewezen wat tegen de "geschriften" ingaat; dan zijn de bewijzen fout.

 

Je hebt helemaal gelijk. Was op het moment dat ik de titel van dit topic zag nogal geïrriteerd en heb het niet zo op al die ruimte programma's. Stom moment van mij. Ik weet/wist dat ik inhoudelijk niet veel kon toevoegen, maar vond het toch nodig om even dat te uiten. Stom en zonde van jullie tijd. Om toch even te reageren op twee opmerking over mij als persoon. Ik wil niet doen alsof ik met gewicht over dit onderwerp kan meepraten en ben me dus wel bewust dat ik weinig aan de discussie toevoeg. Wist ook dat ik het beter niet had kunnen posten.

Desondanks zie ik oprecht niet hoe dit vraagstuk ons verder kan brengen. Dat zal dan wel door mijn eigen beperkingen komen. Misschien is het inderdaad een nihilistische gedachtegang van mij dat onderzoek naar de grootte van het heelal weinig nut heeft. Toch wil ik als kanttekening maken dat geld natuurlijk schaars is, en dat het in mijn opinie beter gealloceerd kan worden dan onderzoek naar het heelal. Er valt toch ook zoveel winst te halen op aarde. Stamcel onderzoek bijvoorbeeld. Laatst zag ik hier een filmpje over brandwonden en een nieuwe behandeling daartoe. Allocatie naar dat soort onderzoek lijkt mij dringender, maar nogmaals misschien is dat mijn nihilistische gedachtegang die spreekt.

Ik zal me vanaf nu maar er buiten houden. Dat lijkt me voor iedereen verstandiger. Ik wil overigens niemand op zijn tenen trappen verder.

Een interessante opmerking overigens in een onderzoek over de toenemende kennis van de mensheid. Ik weet niet meer precies hoe het ging maar het kwam op dit neer: "90% of what we will know in xx (50?) years will be discovered in those xx years"

 

Misschien moet ik specifieker zijn; wat mij tegenstaat van wetenschap is niet per se het onderzoeken, maar meer de tendens dat iets 'wetenschappelijk' moet, zoals op mijn Universiteit waar alleen teksten met de aanduiding 'wetenschappelijk' op goedkeuring van docenten kunnen rekenen. Maar ook in media en van de gemiddelde mens krijg ik het idee dat wetenschap zich boven andere visies plaatst. Nu kunnen onderzoekers daar zelf natuurlijk niet veel aan doen, maar ik vind het nogal storend en het doet mij in dat opzicht denken aan aanhangers van religies.

Maar er zijn ook vaak genoeg voorbeelden van de ene wetenschapper die A beargumenteert en zich gedraagt alsof dat zo klaar als een klontje is en vervolgens een andere wetenschapper die op dezelfde manier B (het tegenovergestelde van A in dit geval) verkondigt.

 

Welke kortzichtige blik? Die van de wetenschap is allesomvattend en zelf-kritisch, heeft niets te maken met maar in één richting kijken? Of bedoel je dat de wetenschap alleen in de richting van de REALITEIT kijkt? Dat klopt. Wat is je alternatief? Naar fantasie kijken?

Ooit waren heel veel dingen paranormaal (bliksem!) toen begrepen we hoe ze werkte en dat was dankzij de wetenschap en werd deze informatie verklaard (onderdeel van de wetenschap en niet langer paranormaal).

Het is geen race ofzo. Je moet bij jezelf te raden gaat wat voor jou waardevol is. Maar als je dat doet uit een positie van onwetendheid (door niets te leren, niets te onderzoeken of ervaren), dan zijn mensen met kennis en ervaring vrij om twijfels te trekken bij jouw ervaringen.

Ik kan hier wel gaan opsommen welke boeken, lezingen, overpijnzingen je allemaal zou kunnen hebben in de komende jaren om jezelf te onderwijzen in alles wat de wereld je biedt, maar dat kost meer tijd dan ik hier aan wil besteden (geef meer plezier wat tips om mee te beginnen).

Het mooie van de wetenschap is dat het vaststelt wat waar is ongeacht of wij het geloven of niet. Dus wederom vraag ik je, als jij de wetenschap onvolledig of fout vind, wat is je alternatief voor het geloofwaardig weergeven van de realiteit waarin IEDEREEN objectief kan delen?

De wetenschap heeft helemaal geen vaste onderzoekmethodes? Over de geschiedenis van de wetenschap werdern de 'onderzoeksmethodes' constant bijgeschaagd en verbeterd. Er is, in tegenstelling tot de wetenschap, geen verbetering in het constateren of god bestaat of niet vanuit religieuze kringen (ironisch genoeg kan alleen de wetenschap definitief vaststellen of god bestaat of niet).

Dat er talloze stromingen van religie zijn, zegt niets over of er een god bestaat en al helemaal niet over vooruitgang met betrekking tot het verklaren van de werkelijkheid, en die stromingen nemen als basis de boeken en religieuze leer van hun respectievelijk religie, met nadruk hier of daar, dat is niet erg interessant aangezien die elementen nog steeds antiek zijn. Zoals je ongetwijfeld in geschiedenisles geleerd hebt, werd Galileo bijna vermoord omdat hij dacht dat de aarde om de zon draaide (anderen WERDEN ook echt daarom vermoord). Paar honderd jaar later was het bewijs zo overweldigend (niet dankzij religie, dankzij de wetenschappelijke methode) dat zelfs de katholieke kerk moest toegeven dat het zo was. Zelfde met de oerknal en kansloos veel andere consessies aan de wetenschap en culturele verandering dankzij wetenschappelijke kennis over onszelf en de wereld.

Dus nee, religie is niet statisch omdat de wetenschap constant het fantasiefundament van religie wegknabbelt met feiten die het tegendeel bewijzen. In die zin is religie 'dynamisch', maar die dynamiek komt niet VAN religie, omdat deze beschreven is in oude boeken waaraan je niets meer mag veranderen, die perfect zijn omdar ze het woord van de god van die religie zijn.

Aarde centrum van universum. Nope, zon draait om de aarde.
Zondbloed, boot met alle beesten. Nope, nooit gebeurd, op welke boot passen er twee van 20 miljoen verschillende dieren die bestaan op de aarde? Grappig!
Adam en eva. Nope, evolutie, voorouders die we delen met alle andere wezens op de aarde.
God schiep aarde. Nope. Zwaartekracht schiep de vorm van aarde en zijn toevallige origines en locatie maakte leven mogelijk (misschien dankzij organische materialen van andere planeten), nadat quantum onzekerheid het universum mogelijk maakte en alle massa creerde.

Kan eindeloos door gaan, herrijzingen van Jezus, Lazarus, lopen op water, water in wijn veranderen, het overleven in de buik van een walvis, allemaal prachtige fabels die letterlijk genomen worden door mensen die geen kennis hebben van de werkelijk structuur van de realiteit.

Dan spreek ik alleen nog maar over de Bijbel, in de Koran vloog Mohammed in een nachtje duizenden kilometers in een UFO heen en weer....haha! Laat staan wat scientology-idioten allemaal geloven...

Sommige dingen zijn toch overduidelijk onredelijk? Betekend niet dat iemand ze niet mag geloven, maar betekend wel dat het waarschijnlijk die persoon en anderen nooit zal helpen die informatie te geloven, of actief schadelijk zal zijn in hun persoonlijke ontwikkeling of de ontwikkeling van de maatschappij (zie creationisten die bijbel in klas willen leren in plaats van biologische evolutie een van de meest belangrijke fundamentele kennisvelden die er zijn in de wereld en vrijwel ALLES omvat, niet alleen biologie en je in eindeloos veel manieren kan helpen met het begrijpen van de wereld en jezelf. In plaats daarvan moet je 'god dit it' leren...nou lekker dan, dat is pas regressie.)

Klopt, niemand weet dat. Net zoals niemand weet hoe de elven van de planeet Lorelor hun magische pixiestof eten en vervolgens naar de maan van Pierelier vliegen. Totaal irrelevant vraag. Er is geen reden om te denken dat er een leven na de dood is, er is geen enkel subtiel bewijs om dat serieus te nemen, dus inderdaad, niemand weet dat, dus waarom zijn we er mee bezig?

ALS we er mee bezig zouden gaan, zou de enige manier waarop er iets constructiefs van zou komen, de wetenschappelijke methode zijn. Omdat dit de enige manier is om objectieve data te verzamelen die we allemaal kunnen begrijpen en in kunnen delen. Persoonlijke revelatie of antieke boeken hebben geen autoriteit over de realiteit, net zoals sprookjesboeken geen autoritetit hebben over de realiteit. Die nemen we ook niet serieus als naslagwerken hoe te leven (broodkruimels in het bos, niet met heksen praten, etc) Allemaal prietpraat!

Als iemand tegen jou zegt dat hij niet gelooft dat jij bestaat. Wat zeg jij tegen die persoon? "Oh je hebt gelijk!" of vraag je hem waarom hij dat denkt, omdat het overduidelijk niet waar is (demonstrabel, testbaar, onafhankelijk partijen zijn het er objectief over eens)? Als hij vervolgens doorgaat met zijn 'geloof' dat je niet bestaat, wordt je dan een beetje honend en laagdunken doen over zijn 'kennis', ga je misschien denken dat hij niet helemaal in orde is in zijn hoofd?

Precies daarom! Sommige kennis is overduidelijk niet waar. Als je het gelooft, dat is geweldig, maar dan moet je ook met bewijs komen waarom het mogelijk WEL waar is. Anders doen mensen laagdunkend.

Probeer het uit, ga serieus een dag claimen dat je Napoleon bent en praten zoals hij dat deed (frans, deftig en gewichtig). Wordt je dan in een gekkenhuis gegooit? In ieder geval wordt je niet serieus genomen!

Gekke ideetjes hoef je dan ook niet serieus te nemen, dat is tijdsverpilling. TOT de tijd dat er relevante redenen zijn die aantonen dat onderzoek productief kan zijn. Wetenschap staat overal voor open, altijd. Maar alleen als er een mogelijke manier is om er een verklaring uit te halen die relevant is voor de werkelijkheid. Dat is het mooie, wetenschap omvat letterlijk ALLES en sluit niets buiten.

Klopt, in den tijd van den religie was de onweer een feit en de verklaring was god (of Thor in het noorden! En of willekeurige hindustaanse god in india). Dat zou nog steeds zo zijn......................ware het niet dat de wetenschap verklaarde wat bliksem echt is.

Jij claimt toch niet serieus hierboven dat je beter gewoon iets kunt geloven omdat de wetenschap je toch nooit iets zeker kan vertellen?

Ben jij zeker van de zwaartekracht? Ben jij zeker van het internet? Ben jij zeker dat je in een vliegtuig kan zitten en op zult stijgen? Of in een auto om te rijden? Allemaal dingen die nooit uit KENNIS gelerd uit religie voortgekomen zouden zijn en waar je toch redelijk zeker van kan zijn OF NIET?

Wat je zegt is dan ook absoluut absurd! Wat je nu doet is het verheerlijken van onwetendheid. ("Zalig zijn de onwetenden!") Dat is destructief en nihilistisch (net zoals religie).

Je hebt nu aangegeven dat jij liever niets weet, dan iets weet. OK, fine. Maar dan moet je nu van het internet af en in een grot gaan wonen om te binnen naar de god van de donderd, anders ben je niet consequent.

Ja. Omdat het woord, net zoals in een andere taal. Anders was. In frans is Groen niet groen, maar 'Vert'. Wat is je punt? De kleur is de kleur (of in dit geval straling (energie) met een bepaalde golflengte) WAT je het ook noemt. Net zoals het feit dat wij mensen maar een minuscul percentage van de straling zien als zichtbaar licht (wij zien geen infrarood, alpha straling, etc, eindeloos veel golflengtes die we niet zien). Ze bestaan wel en je voelt ze als hitte, of kunt er voedsel mee opwamen in je magnetron.

Wederom compleet absurd wat je zegt. Denk er maar even over na, hoe mensen in andere talen ook andere woorden hebben voor fenomenen die ze met ons delen. Dan snap je dat je voorbeeld compleet niet ter zake doet.

Je kunt verschillende verklaringen van feiten inderdaad aan mensen leren, maar dat betekend niet dat ze beide waar zijn. De verklaring "god heeft het gedaan" hoef je nooit serieus te nemen, OF je moet "kabouters hebben het gedaan" ook serieus nemen.

Weer een onzinargument. Als iemand claimt dat hij napoleon is, is dit dan de werkelijkheid? Kun je het testen? Vraag wat hij deed op een bepaalde datum, waarvan je toevallig historisch bewijs hebt (een brief van napoleon die verteld wat hij deed op die dag). Grote kans dat deze figuur die brief niet uit zijn hoofd weet en iets totaal anders verklaard te hebben gedaan.

Hoppa klaar. Dat heet BEWIJS. Je kunt alles zeggen wat je wilt, maar als er geen ONAFHANKELIJK, OBJECTIEF, bewijs voor is, dan hoef je dat niet serieus te nemen, omdat het in dat geval voor NIEMAND in de hele wereld niet, relevant of werkelijk waar is. Ook niet voor de persoon die denkt dat hij napoleon is. In dat geval is die persoon, simpelweg een persoon die denkt dat hij napoleon is, daar is ook bewijs voor te vinden en waarschijnlijk alleen maar daarvoor.

Nope, compleet anders. Religie claimt het woord van god, de absolute waarheid te zijn. Wetenschap maakt nooit zulke claims, het is simpelweg een gereedschap om de werkelijkheid onafhankelijk en objectief te verklaren.

Wetenschap verzameld feiten over de werkelijkheid en bouwt daaruit modellen die alles verklaren. Religie zegt (bijvoorbeeld) god heeft het gemaakt, hier zijn de tien geboden". Dat is, zoals je ongetwijfeld met mij eens bent, niet gebaseerd op de realiteit. Ik kan ook een sproojesboek verzinnen, dat kan ik ook doen gebaseerd op fantasie zonder enige grondslag in de realiteit.

Dus realitet is geen woord dat iemand kan gebruiken als je spreekt van religie, behalve als je spreekt van de alternatieve realiteit van religie (die dus geen realiteit is, maar geschetst wordt als realiteit door religie). Net zoals ik kan zeggen dat de realiteit van roodkapje's bestaan een realiteit is waarin wolven kunnen praten.

Dat heeft geen weerslag op de REALITEIT zoals jij en ik die ervaren. ONZE realiteit, die we allemaal met elkaar delen.

Ja, en dat noemen we religie (niet gebaseerd op feiten of kennis, maar fantasie).

Tja, ik weet niet waar ik zeg dat ik vertrouwen heb in toekomstige alwetenheid. De geschiedenis leert dat vraagstukken zonder antwoorden, dankzij wetenschap, antwoorden krijgen. (bliksem voorbeeld, veel genoemd).

Wie weet sterven we wel uit voordat we antwoorden hebben op bepaalde vragen, of vinden we uit dat er nieuwe manier zijn om de realiteit te benaderen. Dat weet ik toch niet! Dat is het mooie aan wetenschap, het is ANTI-DOGMATISCH. Het is altijd vrij om zijn complete werk en resultaat aan revisie te onderhevigen aan de hand van de geconstateerde feiten en zichzelf ontpoppende tehchnieken en methodes. Heerlijk! Nooit stilstaan, altijd vooruit naar een betere wereld die we steeds beter en beter begrijpen.

What's not to love?

Nope. Al meerdere keren op dit dood einde gereageerd. Wetenschap claimt helemaal niets.

Je moet bij jezelf te raden gaan of je gelooft in een profeet of een wetenschapper als de een verkondigt dat je over het water kan lopen en de andere verkondigt dat er een kans is dat je verdrinkt.

Iemand had een mooie test bedacht. Je zoekt een grote diepe kloof in de aarde, en je laat twee teams daar een brug over bouwen. Ene team is een team van wetenschappers en inginieurs die de werkelheid en echte wereld vertegenwoordigen. Het tweede team is een team aan priesters en profeten die 'geloof en meer tussen hemel en aarde, etc.' vertegenwoordigen.

Vervolgens laat je mensen kiezen. Over welke brug ga je lopen? De brug gebouwd met alle kennis van de wetenschap? Of de brug met alle kennis van profeten en priesters?

Je mag kiezen wat je wilt, maar eens je keuze genomen, dan moet je consequent zijn en stoppen met geloven. Dus of je gaat over de brug van de wetenschappers en overleeft maar je bent vanaf dat moment atheist, of je gaat over de onzichtbare brug van de priesters en gelooft heel hard dat je gaat overleven...

Welke brug neem jij?

Tuurlijk wordt mijn gedachtenwereld gevormd door wat ik lees. Maar dat is toch geen verrassing? Het mooie aan de wetenschappelijke wereldvisie is dat ik nooit feiten hoef te ontkennen, maar deze kan onderhevigen aan een aantal criteria en kan kijken of 't 't waard is om ze serieus te nemen! Als er nieuwe informatie aan het daglicht komt, dan absorbeert iemand met een wetenschappelijke geest de informatie en wordt dat wetenschap.

Maar wederom, onzin hoef je toch niet te accepteren? Die gozer die denkt dat hij napoleon is hoef ik toch niet serieus te nemen? Ik ben toch niet 'dogmatisch' als ik er voor kies niet over een onzichtbare brug te lopen? Ik ben in dat geval REALISTISCH.

Een hele interessante schrijven van romans (science fiction en wat alternatieve geschiedenis) is Kim Stanley Robinson. Hij heeft de Mars Trilogie geschreven waarin je me veel van deze concepten te maken krijgt. Ook zijn Galileo's Droom is erg mooi, over de geschiedenis van de wetenschap en leuk sci-fi doorheen geweven).

Maar voor echte kennis zou ik wat populair wetenschappelijke boeken lezen. Misschien soms droog, maar bijzonder interessant. Of wat lectures op youtube of ted.com kijken, etc.

Wellicht, maar in Europa leven we op elkaar en hebben we geen oorlog en een bijzonder vooruitstrevende maatschappij (nu even niet met wilders en rutte, maar in tijdens van stabiliteit wel haha). Dus de realiteit is je voor. De bevolking is verder niet meer aan het groeien (wel in absolute nummers, maar niet in geboren kinderen), dus zal stabilieren onder 10 miljard ofzo. Inderdaad erg veel en zonder twijfel is een groep van 25 mensen beter te managen dan een groep van 10 miljard. Maar daar doe je niets aan.

Van de ene sloot in de ander? Je kunt overigens religieus zijn en compleet alle wetenschappelijke wereldbeelden accepteren en actief in de REALITEIT leven. Er is geen direct probleem mee twee tegenovergestelde gedachten (realiteit en fantasie) in je hoofd houden.

Jij bent het bewijs, jij snapt ook wel dat je dankzij de wetenschappelijke methode op het internet kan zitten, maar toch vind je wetenschap maar niets. Dat is geen probleem. Dat kan allemaal omdat de werkelijkheid de werkelijkheid is ongeacht wat jij of ik geloven. En wij participeren daarin of we nou geloven dat het de werkelijkheid is of niet.

Jij wordt dus, ondanks anti-wetenschappelijke sentimenten en fantasieën van realiteit (religie of paranormale praat, of levensn a de dood geloven), gedwongen in de wereld te leven die alleen door wetenschap te verklaren is. Dus dankzij de REALITEIT ben jij vrij om te geloven wat jij wilt. Maar geloven wat jij wilt heeft geen invloed op de realiteit. Interessant!

Intellectueel kan iedereen ze bevatten. We kunnen niet alles fysiek ervaren (althans, niet direct, maar wel via technologie zoals telescopen, microscopen, kernfusie, nanotechnologie, ruimteschepen, maanlandingen)

Dat spijt me zeer, ik ben geen gecertificeerde publieke spreken of mij direct bewust van de beste manier om jou aan te spreken. Ik uit mijn hartje naargelang ik dat voel, hopelijk met een medium van betrouwbaarheid, ik wil niemand betuttelen, maar ik wil wel graag uitleggen waar wetenschap voor staat, wat het betekend en in hoe verre jij het verkeerd begrijpt door het te vergelijken met religie. Ik hoop dat ik daar in geslaagd ben.

Het is geen geloof, het past zich vrolijk aan aan nieuwe kennis en ontwikkelingen, het heeft geen 'één' visie (ten minste, het is bezig met de realiteit, niet met fantasie, maar wat is het alternatief?), etc. Al je kwalificaties hoop ik duidelijk behandeld te hebben, misschien heb ik ze onduidelijker gemaakt door mij prietpraat, maar dat was niet mijn doel.

Nope, ik spreek over de realiteit als zijnde de dimensie waarover de wetenschap iets kan zeggen. Het alternatief (fantasiewerelden) zijn niet direct relevant voor menselijke vraagstukken, alleen maar interessant om over te lezen in boeken of zien in films, etc. Ik neem niet serieus dat Godzilla bestaat bijvoorbeeld want ik leef in de realiteit, maar jij mag dat best doen als dat je beter laat voelen...

Verder de tastbare werkelijkheid omvat zet dat wij als mensen niet kunnen zien, voelen of ruiken, etc. Gammastraling, quarks, muons, etc. die zien wij allemaal niet, maar het directe gevolg van hun bestaan kunnen we wel zien en voelen, sterker nog, wij zijn het directe gevolg van hun bestaan. Maar om ze persoonlijk te zien hebben we gereedschappen zoals wiskundige modellen en nu Large Hadron Colliders (dat is een experiment om te bewijzen of elementaire deeltjes en ons huidige begrip van het fysieke universum echt bestaat, bijvoorbeeld).

Ik begrijp ook best wel dat je de quantum mechanica verkeerd wilt begrijpen. Maar het heeft niets te maken met het individu, maar met onzekerheid. Deze onzekerheid komt uit het statistische principe dat je nooit de locatie en snelheid van een elementair deeltje tegelijkertijd kunt meten. DUS statistisch gezien zijn de deeltjes overal tegelijk, met alleen maar een statistische kans dat ze ergens anders in een bepaald tijdsspectrum meer zijn dan in andere locaties.

Dat heeft dus niets te maken met het menselijke individu. Wat jij verward is het feit dat er een 'waarnemer' nodig is, maar met die waarnemer wordt simpelweg een lichtdeeltje bedoeld die de onzekerheid veroorzaakt in het gemeten deeltje. (Licht kaatst van een deeltje af terug naar de waarnemer, waardoor het deeltje van richting veranderen in een ALLEEN statistisch te bepalen richting).

Die twee moet je dan ook niet verwarren, een waarnemer is een instrument dat of de locatie of de snelheid meet. Dat is allemaal bijna onmogelijk te begrijpen, maar heeft te maken met energieniveau's die nodig zouden zijn om beide te meten (zoveel energie dat het een zwart gat zou creëren waaruit vervolgens geen data kan ontsnappen, daardoor onmogelijk, als ik het correct heb).

Ik snap best dat pseudo-wetenschappelijke sprekers als Deepak Chopra en andere charlatans quantum mechanica en de mysterieuze natuur van het onzekerheidsprincipe gebruiken om paranormale fenomenen en andere onzin te verklaren, maar dat werkt alleen als je niet weet wat quantum mechanica inhoud en waar het toepasbaar is (bij het gros van de mensen dus...). Terecht want het is ook mega complex, ik zal zeker niet claimen dat ik elk saillante implicatie en detail snap! Laat staan dat ik de fomules kan behandelen! *head explode*

Maar wel een goede illustratie van wat ik zeg over kennis. Als je meer kennis opdoen, dan worden vragen die nu beantwoord lijken, opeens open vragen en vervolgens met nog meer kennis opeens duidelijk vanuit een oogpunt van de realiteit. Kortom, als je deze dingen wilt weten, dan moet je studeren, niet van de demagogen die je deze onzin aansmeren, maar in de onafhankelijke, objectieve wereld van de realiteit.

Neejoh je bent heerlijk beschaafd, gezellig en gemoedelijk discussiëren met jou hoor!

Je moet begrijpen dat we elkaar niet kennen, als ik commentaar geef op iets dat jij zeg, dan is dat geen reflectie op je persoonlijkheid, maar op wat je op dat moment zei! Het is heerlijk dat je zo'n interesse hebt en ik begrijp de 'contraire' methode van denken helemaal! Hoe denk je dat ik begonnen ben in mijn zoektocht naar wat realiteit eigenlijk is? Ik las alleen maar pseudo-wetenschap, New World Order samenzweringen, paranormale verslagen, UFO verslagen, mythologie, ect. Maar dan ga je vragen stelen, waarom zus of ze, en dan kom je in de velden van de antwoorden verzeild, en die zijn *helaas* alleen te lezen in wetenschappelijke literatuur, omdat deze feiten en realtime behandelen, waar de andere (hele interessante, inspirerende en spannende!) wensdromen en pschygologische fenomenen behandelen.

Na honderden boeken, lezingen, kennis zoeken in elk veld van de wetenschap, kom je tot hele interessante inzichten over de werkelijkheid en onze rol in het scheppen of interpreteren daarvan.

Ik probeer nergens te claimen dat alleen ik gelijk heb, ik probeer je uit te leggen in hoe verre de wetenschappelijke methode van toepassing is op het concept realiteit en hoe deze in verhouding staat met de BEKENDE alternatieven. Als in die toekomst een alternatief verschijnt dat het allemaal beter kan, dan is dat deste beter! Ik ben voor! Het gaat mij om wat de beste manier is om de realiteit te verklaren, niet om één methode. Maar het is onwaarschijnlijk dat een methode te vinden is die de realiteit beter weergeeft dan de wetenschap, wellicht niet onmogelijk, maar waarschijnlijk zo goed als onmogelijk. Logischer dat de nieuwe methoden onderdeel worden van de altijd groeiende wetenschappelijke gereedschapskist.

 

No worries! Ik begrijp je sentiment, maar zulk denken brengt ons niet naar meer kennis, dat wou ik laten weten, wou je niet wegjagen, vroeg me alleen af...

Over je laatste opmerking, dat heeft te maken met hoeveel data we genereren in menselijke kennis, geloof ik. Omdat we zo veel meer technische middelen hebben om data te genereren (denk aan het genoom van elk levend wezen/plant vertalen) krijgen we meer en meer data in kortere tijd. In die zin is de bruikbare kennis (databases met naslagwerk en wetenschappelijke resultaten) dan veel groter (aldus die speculatieve maatstaaf dus 90% in 50 jaar groter). Weten wij veel, zou best kunnen, lijkt me interessant! Wel intimiderend inderdaad, maar veel details zullen pure data zijn en niet relevant ontdekkingen voor nos praktische bestaan. De volgen UIT die massa's aan data voor makkelijke consumptie door leken zoals wij.

 

Als je bedoeld dat wetenschappers mensen zijn, dan ben ik het natuurlijk met je eens. Maar dat is een kwalificatie die je tegen de wetenschappelijke methode in kan brengen, die heeft alleen effect op de efficiëntie van het proces.

Zoals in mijn megapost hier boven aangaf though, omdat er iemand X zegt en de ander A, betekend niet dat ze beide gelijkwaardig zijn. Zie mijn analogie van de bruggen gebouwd door wetenschappers of priesters. Zo werkt het ook binnen de wetenschap, sommigen hebben een agenda en willen iets bewijzen (creationisten bijvoorbeeld, die hebben een stelling en gaan vanuit die positie problemen zoeken), in plaats van de wetenschappelijke methode toepassen en een probleem op lossen door het tegendeel van stellingen proberen te bewijzen om zo alle mogelijkheden te elimineren en vanuit daar verder te onderzoeken en zo nooit (naja, het zijn mensen he) op vooraf geplande manieren hun kennisveld vergroten.

Net zoals je Napoleon-dude niet serieus hoeft te nemen, hoe je sommige wetenschappers met agenda's ook niet serieus te nemen, daarom is er peer review, zodat wetenschappelijke bevindingen herhaald kunnen worden door anderen en deze fouten kunnen vinden in je onderzoek.

Dat is weer een verschil en subtiel detail van de methode.

 

Wat is je mening dan over hoge scholen en universiteiten? Daar krijg je ook maar slechts een vakgebied om te specialiseren. Ik weet toevallig dat er voldoende wetenschappers bestaan met meerdere interresses maar de meeste mensen zullen zich proberen te onderscheiden en concentreren op een eigenschap/vak. Dat laatste komt mede door marktwerking en niet de natuur(hoe de mens eenmaal is) maar het is wel de realiteit van tegenwoordig.

Ik snap natuurlijk dat boeken de basis vormen en werelden opent voor nieuwe denkers. Ik ben alleen niet met je eens dat dit voor iedereen wel belonend zal zijn. Ik heb genoeg andere gebieden waar mijn interesse naar uit gaan. Ik zal nooit techniek en natuurkunde willen studeren omdat ik er toch niks mee te maken zal hebben. Economie daarintegen wil ik me dan wel weer in verdiepen. Ben ik dus gelijk een Nihilist?

 

Specialisatie is ook goed hoor! Maar je moet je niet verkijken op universiteiten, die bieden vele stromingen aan en uiteindelijk zijn eer veel meer 'tussenwetenschappen' die bijvoorbeeld biologie toepassen in materiaalwetenschappen, etc. Is geen probleem dat je een fundament krijgt, plus mensen kunnen meerdere studies (tegelijk) doen.

Ik kwalificeer niemand als nihilist die aangeeft dat kennis waarde heeft. Het is ook niet erg om nihilist te zijn (stel dat iemand dat is), maar dan moet je accepteren dat niemand je serieus neemt. Ik geloof niet dat iemand hier echt nihilistisch is, maar dan kunnen individuele uitspraken nog wel nihilistisch zijn, daar reageer ik op, ik ken mensen niet persoonlijk, dus kan niet oordelen. Plus ik geloof niet dat ze echt geloven dat kennis nutteloos is, mensen weten vaak zelf niet (zoals ik aangaf) wat ze geloven en waarderen.

 

Dat vloeit voort uit wat ik hierboven allemaal zeg.

Nogmaals: benoem eens een andere manier om kennis te vergaren dan Wetenschappelijk betekent in feite niets meer dan 'goed en kritisch getoetst'. Dat maakt iets wat wetenschappelijk is onderzocht ook aannemelijk, of in ieder geval zo aannemelijk mogelijk, gezien onze huidige maatstaf.

 

They call me....THREADKILLER.

 

Wat ik me ook afvraag is...
Als de Big Bang theory zou kloppen dan bestaat er ook een kans dat er misschien wel meer Big Bang's kan ontstaan in het universum en dat wij niet de enige zijn.

 

Ligt er beetje aan, het (ons) universum is alles wat onze eigen big bang omvat, daar binnen kunnen big bangs plaats vinden (zoals in theorie met een large hadron collider te maken zijn, zij het dat de collider de grootte van ons zonnestelsel moet hebben ofzo), maar dat is niet heel waarschijnlijk vooralsnog (zouden we zien als het op macroschaal gebeurd als groot kosmisch evenement?) maar het is zeker waar dat er vanuit logische inferentie een goede kans is dat een eindeloos veel universa bestaan (dus naast die van ons in de leegte van de oneindigheid waar wij ook als bubbel in hangen), wellicht inderdaad identiek aan die van ons eigen universum.

Als je heel ingewikkeld wilt doen, dan bestaat elk moment van tijd en ruimte als een waarschijnlijkheid met alle mogelijke extremen en dat maakt dat elke mogelijke actie die ooit mogelijk was of zou kunnen zijn gebeurd in een versie van ons eigen universum. Wij ervaren daar maar 1 van, maar onze directe kopieën (in de universa waarin zij bestaan anyways) ervaren alle andere mogelijkheden.

Dat is inderdaad vooralsnog vrij irrelevant speculatieve filosofie, maar wel met implicaties die ooit meetbaar zouden kunnen zijn en vanuit de natuurkunde geïnformeerd zijn.

Is een leuke sciencefiction boek die deze mogelijkheden verkend, genaamd Galileo's Droom. Is een historisch verslag van galileo's leven (fictioneel aangezien hij een karakters is in het boek, maar wel historische basis) met daarbovenop een filosofisch sciencefiction verhaal over de toekomstige mensen duizenden jaren in de toekomst en hun problemen. Super tof! (schrijver Kim Stanley Robinson).

 

Dat dacht ik altijd vroeger altijd, totdat ik dat spul van Stephen Hawking voorbij zag komen op discovery.

Basicly: Eerst was het universum heel klein en geconcentreerd, het explodeerde: Oerknal, die "schokgolf" gaat nog steeds door en eigenlijk wordt het universum nog steeds groter.

Hele interessante materie, vooral omdat we er eigenlijk gewoon geen reet vanaf weten. Misschien was het toch wel het spaghetti monster!