Ach ja, wel eens gepest... Jah, ik heb zel+f wel eens gepest, vaak zelfs, jaren lang, ik hoorde bij het terroristen groepje van de school als je begrijpt wat ik bedoel, het was meer iets qua frustratie, m'n leven lag namelijk nogal overhoop, ik was depressief en dergelijke ik heb dan ook een tijd rond gelopen bij een psygiator (hoe je het dan ook schrijft.)
Echter nu ben ik niet meer zo, ik kna best uit leggen waarom je het doet, het is gewoon erg makkelijk, zwakere pakken, ik ben zelf ook wel eens de lul geweest, kostoten, klappen enz, en ruzies, maar dat hoort erbij. Het geeft een lekker gevoel om te pesten en het is ook erg opluchtend, je kan namelijk al je frustratie kwijt, wat je achter af echter dan wel weer inziet is dat je mensen ermee pijn doet... En jah, ophouden dus...
Nu al 3 jaar pestvrij
Nu heb ik ruzie op school met paar vrienden tegen over stuk of wat Turkse jongeren, gewoon relletjes, duwen, schelden en jah ook bedreigingen, ik trek me er niet al teveel van aan, met vechtsporten als Jui Juistu die ik heb beoefend en beoeffen. Ach jah, pesten houdt niet zomaar op, pesten blijft altijd, treiteren ook en het is iets wat erbij hoort...
Maar met die Turken ook messen en dergelijke eerdere gevechten op andere scholen liepen zelfs uit de hand met wapens als vuurwapens maar das een heel ander verhaal. Zelf zie ik wel wat in zulk onverwachts knokken, het is leuk en je kan jezelf waar maken.. Maar het is fout, en ik zal dan ook nooit beginnen, liefst vecht ik niet eens, maar jah soms komt het erop aan!
Tsjah...
Klik om te vergroten...