'Rouw in het openbaar is puur egocentrisme'

Volgens mij zitten we toch wel op een lijn? Rouw zelf is mijnsinziens dus iets wat je overkomt. Een vorm van verdriet door gemis van een persoon. En ja zo staat het ook in de vandale.

Geveinzde rouw is niet een uitgewerkt begrip mijnerzijds, maar zou zo ongeveer inhouden waar in deze draad tegen wordt geageerd. Groepshysterie bij gebeurtenissen die maar weinig met de direkte woonomgeving te maken hebben. Is het tonen van (misplaatste?) rouw dan een egocentristische bezigheid? Ik betwijfel het. Het is redelijk sociaal zelfs, een vorm van kuddegedrag. Niet zozeer intern gericht alswel meer horen bij een groep. Of dit echte rouw is conform de begripsomschrijving betwijfel ik ten zeerste, meer een vorm van betrokkenheid die wordt geuit denk ik...

 

We zitten inderdaad wel een beetje op dezelfde lijn. Maar ik denk dat de rouw, om de redenen die ik eerder noemde, niet geveinst is. Maar alleen niet uit emotie voortkomt. Rouw is dan (zoals jij ook aangeeft) een groepsgebeuren, een conventie. Toch blijft het rouw in de betekenis die Van Dale ook aangeeft:

2. het tonen van droefheid over de dood van iem., toestand waarin men dan verkeert.

Let met name op het woordje 'tonen'. Het tonen is bij deze vorm van rouwen cruciaal, het gaat hier om het tonen van de emotie, meer nog dan de emotie zelf (Die niet eens aanwezig is, of in hele kleine mate) Maar goed, geveinsde rouw of gewone rouw (geef het beestje een naam) dat doet er niet zoveel toe. De vraag blijft: is rouw in sommige gevallen egocentrisch?

Jij zegt: het is een sociaal gebeuren een groepsproces, kuddegedrag. Dat ben ik helemaal met je eens, en toch is het een vorm van egocentrisme. Niet binnen de groep, want die vertonen allemaal rouwgedrag, maar die groep bestaat alleen maar vanwege dat rouwgedrag. Tegenover die mensen buiten de groep is het juist wel egocentrisch. Want die hebben waarschijnlijk dezelfde (minimale) gevoelens tegenover de aanslag in spanje, maar die kiezen ervoor om dat niet te uiten, omdat de emoties niet van dien aard zijn om dat ook werkelijk te doen. De rouwgroep heeft die emoties eigenlijk ook niet, maar uit die wel. Wat kan daar de reden voor zijn? De enige reden is om de mensen om je heen te laten zien, dat je meeleeft. 'kijk eens naar mij, ik leef mee!' dat is toch echt egocentrisch. De hele groep die daaraan meedoet doet aan egoverheerlijking in mijn ogen (afgezien van de mensen waarbij de rouw uit echte emotie voortkomt, familieleden, banden met het land of de stad, etc, etc)

EDIT: Dan heb je ook nog de vraag of het altijd slecht is als je aan egocentrisch gedrag of egoverheerlijking doet, (vind ik niet)maar goed dat is weer een ander onderwerp

 

Ik denk dat het masaal rouwen met ene hoop kabaal niet slechts een teken is van egocentrisme en een roep om amusement. Het is eerder een uiting van onvermogen. Op het moment dat er een aanslag wordt gepleegd sta je als mens machteloos al had je graag iets willen doen. Het enige wat dan nog rets is laten merken dat je het erg vind.

Ik vind stille tochten en masale begrafenissen voor bekende mensen niet erg nuttig maar als mensne er aan mee willen doen dan heb ik niet het recht daarover te zeuren.

Bij Pim Fortyuijn speelt overigens nog een andere probleem. Tegenwoordig is iemand die vaak op TV is al snel een bekende. Rouw gaat om missen en iemand die dagelijks op de buis is zie je al snel als een bekende die er ineens niet meer is. Ik denk dat bepaalde mensen echt dachten een vriend te hebben verloren (wat niet getuigt van hoge mate van intelligentie omdat het feit dat een publiek figuur een rol speelt op TV aan hen voorbij gaat, maar dat neemt niet weg dat het oprecht was).

 

Dat is het, walrus. Maar dan nog, waarom uit je jouw onvermogen? Je wilt dat mensen het zien. Want wees eerlijk, de slachtoffers hebben er niets aan dat jij je onvermogen uit, sterker nog, het uiten van onvermogen is sowieso een vrij nutteloze bezigheid. Het heeft slechts een doel: laten zien dat de persoon die 'uit' er niets aan heeft kunnen doen. Ja, logisch dat begrijpt je omgeving ook wel zonder dat je dat specifiek benadrukt. Maar de 'uiter' wil het toch benadrukken.
Waarom? Om aandacht. Egocentrisme dus.

 

Ik vraag me af wat jullie dan van herdenkingen vinden zoals 5 mei! Dit is ook een vorm van openbaar rouwen. Is dit dan ook egocentrisme volgens jullie??

 

ik stel voor dat je de topictitel leest...:{

 

Vind je herdenken ook rouwen vraag ik!

 

herdenken is geen rouwen, dat is respect uitspreken voor mensen die voor jou landen hebben gevochten of de welvaart opgebouwd ofzo.
die mensen in Spanje daar hebben of hadden wij niets mee te maken ( ook niet toen Nederland veroverd was door spanje)

En ik vind het niets om zo te rouwen voor een "openbare" dode, je hebt toch helemaal niets met die gene te maken

en ik denk dat ze toch wel terug komen in een volgend leven dus dat je daar niet om hoeft te gaan rouwen ofzo
izz mijn oppinion

 

Ik vind Pasen dan wel een vorm van rouwen over een persoon die erg ver van ons af staat. Daarnaast is het nog niet eens onomstreden vastgesteld wat er daadwerkelijk is gebeurd maar moeten de verhalen in de bijbel geloofd worden. En zeker voor atheisten is het nutteloos om hierbij stil te staan. Is het daardoor egocentrisch van christenen om hiervoor 2 vrije dagen voor in te plannen??

 

ik vind pasen niets meer dan twee extra vrije dagen...