Leerplicht?

@The Walrus...

zo utopisch is het niet. Deze week heb ik nog een lezing bijgewoond waar deze theorie (in een iets andere vorm moet ik toegeven) door een prof. dr. ... van Nijenroode werd besproken. Kwam er vrij vertaald op neer dat het niet zo zinvol meer is om (in bepaalde omstandigheden) mensen jaren lang kennis te laten vergaren die gewoon beschikbaar is via "het netwerk".

Ik denk dat het tijd wordt dat we over een ander vorm van kennisoverdracht gaan nadenken. Er zijn mensen die door jarenlange ervaring kennis hebben opgedaan. Deze kennis zou je kunnen gebruiken als start voor een verdieping van..

Waarom telkens beginnen bij een "nul-punt". Kijk om je heen. Er zijn jongen mensen die op een hoger denkniveau staan dan de docenten... Wat kunnen zij dan nog leren van deze personen???

 

Daar zit wat in ja.

 

Ik ben het daar niet mee eens. Een leraar is niet alleen een drager van kennis maar vooral de drager van didactische vaardigheden, hij is er voor opgeleid om een leerling kennis en vaardigheden bij te brengen op een dergelijke wijze dat deze daar het meeste uithaald.

Verschillende didactische aanpakken zijn nodig voor verschillende leerlingen. Iedere leerling heeft andere intelligenties die verschillend ontwikkeld zijn, om die inteligenties te benutten heeft de leerling hulp nodig van de didacticus, de onderwijskundige.

Het onderwijs verandert natuurlijk sterk, de nadruk ligt meer op de leerling die zelf werk verricht en dingen onderzoekt waar dat mogelijk is en het gaat minder om ene uitleggende leerkracht voor de klas. Maar de doelen van het onderwijs zijn niet veranderd.

Algemene kennis van wereldorienterende vakken (Aardrijkskunde, Geschiedenis, vultuur en dergelijke) , wiskundige basisvaardigheden, taalvaardigheden (waaronder de gevorderde leesvaardigheid om wetenschappelijke bronnen te begrijpen) en daarbij horende vaardigheden met betrekking tot informatieselectie, interpretatie van bronnen, plannen, en allerhande studievaardigheden en sociale vaardigheden vormen de basis om werkelijk zelf informatie te kunnen selecteren.

De door jou beschreven gedachte en werkwijze kunnen pas plaatshebben als de basis voor dit alles gelegd is. Zo heb je een behoorlijke kennis van de nederlandse taal nodig om bronnen goed te kunnen begrijpen, interpreteren en je antwoorden te verwoorden en te beargumenteren.

Parate kennis vormt de kapstok voor nieuwe kennis, hoe beter je algemene ontwikkeling des te beter je uit talloze bronnen kunt putten en hier je eigen oordeel over kunt vellen.

Jonge mensen op een hoger denkniveau dan de leerkrachten? Ik heb hoogbegaafdheid als scriptie onderwerp gebruikt en als leerkracht dien je die kinderen extra te stimuleren en uit te dagen.

Ik ben niet bekend met het werk van prof. van Nijenroode. Ik denk dat zijn werk aansluit bij zowel montessori onderwijs als bij ontwikkelingsgericht onderwijs. Ik ben zlef van mening dat de gedachte van het Daltononderwijs (waarvan het nederlandse onderwijs inmiddels doordrenkt is) de meest bruikbare oplossing is voor zowel leerlingen die met vrijheid om kunnen gaan als leerlingen die meer sturing nodig hebben.

 

@ The Walrus...

Ik zal eens (binnen mijn netwerk) kijken of ik wat meer kan vinden over de prof. dr. A.J.M. (Annemieke) Roobeek van de Universiteit Nyenrode (sorry voor de verkeerde naamgeving). Het onderwerp betrof kennismanagement in relatie tot netwerkorganisaties. Binnen het bedrijfsleven is men op zoek naar andere structuren.

Ik denk dat je met deze gedachtengang aan de slag moet binnen het onderwijs. Het vraagt op termijn andere mensen dan die er nu instromen in bedrijven.

Ik stel vast uit eigen ervaring dat er wel feitenkennis bij jonge mensen aanwezig is, maar dat deze kennis niet aanluit op wat er in de praktijk nodig is. Ze komen dus van school met een "leerachterstand". Met dank aan de leerplicht.

Ik ben het wel met je eens dat er een basis nodig is. Maar als de basisvaardigeheden er zijn moet je mensen meer vrijheid geven.

Je ziet vaak dat de op school verworven kennis al vrij snel niet meer aansluit op de probleemstelling in de praktijk. Waarom dan al die moeite doen om zinloze informatie in je hoofd op te slaan. Dit komt denk ik dordat leerkrachten zich teveel bezig houden met de binnen de leerplicht door de overheid opgelegde leerdoelen en leermethoden.

Zo verliezen zij het contact met de realiteit. Ook zij zouden meer vanuit een netwerk moeten denken en werken. Kijk om je heen wat er speelt en waar jonge mensen zich echt mee bezig houden. Je moet inspelen op veranderingen in de wereld om je heen. Natuurlijk doet men wel pogingen in het onderwijs. Maar een echte succes story is het tot nu toe niet in Nederland. We raken achterop. En daar moeten we wat aan doen.

 

Bekijk eens wat je tot je zestiende leert. Dat is de basis, verdieping gebeurt pas vanaf de bovenbouw. Die informatie bereidt de jeugd voor op verschillende taken binnen verschillende taken en geeft ze de kans om zich in verschillende stadia van hun leven verschillende functie ste vervullen.

Na het voortgezet onderwijs komt de werkelijke verdieping, gericht op het leren van een vak. Ze hebben op dat moment ook dingen geleerd die ze in d epraktijk niet vaak meer zullen gebruiken, maar die kennis helpt ze wel bij bijvoorbeeld het kijken van het nieuws, het lezen van boeken of de krant en zelfs het spelen van videogames.

Het onderwijs modelleren naar het bedrijfsleven is niet zinvol omdat onderwijs andere doelen nastreeft als het bedrijfsleven. Het onderwijs is aan zeer veel veranderingen onderheving en telkens worden nieuwe dingen ingezet. We stevenen af op een apart leerplan voor elke leerling waarbij we de verschillende intelligenties van een leerling inzetten voor zijn ontwikkeling.

Vaak zijn het buitenstaanders die denken te weten wat het onderwijs nodig heeft. Ik vraag me af hoe je concreet het netwerken in wil zetten.

 

Het gaat er om meer in netwerken denken.Je moet weten waar kennis te halen is. Mensen moeten meer vanuit een groter geheel (samenhang) leren denken. Nu is het nog zo dat je al op jonge leeftijd een keuze maakt voor een bepaalde "weg".

Naar mijn idee worden mensen nog teveel opgeleid tot "specialist". Nu zijn mensen die de kloof tussen aandachtgebieden (het grijze gebied) kunnen dichten schaars.

Voor een bedrijf zijn ze goud waard. We moeten meer van deze mensen krijgen, maar dit vraagt om een andere aanpak. Zowel in het organiseren van een bedrijf, maar ook in het organiseren van ons onderwijs.

Ik denk dat "het je enkel richten op de leerling" niet voldoende is. Het gaat er om dat we mensen klaar stomen die in een veranderende maatschappij als wereldburger aan de slag kunnen. Je moet dus oog hebben voor de rol die men moet gaan vervullen.

Ik werk overigens in de zorg (non-profit). Dit om de indruk weg te nemen dat ik voor het winstmaken ga.

 

Juist! Dit lijkt de huidige beleidsmakers in het onderwijs wel eens te ontgaan. Onderwijs (basisschool en middelbare school) moet zich niet vormen naar het bedrijfsleven, naar de kapitalistische graaicultuur van de oppervlakkige massa die een nieuwe god heeft gevonden in de vorm van geld. Natuurlijk moet het onderwijs aandacht geven aan het bedrijfsleven en hoe zich daar te ontwikkelen maar niet uitsluitend, nooit uitsluitend. Zij heeft de taak de leerling 'breed' te ontwikkelen; cultuur en geschiedenis mogen bijvoorbeeld nutteloos lijken in onze moderne maatschappij, maar zij zijn belangrijk om de wereld om ons heen te begrijpen en een plaats te kunnen geven in een grotere context. Bovendien kan een school gecontroleerd worden, en kan de school zelf de informatie controleren die zij haar leerlingen aanbiedt. Er is dus sprake van een bepaalde betrouwbaarheid van informatie. Of dat bij een eigen 'netwerk' ook zo is, is nog maar de vraag.

 

Outlander ik begrijp hieruit dat je bedoelt dat het minder moet gaan om het uit het hoofd leren van zaken maar dat de nadruk meer moet liggen op het gebruik van informatiebronnen. Dat gebeurt reeds op grote schaal, en om die netwerken te kunnen gebruiken moet je het kind de juiste bagage, in de vorm van vaardigheden, meegeven die nodig is om dit alles te kunnen verwerken. Ik denk dat de basisschool dit behoorlijk goed doet.

Om efficient gebruik te maken van grotere netwerken zou je dan dus kennis van verschillende talen en culturen moeten hebben om de informatie die je vind te kunnen begrijpen. Hiervoor heb je dus een zekere basis nodig op verscheidene vakgebieden. Zonder die basis kun je informatie niet ordenen of verwerken. De leerplicht waarborgt deze basis.

Jij ziet liever naast specialisten ook mensen die algemenere kennis hebben en de verschillende gebieden met elkaar kunnen verbinden? Daar zit wat in, maar vraagt dat dan niet om een algemene opleiding, waarbij over verscheidene zaken basiskennis aanwezig is waardoor alle gebieden begrepen worden?

 

@The Walrus..

Ik heb de indruk dat je in het onderwijs "zit". Wat valt er onder "het nieuwe leren" in het onderwijs. Is men niet op zoek naar andere invalshoeken? Processen komen niet zomaar opgang.

Ik kwam deze tekst tegen (natuurlijk op het web)...

Het onderwijs aan de TNU is gebouwd op twee principes: 'collaborative' en 'competence based' onderwijs. Collaborative betekent dat studenten leren van elkaars ideeën, kennis en vooronderstellingen, in plaats van dat zij de stof lineair krijgen voorgeschoteld. Competence based staat voor het samengaan van kennis met de vaardigheid om iets met die kennis te doen. Deze vaardigheden, ofwel competenties, worden aangeleerd om de studenten in staat te stellen hun kennis in verschillende situaties toe te passen.

Door deze leervorm ontstaan kennisnetwerken.


zie: http://www.infodrome.nl/publicaties/voorbeelden/42_netuni.html

 

Wat het idee op de NTU is, en op de meeste universiteiten en HBO scholen is het werken in ene groep om samen dingen te ontdekken. Het gaat om projectgericht onderwijs waarin je samenwerkt om met elkaar problemen op te lossen. je gebruikt alle aanwezige kennis en leert van elkaars vaardigheden.

Hieraan zit een groot nadeel. Het leidt meestal tot verdeling van taken en inplaats van het delen van kennis ontstaan er meerde specialisten die telkens met hetzelfde onderwerp, dat hen ligt bezig zijn.

Dit betaald zich terug op het eind van de opleiding waarbij de student vaak van een bepaald onderdeel veel weet en van andere onderdelen weinig of niet afdoende. De bedoeling is dus dat er veel overleg is, veel presentaties en veel samenwerking. Veel universiteiten en HBO opleidingen verzuimen dit goed te begeleiden en groepwerk wordt een verkapte specialisatie.

Ik heb dit aan den lijve ondervonden bij het werken in een team waarbij we samen een schoolplan moesten ontwikkelen. We maakten groepjes die elk een zelfgekozen hoofdstuk van ons schoolplan uitwerkten. Kortom iedereen leerde een ander deel van het geheel. Eigenlijk zou iedereen actief met elk hoofdstuk bezig moeten zijn en door middel van overleg zouden we onze kennis moeten delen. Dat zou ideaal geweest zijn. Dirt werd ons echter niet duidelijk gemaakt. Ik schreef dus een onderbouwing bij een schoolvisie (die een ander had geschreven) op basis van allerlei bekende pedagogen en sociologen (iets waar ik veel van weet). We lazen alleen even snel elkaars werk, meestal een samenvatting.

Bij goede toepassing is dit echter wel de juiste manier.

De onderwijzer als verteller is achterhaald. Alleen gedurende de eerste jaren voortgezet onderwijs zit hier nog een lek dat gedicht moet worden. De tweede fase zit vol zelfontdekkend leren en samenwerken. Dit moet ook beter toegepast worden.

Ik ben het helemaal eens met het afschaffen van lineaire kennisoverdracht. Zelfontdekkend leren is belangrijk en door de leerlin zelf verwantwoordelijkheid te laten dragen voor de manier waarop hij bepaalde dingen leert is van essntieel belang voor de persoonlijke ontwikkeling en de motivatie. Maar zoals de NTU dat ook zegt, de competenties moet je niet uit het oog verliezen. De doelstellingen blijven bestaan.

In het basisonderwijs zit je met kerndoelen. Aan de onderwijzers de taak het onderwijs aan te passen op de behoeften van ieder kind en te zorgen dat ze op hun eigen manier de kerndoelen (competenties) verwerven.

Kennisoverdacht en een pratende leerkracht bestaat niet meer. kinderen werken vooral samen en zelfstandig aan opdrachten die ze stimuleren om te leren> De leerkracht is vooral een begeleider. Bij alle vakken hou je echter wel klassikale uitleg van nieuwe problematiek en werldorienterende onderwerpen. In de praktijk vertaald zich dat als volgt.

Wekelijks geef ik een uur wiskundeles, waarin ik opdrachten verduidelijk waarmee leerlinegn aan de slag moeten zodat ze ermee vooruit kunnen. hetzelfed doe ik met taallessen. Kinderen die extra hulp nodig hebben krijgen extra instuctie aan een parte tafel. Daarna begeleidt ik de kinderen en stimuleer ik ze om zelf oplossingen te zoeken. Samenwerken moet niet overschrijven zijn maar elkaar dingen uitleggen. Dit stimuleer je als leerkracht ook.

Op het niveau van een enkele les vertaalt zich dat weer anders. Bij een les als Aardrijkskunde geef ik vaak nog wel klasikaal les. Dat wil zeggen, ik introduceer ene onderwerp met een boeiende introductie, een filmpje, een verhaal. Vervolgens gaan de leerlingen zelf aan de slag met hun boek. Ze beantwoorden niet alleen reproducerende vragen in tweetallen maar ze moeten bijvoorbeeld informatie inwinnen en hier een mening over vormen. Ze gaan niet feitjes opdreunen maar verbanden leggen en maken daarbij dus ook gebruik van elkaars vaardigheden en kennis.

Zoals je merkt is je verhaal voor mij nu pas echt duidelijk en zijn we het eigenlijk eens. Mijn persoonlijke conclusie is dat de leerplicht moet blijven bestaan maar dat de invulling ervan vooral in de eerste jaren op HAVO en VWO dient te veranderen. Kerdoelen blijven het cetrum van het onderwijs maar de weg er naartoe kan nieuw asfalt gebruiken.

En nu ben ik weer aan het typen terwijl ik moet pitten.

 

@The Walrus,

Bedankt voor de moeite die je hebt genomen om me uit te leggen dat het onderwijs wel degelijk in beweging is. Ik begrijp nu ook dat de leerkracht een belangrijke rol speelt, maar dat de invulling afhankelijk is van zijn/haar persoonlijke motivatie.

 

Het is jammer dat je schooltijd pas LATER de leukste tijd van je leven zou zijn.

 

als de schooltijd de luekste tijd van je leven is heb je echt een *** leven :{:{
tijd op die leeftijd in het weekend daarentegen is natuurlijk wel top tenzij je ma zit te zeiken dat je niet uit mag omdat je (mischien) blijft zitten :{:{