Klopt Svennies... Er kan wat betreft seksuele voorkeur geen sprake zijn van een "gen-defect"... Als een gen defect is, betekent dat een bepaald gen niet goed zou werken, beschadigd zou zijn... Met als gevolg een mens die op een bepaalde manier "defect" is... Maar dat is wat betreft homo, hetero of bi onmogelijk... De benaming gen-defect is dus fout in dit kader, ik hoef het ook niemand kwalijk te nemen... Het is gewoon een niet-doordacht etiket, simpel... Het is een denkfout die snel gemaakt is, omdat dat wat afwijkt meestal wordt gezien als iets dat mogelijk ziek is of gevaar op kan leveren...
Dat brengt mij op het onderwerp van de angst... De angst voor alles wat "anders" is... Nu zullen een aantal mensen misschien zeggen dat dat flauwekul is, waarom zou je bijvoorbeeld angstig moeten zijn voor homo's... Maar toch is het zo in bepaald opzicht... Het is een natuurlijke reactie dat mens of dier bang zijn voor iets dat anders is dan het gangbare... In de vrije natuur betekent een verkeerde inschatting bijna altijd je dood, dus moet je steeds op je hoede zijn... Achter elke boom kan de dood schuilen in de vorm van een roofdier (het "andere")... In de mensenwereld zijn wij ons er vaak niet van bewust, dat we deze basisangst of liever basisvrees nog steeds in ons dragen... Dat moet ons behoeden voor het gevaar... Voor sommige situaties werkt die vrees natuurlijk nog steeds goed en is hij uitstekend, maar wat betreft mensen die een andere huidskleur hebben of een andere seksuele geaardheid wordt die vrees onbewust gebruikt als angst voor het onbekende, dat wat niet alledaags is en dus niet tot de eigen groep behoort... Dit kan volgens mij één van de redenen zijn om homo's af te wijzen, omdat ze niet tot de meerderheidsgroepering behoren, de heterogroep dus...
Zonder bewustzijn van je eigen beperkingen en angsten loop je de kans dat je de verkeerde keuzen maakt, Socrates zei ooit al dat zelfkennis het allerbelangrijkste is: ken uzelve... Maar niemand kent zichzelf als hij geboren wordt... En het is maar de vraag of je ooit tot zelfkennis zult geraken... Iedereen moet de weg van het leven namelijk opnieuw afleggen, vandaar dat er over het algemeen genomen in de geschiedenis feitelijk weinig maatschappelijke vooruitgang is in het menselijke bewustzijn... Dit is iets strikt individualistisch en persoonlijks, als er al sprake kan zijn van enige vooruitgang in je eigen psyche en/of "zijn"... Misschien is het woord "vooruitgang" in dat opzicht zelfs een verkeerd woord, wellicht moet ik dat vervangen door het woord "leren"... Het enige waar we zichtbaar "vooruitgang" in boeken is in de techniek, zo lijkt het... Oude religies hebben geprobeerd om hier verandering in aan te brengen, maar dat is slechts op kleine schaal soms gelukt in de verhouding tussen meester en leerling...
Iedereen wordt lid van de groep en krijgt de samenlevingsnormen ingeprent... Niks mis mee, zonder opvoeding kan een kind niet overleven... Maar zelfkennis is het allermoeilijkste wat er bestaat in ons leven, dat leer je niet één, twee, drie... Het ligt vaak aan wat het leven op je pad brengt en op welke manier je emotionele intelligentie tot uiting komt in je persoonlijke bestaan...
Klik om te vergroten...