Uitleg: Zo werkt ons belastingstelsel
maandag 19 april 2010 11:48
Kent u het verhaal van de tien vrienden die iedere zondagavond samen een borrel nuttigen in hun plaatselijke kroeg? Al vele jaren lang, om actuele zaken te bespreken, verhalen van vroeger op te halen, maar bovenal omdat het gewoon vrienden zijn.
Het verhaal van de vrienden en hun borrel Het verhaal van de vrienden en hun borrel
De gezamenlijke rekening bedraagt steevast honderd euro. Eigenlijk tien euro per persoon dus. Maar niet iedereen in de groep verdient evenveel. Daarom besloten de vrienden al lang geleden de rekening naar rato van hun inkomen te betalen.
Het totale bedrag wordt dan ook steevast als volgt bijeengebracht:
Persoon 1: EUR 0,00
Persoon 2: EUR 0,00
Persoon 3: EUR 1,00
Persoon 4: EUR 3,00
Persoon 5: EUR 4,00
Persoon 6: EUR 7,00
Persoon 7: EUR 10,00
Persoon 8: EUR 13,00
Persoon 9: EUR 17,00
Persoon 10: EUR 45,00
TOTAAL: EUR 100,00
Korting
Op een van de zondagavonden komt de uitbater van de kroeg even bij de mannen aan tafel zitten. En hij heeft goed nieuws. Omdat ze al vele jaren vaste gasten zijn, heeft hij besloten voortaan een korting te geven. In plaats van de gebruikelijke honderd euro hoeft de vriendengroep voortaan nog maar tachtig euro af te rekenen. Een leuke korting van twintig euro dus.
Maar de vrienden weten eigenlijk niet goed hoe ze de korting moeten verdelen. Eerst is het plan de twintig euro gelijk te verdelen. Iedereen kan dan dus twee euro minder gaan betalen. Maar dit leidt tot een wat vreemde situatie. Persoon 1, 2 en 3 zouden dan betaald worden voor het drinken van borrels. Er moet een nieuw plan worden bedacht.
In het plan dat later die avond ontstaat, komt de verhouding van de korting exact overeen met de verhouding van betalen. Persoon 3 gaat nu bijvoorbeeld tachtig eurocent betalen. Eerder betaalde hij met een euro precies een procent van het totaalbedrag. Nu krijgt hij dan ook een euro van de korting (een procent van twintig euro dus). Dit maakt dat hij tegenwoordig een euro minus twintig eurocent betaalt, ofwel tachtig eurocent.
De nieuwe bedragen die voor elke persoon vanaf nu gelden zijn:
Persoon 1: EUR 0,00
Persoon 2: EUR 0,00
Persoon 3: EUR 0,80 (korting: EUR 0,20)
Persoon 4: EUR 2,40 (korting: EUR 0,60)
Persoon 5: EUR 3,20 (korting: EUR 0,80)
Persoon 6: EUR 5,60 (korting: EUR 1,40)
Persoon 7: EUR 8,00 (korting: EUR 2,00)
Persoon 8: EUR 10,40 (korting: EUR 2,60)
Persoon 9: EUR 13,60 (korting: EUR 3,40)
Persoon 10: EUR 36,00 (korting: EUR 9,00)
TOTAAL: EUR 80,00 (totale korting: EUR 20,00)
En iedereen gaat later die avond tevreden naar huis. De vrienden die eerder niets betaalden, hoeven ook nu niet voor hun drank te betalen. Alle anderen betalen stuk voor stuk minder dan zij gewend waren.
De volgende zondag
Een week later blijkt toch niet iedereen tevreden met de verdeling. De derde stelt: 'Waarom krijg ik maar twintig eurocent van de korting, terwijl die rijke maar liefst negen euro korting krijgt?' Ook persoon 4, 5 en 6 vinden het allemaal niet eerlijk: 'De rijke zit ons gewoon uit te buiten!' En een ander zegt: 'Als we gewoon eerlijk hadden mogen stemmen, waren we toch nooit tot deze verdeling gekomen?'
Om de verhoudingen goed te houden geeft de rijke aan de rekening vanavond in het geheel te betalen. En met al het geklaag is het vervolgens snel gedaan.
Maar tot verbazing van de anderen is de rijke er de volgende zondagavond niet meer. En aan het einde van de avond blijkt dat ze met dezelfde inleg als twee weken terug, maar amper de helft van de totale rekening kunnen betalen.
Geen toeval
Bovenstaande bedragen zijn niet bij toeval gekozen. Deze zijn exact overeenkomstig de bedragen die iedere Nederlander met een belastbaar inkomen – en dat is lang niet iedereen – per deciel betaalt.
Zoals u ziet leveren de dertig procent belastingplichtigen in de eerste drie decielen slechts een procent van de geïnde inkomstenbelastingen op. Pas vanaf het zesde deciel worden de bedragen enigszins substantieel. En ook wordt duidelijk dat de dertig procent met de hoogste inkomens maar liefst 75 procent van de totale inkomstenbelasting voor hun rekening nemen.
Moraal
De moraal van dit verhaal is niet dat we met de rijkste Nederlanders veel medelijden moeten hebben. Maar wel dat we de in aantallen bezien kleine groep echt innovatieve en productieve ondernemers in ons land – die persoonlijk bereid zijn allerlei ondernemersrisico's te lopen – eigenlijk juist zouden moeten koesteren.
Ze betalen niet alleen een zeer substantieel deel van alle belastingen, maar nemen ook nog eens een niet te onderschatten rol op zich daar waar het gaat om het creëren van werkgelegenheid en economische groei.
Maak de meest creatieve en beste ondernemers in ons land het leven zuur. Bespot en verjaag hen en vele zaken die nu nog door en voor velen vanzelfsprekend zijn, zullen 'opeens' volstrekt onbetaalbaar blijken.
De Brit Winston Churchill, een van de bekendste staatslieden van de vorige eeuw, verwoordde het als volgt: 'Sommigen beschouwen de ondernemer als een boze wolf die zo vlug mogelijk gedood moet worden. De meesten beschouwen de bedrijven als koeien die voortdurend gemolken moeten worden. Slechts enkelen beschouwen de ondernemingen als wat ze echt zijn: de paarden die de kar moeten trekken.'
Klik om te vergroten...
