Racisme

Het is uiteraard een utopie, helemaal om dat door te kunnen voeren in alle lagen van een samenleving. Ook al woon je in een diverse buurt, heb je weer je eigen bubbels (werk, voetbal).
Op papier zou het idd kunnen werken hoor, daar niet van.

Maar hoe eerder we accepteren dat dat never nooit gaat werken, hoe eerder we ook eens moeten accepteren dat bepaalde gradaties van racisme onoverkomelijk zijn. Ik vind dat eerder humaan dan bot.

 

Ik denk dat toch echt dat het afhangt van hoe zo'n samenleving is ingericht. Jij stelt dat het utopisch (maw onmogelijk) is om een gemeenschap te vormen zonder racisme, maar dat lijk je te baseren op hoe de samenleving er nu uitziet. Verandering is niet utopisch. Het moet dan wel verwijderd zijn van de dystopia die we als werkelijkheid beschouwen, daar is racisme inderdaad in verankerd.

 

Hoe is het humaan om te accepteren dat racisme onoverkomelijk is? Een utopie dient toch juist als toekomstbeeld om naar te streven? Perfectie bestaat niet, een maatschappij zonder criminaliteit bestaat ook niet. Toch zeggen we niet dat we criminaliteit simpelweg accepteren. Onwenselijke zaken accepteren omdat ze lastig zijn is niet alleen de verkeerde boodschap, maar ook schadelijk op de lange termijn. Ik denk dat je dan alleen een opeenstapeling krijgt van irritaties die weer leidt tot grotere onrusten zoals nu.

En vragen om te bewijzen dat een toekomstbeeld werkt is echt flauw mensen.

 

Eh het zijn nota bene je eigen woorden...:

Acceptatie is een groot deel van de oplossing ipv kinderen opvoeden met de gedachte dat witte mensen per definitie racistische roots hebben.

Een samenleving die op de vorige pagina werd geschetst is enkel mogelijk met behulp van verregaande sociale constructies die grondwetten zullen breken en racisme als correctiemaatregel zullen hanteren. Het is paradoxaal maar om dat te kunnen bereiken (als dat al mogelijk is) zul je bepaalde normen en waarden moet laten vallen waar wij niet tot in staat zijn (zie het vrouwenquotum bij de TU die nu afgekeurd is).

Om op je voorbeeld van criminaliteit terug te komen: je accepteert het niet maar bereid jezelf en nazaten wel op het bestaan ervan: in mijn oude buurt worden amper fietsen gejat, maar als er iemand bij mij thuis zet je wel je fiets op slot. Het is vooralsnog zinloos om een maatschappij na te streven waar geen criminelen meer zijn en dan te beginnen om het te onderkennen.

 

Mee eens met Taab. Ik ben ervoor om racisme harder aan te pakken.

Een donkere meneer ZP noemen moet gewoon een boete of taakstraf zijn, een blond meisje zonder hoofddoek Nederlandse KK hoer noemen ook.

Verder accepteren dat NL 1 van de beste landen ter wereld om in te leven is en geen revolutie verwachten maar kleine stapjes net zoals we afgelopen eeuw hebben gedaan.

 

Een taakstraf als je iemand een kankerhoer te noemen? Wat is dit voor totalitair voorstel?
What's next, ruzies verbieden?

 

Het zijn mijn woorden? Haha, oh dan heb je helemaal gelijk.

Oh nee toch niet. Ik zeg niet dat we racisme moeten accepteren, maar wel dat we in hokjes denken. Dat accepteren zorgt er namelijk voor dat daar meer begrip voor komt, zodat het minder tot echt racisme zal leiden.

Ik weet niet of er grondwetten gebroken moeten worden. Welke dan bijvoorbeeld? Ik denk dat als je je richt op de oorzaken (zoals die 5, maar er zijn er natuurlijk meer en die hebben onderling verband en zo) en daar lange termijn oplossingen voor bedenkt, dat racisme dan steeds minder groot probleem wordt, en wie weet, ooit wel verdwijnt. En zo niet, dan is de wereld echt wel een stuk prettiger geworden op de weg daarnaartoe.

En dat vrouwenquotum als voorbeeld, ik vind dat dus helemaal geen goede manier om het aan te pakken. Het negeert een aantal van de oorzaken die ik denk die belangrijk zijn en zullen de zaken dus alleen verergeren op korte termijn. Dat is precies een oplossing bedenken zonder het complete probleem in kaart te brengen.

Waar ben je het mee eens? Want wat je daarna noemt herken ik niet helemaal. Je laatste zin ben ik het mee eens, maar hoe je die acceptatie gaat bewerkstelligen is heel belangrijk, en als ik kijk wat je ervoor typt denk ik niet dat we daar hetzelfde over denken. Ik zit daar een stuk zweveriger in, zoals die lompe boer Tyrant het noemt.

 

En dat komt nu op hetzelfde neer? We moeten accepteren dat we in hokjes denken maar moeten niet accepteren dat er racisme is? Het een is verbonden aan het ander.
En ik gebruik je woorden niet om mijn gelijk aan te tonen, maar vind de draai eerder opvallend.

Om tot een totale egilitaire wereld te komen zul je handmatige en dwangmatige correcties moeten doorvoeren om het simpele feit dat niet iedereen hetzelfde is. Dan kom je al in het gedrang met de grondwet. Los van het feit dat ik dit dus sowieso al een utopie vindt dus het onverstandig is om mensen een worst voor te houden.

Daarom zie ik acceptatie ook als onderdeel. Nergens zul je mij horen zeggen dat we moeten accepteren hoe de maatschappij anno 2020 werkt en ons niet moeten inzetten voor een betere samenleving. Maar je moet racisme niet willen verbloemen en de racistische drol zo proberen te presenteren dat iedereen hem wil slikken.

 

Je stelt dat Tyrant zich baseert op hoe de samenleving nu is, maar definieer “nu” dan eens? Wanneer heeft er daadwerkelijk een samenleving bestaan, van redelijke tot grote omvang, waar racisme geen onderdeel van is geweest? In je vorige post gaf je al aan dat ik als blanke waarschijnlijk niet welkom ben bij een egalitaire samenleving in Afrika of Bali. Ik word, op basis van mijn huidskleur, als bedreiging gezien. Wat is daar dan egalitair aan uiteindelijk?

 

Ik ben het eens met dat we moeten accepteren dat discrimonatie er is net zoals er criminaliteit is.

Een taakstraf of boete is niet gek want het is nu al strafbaar. Waarom doen mensen anders aangifte van discriminatie?

https://www.google.nl/amp/s/www.nu.nl/dvn/4045077/wanneer-belediging-of-discriminatie-strafbaar.amp

 

Je geeft een bron waar de aangifte wordt afgedaan met 'niet schuldig' dus hopelijk kun je je eigen vraag daarmee beantwoorden.

 

Nu als in hoe wij die beleven en wat ook meer objectief uitgelegd kan worden door bijvoorbeeld sociale wetenschappen. Ik heb niet gezegd dat zo'n samenleving heeft bestaan, dus ik zie niet zo goed waarom ik een voorbeeld moet geven? De samenlevingen waar jij aan refereert zijn egalitair (jouw woorden, ik ken ze onvoldoende en heb ze dan ook niet zo omschreven) binnen hun samenleving maar kennen niet de diversiteit die ik steeds koppel aan dat egalitarisme om de omstandigheden op te leveren waarin huidskleur geen aanleiding meer geeft tot het maken van onderscheid. Verder snap ik ook hiervan niet goed waarom ik moet uitleggen dat het egalitair zou zijn terwijl jij die bewering doet?

 

Indien het feit wordt gepleegd door een persoon die daarvan een beroep of gewoonte maakt of door twee of meer verenigde personen. Straf: ten hoogste twee jaar cel of een geldboete van de vierde categorie (met een maximum van 20.250 euro

 

Maar je bent het toch wel met mij eens dat hokjes denken niet hetzelfde is als racisme? Het categoriseren van dingen en mensen is heel normaal en logisch. Wij kunnen als mensen niet functioneren als we dat niet doen. Racisme is een verkeerd toegepast hokje. Het een accepteren is niet hetzelfde als het ander.

Daarnaast begrijp ik het tweede deel niet. Of we verstaan iets anders onder een egalitaire wereld. Iedereen exact gelijk maken bestaat niet. Gelijke en eerlijke kansen wel. Beoordelen op gedrag en kennis ook. Maar exact gelijk niet. Daar geloof ik ook niet in.

 

Als je het hokjesdenken volgens jou niet kunt afschaffen is een maatschappij zonder discriminatie een utopie vind ik. Discriminatie drijft op hokjes denken, het is onmogelijk om geen waarde te geven aan een hokje.

Tevens vind ik deze discussie erg de hypothetische kant opgaan, ik ben daar niet zo sterk in dus daar laat ik 't ook maar bij.

Ja en vergelijk dat eens met jouw uitspraak: als je iemand een kankerhoer noemt is dat strafbaar/moet dat strafbaar worden.

Dat klopt gewoon niet.

 

Het is onmogelijk geen waarde te hechten aan een hokje? Ok, maar is het dan wel mogelijk om aan geboorteland, huidskleur en meer van die eigenschappen die niks zeggen over iemand allemaal dezelfde waarde te geven? Of in ieder geval geen doorslaggevende waarde leidt tot andere beslissingen op basis van die huidskleur e.d.?

 

Gezien het bestaan van het begrip racisme: nee, hoop mensen kunnen dat niet blijkbaar.

 

Hokjes zijn in onze maatschappij erg belangrijk. Zonder kun je niet functioneren. Zal een aantal praktische voorbeelden geven:

Bij de ontwikkeling van medicijnen zoek je naar mogelijk resistente mensen. Welke groep mensen maakt het beste antistoffen aan?

Marketing: wie is onze doelgroep? Op wie we kunnen we ons het beste richten om ons product te verkopen? En welk medium gebruiken we om deze groep de bestrijden?

Het tegengaan van achterstandgroepen. Welke groepen jongeren maken hun school niet af, hoe bereiken we deze jongeren en kunnen we hen helpen?

Veiligheid: welk gedrag hebben potentiële aanslagplegers? Hoe kunnen we deze tijdens Koningsdag of de Pride het beste uit de menigte halen?

Het vinden van liefde: welk type persoon vind ik aantrekkelijk als potentiële partner. Misschien wel iemand met een bepaalde kleur haar of juist geen haar. Iemand die sportief is of juist iemand die van feesten houdt.

 

Ok bedankt I guess?

 

Precies en dat komt door andere oorzaken. Niet de hokjes an sich. Eens?